(no title)

Lig in die Onderwystonnel?

‘n Onderwyser vra my nou die dag of ek regtig glo dat daar lig in die onderwystonnel is? Of sê ek sommer net so om hulle beter te laat voel?

Sy sê sy byt nou nie meer aan daardie seesterstorie nie, want daar is net te veel seesterre wat teruggegooi moet word. En boonop is daar net hopeloos te min hande vir die teruggooislag!

Natuurlik glo ek dit! Ek glo dit met my hele hart en verstand, maar ek is ook nugter genoeg om te weet die lig gaan nie sommer môre al só helder skyn dat ek ’n donkerbril moet dra nie!

Haar vraag het my onwillekeurig aan my goeie vriend Claude Moller se geliefkoosde gesegde, it’s better to light the candle than to curse the darkness, laat dink.

Hoe dan gemaak om die flou liggie helderder te laat brand?

Daar is baie moontlike antwoorde op dié vraag. Baie geesdrif, passie, omgee, regte pedagogiek, visie, missie, tonne geloof en al dié begrippe is van toepassing. Maar as die branders voel of dit net te veel word en die liggie al dowwer skyn, wil ek die volgende voorstel.

Gaan soggens vroeër skool toe. Ja, jy het reg gehoor. Vroeër.

Moenie personeelkamer toe gaan nie. Gaan reguit na jou klas toe. Maak die deur toe en gaan sit in een van die banke voor jou lessenaar. Sit nou eers net ’n tydjie daar. Staan dan op en gaan sit heel agter waar Mixit Maans en Facebook Francine wegkruip. En dan wonder jy …

Of die volgende Nelson Mandela dalk nie vandag in hierdie bank gaan sit nie? Of dalk die volgende Louis Pasteur? Of die volgende Moeder Theresa? Mahatma Gandhi? Of dalk jou kind of my kleinkind?

Steek dan jou hand uit en verbeel jou jy raak aan die volgende Nelson Mandela.

Wow! Jy is bevoorreg! Jy raak aan die toekoms!

Nie die tandarts, dominee, burgemeester, of self president JZ, kan dieselfde sê nie. Net jy!

‘n Laaste oefeninkie voor jy personeelkamer toe gaan: Klim bo-op een van die banke (moenie bang wees dat iemand jou sien nie) en kry die groter prentjie van waarmee jy besig is. Staan stil. Moenie vroetel of selfbewus wees nie. Maak toe jou oë en vergeet ’n slag van al die assessering en ander departementele rompslomp. Jy is hier vir ’n groter taak as net dít.

Jy is nie hier vir ’n job nie, jy het ’n roeping. Jy is by die naam geroep om ’n onderwyser te wees. Die Here wil jou daar waar jy nou is gebruik. Jy hoef nie weg te foeter na ’n sendingveld wie weet waar nie. Hierdie is jou sendingveld. Moenie een oomblik aan die belangrikheid van jou werk twyfel nie. Moenie dat moangatte, slapgatte en natbroeke jou vlammetjie blus nie.

Onthou die volgende woorde van Marianne Williamson: Our deepest fear is not that we are inadequate. Our deepest fear is that we are powerful beyond measure. It is our light, not our darkness that most frightens us. We ask ourselves, who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous? Actually, who are you not to be? You are a child of God. Your playing small does not serve the world. There is nothing enlightened about shrinking so that other people won’t feel insecure around you. We are all meant to shine, as children do. We were born to make manifest the glory of God that is within us. It’s not just in some of us; it’s in everyone. And as we let our own light shine, we unconsciously give other people permission to do the same. As we are liberated from our own fear, our presence automatically liberates others.

Ja, jy gaan moeg en geirriteerd raak. Jy gaan soms twyfel. Jy gaan dink jy word nie genoeg betaal nie, maar onthou altyd net dit: as jy eendag in die hemel kom (onderwysers gaan volgens my soontoe, want hulle hel was op aarde J) gaan die grootste onderwyser van alle tye vir jou wag en Sy hand na jou uitsteek en sê:

O Captain! My Captain!

OK. Klim van die bank af. Jy is nou gereed!

Sit jou donkerbril op en gaan personeelkamer toe.

En as mense jou vra wat is dit dan nou met dié bril, dan klap jy hulle met Oprah W: die toekoms skyn so helder dat ek ’n donkerbril móét dra!

Carpe diem!

I touch the future. I teach – Christa McAuliffe

Teachers can change lives with just the right mix of chalk and challenges. – Joyce A. Myers

A teacher affects eternity he can never tell, where his influence stops. – Henry B. Adams

Foto: adamr/FreeDigitalPhotos.net

Is ‘n matrieksertifikaat nog die papier werd?

By Rian Truter on January, Monday 14 2013 in 2013, Education 10

As ek na die 7-uur nuus kyk, verstaan ek nogal waarom mense dink Suid-Afrika is besig om op die spreekwoordelike piesangskil te gly.

Veral as jy verlede week gesien het hoe die 2012-matrieks hoopvol toustaan om by ‘n tersiêre inrigting te registreer.

‘n Man met ‘n megafoon skreeu dat hulle seker moet wees hulle is in die regte ry. Watter ry? Daar is dan net een! En boonop ’n baie lang een!

Die woordvoerder van die instelling vertel met trots van die online registrasieproses wat kwansuis so goed werk. Lyk nie so nie, want waarom dan die lang ry? Miskien omdat onlineregistrasie ‘n rekenaar en internettoegang benodig, dommie! En goeie voorligting by die skole van wat om wanneer te doen.

‘n Matrikulant met sterre in haar oë sê sy registreer nou eers, want sy was nie seker oor haar points nie. Maar noudat sy haar points op die sertifikaat gekry het, kan sy enige iets doen.

Enige iets? Wie lieg so oop oë vir dié kind?

Die leuenaar in hierdie geval is ons onderwyssisteem wat aan kinders ‘n sertifikaat uitreik wat in baie gevalle nie die papier waarop dit gedruk is, werd is nie.

Kras, hoor ek jou sê. Miskien kras vir jou as jy aan goeie onderwys in een van die plus minus 3 000 funksionele skole (of is dit minder?) in Suid-Afrika blootgestel was.

Hopeloos nie moerig genoeg nie, as jy in ‘n skool was waar die onderwysers nie opdaag vir hul klas nie en waar daar slegs een toilet vir die hele skool is. Of as jou klaskamer ‘n plaaslike bende se sitkamer is.

Ons regering belowe aan ons kinders dat hulle enige iets kan doen, sonder om aan hulle die B-kant van hierdie vervelige seven single te verduidelik. Soos met alles, van behuising tot misdaad, overpromise en underdeliver die politici.

Die matrieksertifikaat overpromise deur vir baie punte op papier te druk waarmee niks gedoen kan word nie. Hoe studeer jy ingenieurswese met 49% vir Wiskunde en hoe word jy ‘n vegvlieënier as jy nie eens Wiskunde op jou papier het nie!

Die probleem lê myns insiens in die underdeliver. Die matrieksertifikaat leer nie die toustaners dat …

1. Harde werk nodig is om sukses te behaal nie. Al sê die matrieksertifikaat dat jy universiteit toe kan gaan, beteken dit nog nie dat jy ‘n sukses daarvan gaan maak of toegelaat gaan word nie. Nie as die points op jou sertifikaat so aangepas en ‘n make over gehad het wat enige realiteitsprogram na sy asem sal laat snak nie. Sukses kom net deur jou eie harde werk en nie deur iemand ander se manipulasie van jou pogings nie.

2. Standaarde oor die wêreld nie soos in SA reggetrek word om leerders met waardigheid die stelsel te kan verlaat nie (Verstommende woorde van die minister van basiese onderwys, Angi Motshekga, rakende die 30%-slaagstandaard). In sommige plekke in die wêreld is ‘n A nog steeds ‘n A. Nie soos hier waar die swakste onderwysprovinsie in die land skielik die drie top matrikulante optower nie. Dit is nie onmoontlik nie, hoor ek jou sê. Maar tog ietwat onwaarskynlik, moet jy toegee.

3. Realisme behoort in alles te seëvier. Die spreekwoord if you can dream it you can do it is goed en wel, maar moet net nie die werklikheid vergeet nie. Lees daarmee saam ook dat man must know his limitations. Nie almal is universiteitsmateriaal nie. Universiteit is nie die begin en die einde nie; daar is baie ander opsies.

Wanneer gaan ons beleidmakers wakker word en besef dat hulle met die toekoms van hierdie mooi land dobbel?

Wanneer gaan ek weer na ‘n simbool op ‘n matrieksertifikaat kan kyk en nie wonder of dit die ware punte is nie? Selfs die leerders wat kliphard gewerk het, se punte staan as gevolg van die swakheid van dié sisteem onder verdenking. Wat ’n belediging vir alle matrikulante wat hard gewerk het! En daarom hul eerlike en ware punte verdien.

Wanneer gaan die standaard van ons onderwyssisteem so wees dat ons universiteite nie meer ekstra toetse hoef af te neem om die ware akademiese vaardigheid van ons leerders te bepaal nie?

Ek weet nie.

Miskien eers as dit hopeloos te laat is …

Dit maak geen sin om te probeer bewys dat jy in ‘n eksamen met 30%-slaagsyfer kan uitblink nie. – Jonathan Jansen

Die onverskillige selfbedrog van die Suid-Afrikaanse skoolstelsel gaan tot ekonomiese rampspoed lei. – Leonard van der Dussen

As dit eg is, moet Suid-Afrika ‘n onderwysstelsel hê wat die heel vinnigste in die wêreld verbeter. – Tim Gordon (na aanleiding van die geloofwaardigheid van ‘n slaagsyferverbetering van 13,7 persentasiepunte oor vier jaar.)

Image: africa/FreeDigitalPhotos.net

Wenke vir ‘n beter nuwe jaar

By Rian Truter on January, Monday 7 2013 in 2013, Life 10

Ek hoop net dat volgende jaar ‘n beter jaar sal wees!

Hierdie versugting is male sonder tal oor die TV en in die media geopper as mense oor hulle verwagtinge vir die nuwe jaar gepols is.

Wat ek egter nie verstaan nie, is wat hulle met beter bedoel?

Soek hulle meer geld, beter gesondheid of ‘n beter werk?

En hoe kan ‘n nuwe jaar sommer so op sy eie besluit dat dit beter sal wees as die vorige?

Gelukkig is die beter wees van ‘n jaar nie iets waaroor ‘n mens geen beheer het nie. Toegegee, daar is goed soos siekte, dood en ander peste waaroor niemand beheer het nie, maar dis algemene kennis dat die pawpaw die een of ander tyd ons almal se fan gaan tref.

Maar daar is genadiglik baie meer faktore, om van die nuwe jaar ‘n beter een te maak as die vorige, waaroor ons beheer het. Bygesê, as die vorige een dan nie goed genoeg was nie.

Probeer gerus hierdie wenke vir ‘n beter nuwe jaar:

#1: Moenie beloftes maak wat jy nie kan nakom nie. Nie aan jouself of aan ander nie. Ek het hierdie vakansie die waarheid opnuut besef toe Klasie, na herhaalde oproepe en aanmanings, nie my braaihout op Onrus kom aflewer het nie. Maar dit is nie net Klasie nie; ons doen dit ook deur goed aan onsself en ander te belowe wat ons weet net nie waar kan word nie.

#2: Bekommer jou oor die dinge waaroor jy wel beheer het en wat jy kan verander. Sien om na jou gesondheid, vriende en omgewing. Hou op om jou oor wat oor tien jaar van nou af kan gebeur te bekommer, want daardeur vergeet jy om nóú te leef.

#3: Leef ligter. Letterlik en figuurlik. Raak ontslae van goed wat jou denke beperk en besittings wat jou vaspen. Besef dat jy genoeg het en kyk net ‘n bietjie om jou rond om te sien dat jy in elk geval baie meer as die deursnee Suid-Afrikaner besit. En gooi sommer ‘n paar kilo’s af!

#4: Leef hierdie jaar met dankbaarheid. Dankbaar dat jy nog ‘n kans kry. Dankbaar vir elke genade wat jy ontvang en eintlik glad nie verdien nie.

#5: Moenie wag vir groot geleenthede om fees te vier nie. Maak van elke klein geleentheid ‘n feestelikheid!

#6: Vergeet ‘n slag van jouself en konsentreer op ander. Skop die eie ek onder sy jis en leef ‘n slag vir ons.

#7: Soek ‘n slagspreuk of motto vir hierdie jaar en plak dit iewers op waar jy dit elke dag van hierdie jaar kan sien (of maak dit jou screensaver). ‘n Motto wat alles vasvat wat jy die jaar wil bereik. My motto vir dié jaar is die volgende woorde van Richard Branson: The brave do not live forever, but the cautious do not live at all.

Gesondheid op ‘n beter 2013!

I think in terms of the day’s resolutions, not the year’s. – Henry Moore

Cheers to a New Year and another chance for us to get it right. – Oprah Winfrey

New Year’s Day is every man’s birthday. – Charles Lamb

Kersfees gee my nog ‘n kans.

By Rian Truter on December, Sunday 9 2012 in 2012, Spiritual 12

My twee liggies in die Kersboom. Luca (27mde) en Cara (6mde).

Daar is iets aan Kersfees wat my weemoedig maak.

Van my pêlle meen dit het met die ouderdom te doen; hulle behoort te weet, want hulle is ouer as ek.

Dalk is dit die onthou van mense wat nie meer daar is nie of dalk is dit die oppervlakkige gejaag van hierdie tyd van die jaar?

Of dalk is dit die wete dat ek nog meer kon gedoen het. Nie harder gewerk het of meer ure agter die lessenaar ingesit het nie, maar …

Ek kon baie meer weggegee het. Ek kon baie meer kospakkies gekoop het. Baie meer skoolklere en -skoene geborg het. Kon baie meer parkeergeld vir die ou by Tygervallei gegee het…

Helder oomblik… ek snap dit! Nou weet ek waarom die droewigheid vlak agter my traankliere inkruip.

Dit is omdat Jesus só alles vir my gegee het.

Kersoggend op Onrus sal my keel weer toetrek as Koos Dup se Somerkersfees gesing word:

welkom o stille nag van vrede

onder die suiderkruis

wyl stemme uit die ou verlede

oor sterrevelde ruis

kersfees kom, kersfees kom …

Gelukkig kan ek in 2013 weer probeer.

Aan almal wat Piesangs & Jellietots lees: ‘n baie geseënde Kersfees en ‘n opwindende 2013! Mag jy die volgende paar weke met nuwe oë na elke sterretjie in die Kersboom kyk. Mag jy lig inpak vir 2013 sodat ons ons bondels kan opneem om in die nuwe jaar ’n verskil te gaan maak.

Drie outas het in die vaal Karoo

die ster gesien en die engel geglo,

hul kieries en drie bondels gevat

en aangestryk met ’n jakkalspad.

Al agter die ding wat skuiwend skyn

op ’n plakkie, ’n klip, ’n syferfontein,

hulle loop toe nog ’n bietjie wes

tot waar ’n kersie brand in ’n stukkende fles,

en daar tussens esels en makriel

die krip gesien en neergekniel.

Die skaapvet, eiers en biltong

nederig gelê voor God se klong

en die Here gedank in gesang en gebed

vir ’n kindjie wat ook dié volk sou red …

En oor die hele affêre het uit ’n hoek

’n broeis bantam agterdogtig gekloek.

– DJ Opperman (Kersliedjie)

Wat ons sal sê as jy dood is…

By Rian Truter on December, Monday 3 2012 in 2012, Life 8

Ek het nie vir Jakes Gerwel geken nie.

Geweet van hom, maar nie geken nie.

Maar as ek lees wat die mense van hom sê, dan was hy ‘n formidabele mens. Met die klem op mens.

Iemand wat nie net aan homself gedink het nie, maar aan al die ander rondom hom. Hy was ’n ware dienaar. ’n Dienaar van sy mense en van sy land.

Nog iemand wat my baie aan Jakes Gerwel laat dink, is Van Zyl Slabbert wat op 14 Mei 2010 oorlede is.

Breyten Breytenbach het op 15 Oktober 2009 ’n brief, wat hy met die volgende woorde afgesluit het, aan Slabbert geskryf:

My vriend, jy wat so lief is vir die gedigte van Van Wyk Louw het my dikwels daaraan herinner dat die dag kom wanneer die wyn oor die glas se donker rand gestort word. Dis onvermydelik. Ons sal die Grootbeer nie kan pypkan wanneer hy ons nader wink nie. Maar watter wonderlike lewe was dit nie!

Hier is ons nou, blink gelap maar skoon. Ons sal ons nie laat onderkry nie. Van oorkant die water lig ek ’n glasie om vir jou te sê: Dankie, my maat. Dankie vir alles. Kyk mooi na jouself.

Ons waardeer jou. Ons eer jou. Ons is lief vir jou, Oubaas.

Gelukkig is Sabbert nog tyd gegun om dié pragtige woorde te kon lees.

Wonder jy ooit wat ons oor jou sal sê as jy dood is? Wie gaan daar wees en wat gaan hulle sê?

Miskien is dit presies die parallaksfout wat baie mense met hul lewens maak. Die gewonder oor wat hulle gaan sê.

Dit is in elk geval die mense wat wonder oor wat mense oor hulle gaan sê, wat met oppervlakkighede en banaliteite na hul dood tevrede moet wees.

Mense soos Jakes Gerwel en Van Zyl Slabbert wat nie wonder oor wat mense sal sê nie, dis oor hulle wat Russel Botman skryf en sê:

Almal moet egter verstaan: Jakes Gerwel, die revolusionêre denkleier, is nie weg nie, hy is net oorlede.

Hulle is nie weg nie …

To live in hearts we leave behind is not to die. – Thomas Campbell

In three words I can sum up everything I’ve learned about life: it goes on. – Robert Frost

Every man dies. Not every man really lives. – William Wallace

Living the Green life!

By Rian Truter on November, Wednesday 28 2012 in 2012, Environment 0

Magical Santa Paloma

During recent months I have been trying to live my life in a much greener way than before. I started recycling, feverishly changed my light bulbs, bought a solar powered water fountain and even harvested my first batch of artisan compost.

And as I was ready to give myself a nice green pat on the back, my friend Jacques Jordaan of East London showed me what’s really possible.

Jacques is the owner of Santa Paloma, a unique guest farm on the outskirts of East London in the Eastern Cape, and a real green entrepreneur. Always looking for the next opportunity and how the community, environment and next generation can benefit from his projects.

Santa Paloma is a beautiful 30 hectare piece of land and consists of an untouched indigenous forest of approximately 10 hectare that hosts natural flora and fauna and 20 hectare of grass lands on two north facing hill sides.

With property like this, most people will try to keep this beauty to themselves. To protect it from vandalism and many other reasons they can easily fabricate. But not so with Jacques. He envisaged the idea of a sustainable living opportunity on Santa Paloma. With this opportunity he wants to form a self sustainable off the grid community, where like-minded families could live and build themselves a low impact home and grow organic gardens, be involved with permaculture and experiment with alternative technologies.

Wow! Superfragilisticexpialidocious!

Just when I thought this idea was mind blowing, the people of Green Living East London came up with a new one … their first Share Fair on Saturday 17 November. And Santa Paloma agreed to host this event. The aim with this fair was to bring together people interested in creating a positive change to our earth. And while doing this, they would share/trade/pass forward fresh produce, seeds, cuttings, homemade goods, things they don’t need but can’t bear to bin, knowledge, skills, creative expressions etcetera.

Belinda reported the following from Santa Paloma: The Share Fair was really great and we had over 60 people on the farm; which was even better!

There was no money allowed on the farm that day so everyone bought a plate or bowl of food and we set up a table in the middle of the hall and everyone just ate from the food. Then, the goods that people bought with – you could either barter with them/ exchange for what you had and they wanted or you registered on CES – community exchange system and then there was a talent exchange.

We had musicians playing and some talks over the fruit forest we were doing and the organic garden as well as the holistic management program we are following.

There was also no electricity; so we had an outdoor shower going – working on the donkey system and people cooked with solar cookers and it all went down very well indeed.

We were like minded people and the ideas that came from this group were amazing!

In a time where material garbage take priority in a lot of people’s lives, Jacques, Green Living EL and the people of Santa Paloma is showing the way of what sustainable living is really about. They are an example and inspiration of what can be done if you are really willing to share.

Let me get back to the bin to work on my second batch of compost. Maybe I will be able to trade some of it at the next Share Fair?

If not; I will bake some bread!

www.santapaloma.co.za

Conservation is state of harmony between man and land. – Aldo Leopold

When one tugs at a single thing in nature, he finds it attached to the world. – John Muir

We never know the worth of water till the well is dry. – Thomas Fuller

And there was music!

Climb out affirmatively!

By Rian Truter on November, Monday 19 2012 in 2012, Life, Presentations 6

Ek kom in om te land!

Felix Baumgartner se epiese valskermsprong het my laat dink aan die dag toe ek ook uit ’n vliegtuig gespring het. Weliswaar nou nie soos hy van 39 km bo die aarde nie, al het dit so gevoel!

Ook heel teen my vriend Stoney se wyse raad in, want volgens hom spring net mal mense uit vliegtuie wat meganies in ’n werkende toestand is!

Waar en wanneer hierdie idee om te gaan valskermspring gebore is, kan ek nie meer presies onthou nie. Ek vermoed dit was gedurende die onderste helfte van ’n bottel rooiwyn.

Laat die valskermspringedagte nou maar ontstaan het waar dit wil, die personeel van Hoërskool DF Malan het besluit om op te hou praat en iets te doen. ’n Tipe spanbou-oefening, maar ons wou ook vir almal in Suid-Afrika wys dat ons so sterk in ons roeping glo, dat ons iets buite die normale sou doen. Ons spreuk vir die betrokke jaar was dan ook nie verniet dis nou die tyd vir gewone mense om buitengewone dinge te doen, nie.

Maar om ‘n lang storie kort te hou; ons is op die ou einde 18 wat gaan spring. Die res van die personeel vorm die ondersteunende grondspan (sekerlik tot party se diepe dankbaarheid) wat die springers aanmoedig, ondersteun en op die grond inwag.

Die springery kos baie geld, maar ons kry borge vir hierdie poging wat ons Borg ’n onnie oppad onder toe doop! Met almal geborg, trek ons senuweeagtig op na Stellenbosch vir twee dae se opleiding. Ja, jy het reg gelees. Twee dae. Eintlik net ‘n aand en oggend. Dis glo net parabats wat ses maande opleiding ontvang! Nie ons nie! Die instrukteurs het sommer dadelik gesien ons kán spring!

Tydens al dié baie opleiding, vertel ons instrukteur dat as jy nou uiteindelik daar bo uit die vliegtuig klim, dan moet jy climb out affirmatively!

Eers dog ek ek hoor nie mooi nie, maar toe hy dit vir ’n tweede keer sê, toe wonder ek of die ANC nou al wragtag ook die valskermspringbesigheid oorgeneem het?

Watse ge-affirmatively uitklim is dit? Daar is genoeg daarvan in my elke dag se lewe!

Ek sou later verstaan wat hy presies bedoel het met climb out affirmatively. Eers toe ek my voet by die gat in die vliegtuig se romp probeer uitsteek om te spring, toe maak sy affirmatively sin.

Met my eerste probeerslag om uit te klim, waai die wind my voet terug tot in die vliegtuig! En ek besef dadelik dat jy hier nie versigtig kan uitklim nie, want dan gaan jy nooit jou voet op daardie wiel kry nie. Al lyk dit vir jou of daar niks is waarin jy trap nie, moet jy nogtans daardie tree met mening gee. Amper asof jy besig is om ’n duin in die Namib te klim.

En met ’n tweede trap, waarmee ek ’n deur sou kon oopskop, slaag ek om uit die vliegtuig te kom.

You must climb out affirmatively!

Is dit nie ook maar dieselfde met baie dinge in die lewe nie?

As jy iets wil bereik, dan kan jy nie halfhartig daarmee omgaan nie. Jy kan nie maak asof jy probeer nie. Jy moet dit voluit doen, of anders gaan jou poging weer terug waai tot daar waar jy weifelend daarmee begin het.

Of ons toe almal veilig terug aarde toe gekom het? Ja, sonder enige pyne en skete. Niemand het ’n been gebreek of selfs ’n spier verrek nie.

Mense het my al baie gevra of die DF-personeel daarna die Cobra in Ratanga gery het?

Ietwat van ‘n swak vraag; parabats hou hulle nie besig met speelgoed nie!

The moment you doubt whether you can fly, you cease for ever to be able to do it. – JM Barrie

Sometimes you have to be really high to see how small you really are. – Felix Baumgartner

We must overcome the notion that we must be regular… it robs you of the chance to be extraordinary and leads you to the mediocre. – Uta Hagan

Foto: Tyger-Burger 11 Maart 1998

Piesang & Jellietot Moments!

By Rian Truter on November, Wednesday 14 2012 in 2012, Wine 2

Un bon croquis vaut mieux qu’un long discours.

Struggling with your French? Don’t worry. This is what Napoleon said:

A picture is worth a thousand words.

Or it’s been claimed that these famous words were uttered by the little general himself.

I thought that we will put this theory to the test and in this post I want to share two magic Piesang & Jellietot moments with you. Enjoy!

1. Diners Club Young Winemaker of the Year 2012

The past 18 months P&J interviewed 12 winemakers. Among them was Anri Truter who was awarded the prestigious Diners Club Young Winemaker of the Year award for his 2010 Beyerskloof Diesel Pinotage. What makes this award extra special is that his father, Beyers Truter, won the Diners Club Winemaker of the Year award in 1997. Congratulations to Anri and his Beyerskloof team.

Anri and his wife Nadia with the awards.

Pinotage jou lekker ding!

You can read about all the winemakers featured by clicking on their names in the list below:

• Anri Truter, Beyerskloof

• Abrie Beeslaar, Kanonkop

• Beyers Truter, Beyerskloof

• Carla Pauw, Saltare Wines

• Charles Hopkins, De Grendel

• Corius Visser, Croydon Estate

• Debbie Thompson, Simonsig

• Eric Saayman, Riebeek Kelders

• Ernst Gouws, Ernst Gouws & Co

• Hendrik Snyman, Chabivin

• Louis Nel, Louis Wines

• Rudi von Waltsleben, D’Aria

2. Cupcakes for the winner

Ronell van Wyngaardt, winner of the second prize, in P&J's birthday competition with Sitka de Bruin from SitCakes.

Order cupcakes from Sitka at Sitcakes: sitkamagee@hotmail.com

That was one of the best pizzas I have ever eaten in my life. The cheese was so good it made me faint. – Elvis Presley

Life begins at the end of your comfort zone. – Neale Donald Walsch

It’s not how good you are, it’s how good you want to be. – Paul Arden

Die jeug se oplossing vir SA Onderwyskrisis

By Rian Truter on November, Wednesday 7 2012 in 2012, Education, Guest Posts 4

Aldu Duminy

Hierdie week se gasskrywer is Aldu Duminy van Riversdal. Ek het hom tydens die US-Jip Matrikulant van die Jaar-kompetisie ontmoet en gevra hy moet sy siening oor Suid-Afrikaanse Onderwys met Piesangs en Jellietots deel. Aldu was vanjaar hoofseun van Hoërskool Langenhoven en het tydens bogenoemde kompetisie ’n toekenning vir uitnemendheid (‘n beurs ter waarde van R30 000 en ‘n skootrekenaar te waarde van R12 000) ontvang. Hier volg sy oplossing vir SA se onderwys:

Die kruin van die onderwyskrisis is uiteindelik bereik. Verskeie alternatiewe roetes wink nou vir die toekomstige onderwys. In ons keuse van ‘n roete behoort ons bewus te wees dat onderwys die enigste sleutelfaktor is en altyd sal wees, wat aangewend kan word om ‘n verskil in ons land te maak.

Aangesien opvoeding, finansies en ander insette benodig word, is die regering en die privaatsektor die hoofrolspelers en argitekte in hierdie verband. Sedert 1994, nadat ‘n nuwe aanslag ten opsigte van onderwys gemaak is, kleef ons nog steeds vas aan dieselfde eertydse veranderinge.

Die tyd het aangebreek vir ‘n nuwe wending. Die belegging in onderwys tot op hierdie stadium, wat ‘n groot persentasie uitmaak van die Nasionale Begroting oor die afgelope 17 jaar, moet nou beslis herevalueer word. Die volk, asook die wêreld, wil graag weet wat die rentabiliteit op hul belegging en insette tot op hede is.

Gesien in die lig van vorige opmerkings, is dit dus glashelder dat daar nou eerder staat gemaak moet word op die kreatiwiteit en inisiatief van die opportunistiese jeug.

Om mee weg te spring: Die eerste twee bedreigings, naamlik armoede en werkloosheid, kan in ‘n waardevolle geleentheid omskep word. Die sleutel tot hierdie sukses berus op kreatiwiteit – met opvoeding as basis. Deur hierdie kosbare hulpbron positief te benut, kan daar ‘n daadwerklike verskil gemaak word aan menselewens en hul sodoende toerus met vaardighede wat hul van regeringstoelaes onafhanklik sal maak. Op hiérdie wyse word mense beklee met ‘n visie vir die toekoms, wat op hul beurt ’n positiewe sneeubal-effek sal verseker.

‘n Ander voorstel lê in die keuse rondom leerareas opgesluit. Sekere leerareas word huidig op leerders, sonder in agneming van potensiaal en belangstelling, afgedwing. Introspeksie moet ten opsigte van die waarde hiervan gedoen word. Wiskunde, Wiskundige Geletterdheid en Lewensoriëntering is die struikelblokke wat toekomsroetes versper. Daar moet besin word of die gedwonge bestudering van hierdie leerareas die kernprobleme in ons land aanspreek. Ons het eerder ‘n behoefte aan beroepsgerigte onderwys van so vroeg as wanneer leerders hul eerste tree op die skoolgrond gee.

Voorts sal in die toekoms vanweë globalisering, veel groter eise aan individue gestel word. Die minimum vereistes in hierdie verband word nog nie deur die huidige stelsel in ag geneem nie. Gesien in die lig dat die wêreld omskep word in ‘n klein dorpie, moet daar op ‘n gekoördineerde en harmonieuse wyse beplan en besin word wat nou eintlik die primêre vaardighede vir elke toekomstige aardbewoner moet wees. ‘n Eenvormige taal wat in ons kontinent en die wêreld gebesig word, moet bemeester word. Sodoende kan kommunikasie, as primêre medium, die uitdagings rondom globalisering die hoof bied.

Dissipline is ‘n rots in die weg van kwaliteit onderwys. Leerders ontwyk dissipline in gevalle waar die omgewing met hul persoonlike verwagtinge bots. Die skoolkurrikulum, gebrek aan kommunikasie tussen ouers en onderwysers, aanslag en bevoegdhede van pedagoë, asook die skoolinfrastruktuur, ondermyn dissipline. ‘n Duidelike organigram met afgebakende magte, bevoegdhede en verantwoordelikhede moet vir al die rolspelers, aan die begin van elke jaar, uitgespel word ten einde impulsiewe delegering van pligte te voorkom. Hierdie euwel bring mee dat belangrike doelwitte nooit gekontroleer en uitgevoer kan word nie. Dit is dus ooglopend dat hierdie rots tot die kernprobleem in die hedendaagse onderwysstelsel ontwikkel het.

Hierdie argitektoniese, nuwe skepping van toekomstige onderwys dien as rigtingaanwyser om die mees aanvaarbare, alternatiewe roete te bewandel. Deur hiérdie rigting in te slaan, sal ons die uitdagings in verband met opvoeding in definitiewe geleenthede omskep – met buitengewone opbrengs vir álle rolspelers.

’n Intellektueel is ’n persoon wat opgevoed is bokant sy intelligensie. – Jan Smuts

Education is the most powerful weapon which you can use to change the world. – Nelson Mandela

An investment in knowledge pays the best investment. – Benjamin Franklin

Debbie Thompson: Nie bang om voor te stap nie!

By Rian Truter on November, Thursday 1 2012 in 2012, Wine 0

Saam met Debbie op Simonsig

Boesmanland vat my hand …

Hoe gebeur dit dat ‘n meisie van Springbok as Suid-Afrika se vrouewynmaker van die jaar aangewys word?

Wyn is mos amper, net soos Engels, ’n vreemde besigheid daar tussen die gousblomme en amperse woestyn! Brits word net in ekstreme omstandighede, soos vir selfsverdediging, gepraat en wyn net by die nagmaal gebruik.

Maar soos met baie goed in Namakwaland, moet jy nie dat dit wat jy sien jou mislei nie. Wat vir jou soos sand lyk, is eintlik ’n swanger blomtuin en die matriekmeisie van die Hoërskool Namakwaland is een van Suid-Afrika se toekomstige wynmaaksterre.

Debbie Thompson (Burden) is ’n gebore en getoë Namakwalander. Nie so duidelik waarneembaar as jy na haar uitspraak luister nie, maar as jy tog mooi oplet, kan jy die Namakwalandse oorronding optel.

Sy het as kind op Oranjemund gebly en later op Springbok groot geword. Gematrikuleer aan die plaaslike hoërskool en deelgeneem aan netbal en alle ander aktiwiteite denkbaar gedoen.

Haar aanvanklike gedagte was om ’n veearts te word, maar omdat die keuring streng en die toelating min was, besluit sy om eers net vir B.Sc. by Universiteit Stellenbosch in te skryf. Dalk sal sy na haar eerste jaar aansoek doen vir Veeartsenykunde in Pretoria.

Gelukkig vir wyndrinkers reg oor die wêreld, en ongelukkig vir die diere, byt die wyngogga Debbie gedurende haar eerste maande op Stellenbosch. Na verskeie wynproeë verander sy haar kursus na B.Sc.Agric. met spesialisering in Wynkunde.

Sy voltooi die finale praktiese komponent van haar kursus op Hazendal onder toesig van Ronell Widd en word gedurende hierdie tyd vir ’n onderhoud op Simonsig Landgoed genooi. En later vir ’n tweede onderhoud. En Johan Malan sien raak dat hierdie student van Springbok die eerste vrouewynmaker van Simonsig kan word. Die res is geskiedenis.

Debbie vorm vandag, as rooiwynmaker, saam met Johan Malan as keldermeester en Hannes Meyer as witwynmaker Simonsig se formidabele span.

Volgens Debbie was haar eerste pars op Simonsig vir haar die ergste. Sy was ’n totale groentjie en boonop ’n vrou in ’n manswêreld. Sy was nie net in beheer van die pars nie, maar moes ook leiding gee en vir die ou hande wys dat sy voor kan stap.

Sy sê sy het baie gestres en baie gehuil. Maar met harde werk en tipiese Namakwalandse vasbyt, het sy die eerste toets geslaag.

Sedert daardie eerste pars het Debbie baie toekennings en eerbewyse ontvang. Tussen al die Veritas Dubbelgoud en die ABSA Top Tien-toekennings bly die aanwysing as Vrouewynmaker van die Jaar in 2005 vir haar die kosbaarste. Sy skryf haar toekennings toe aan harde werk, maar ook aan goeie spanwerk. Prestasies behaal jy nie op jou eie nie en sy praat met groot trots en deernis van die manne saam met haar in die kelder.

Sy is intussen getroud met, soos sy sê ’n Engelsman, Simon Thompson (ook in die wynbedryf) en is die ma van een. Die tweede gaan sy/haar opwagting tydens volgende jaar se pars maak.

Om Debbie beter te leer ken het ek haar die volgende vrae gevra:

• Waarom het jy ’n wynmaker geword?

Wynmaak is ’n proses waarin jy jou kreatiwiteit kan uitleef en ook jou persoonlike stempel kan afdruk. Dit kombineer die praktyk en teorie vir my. En ek kry die kans om soms buite te werk!

• Wat is die beste wyn wat jy ooit gemaak het?

Simonsig Redhill Pinotage 2003

• Wat is die beste wyn wat jy gedrink het?

Châteauneuf du Pape 1995

• As jy nie ’n wynmaker geword het nie, wat dan anders?

Veearts of dalk wildbewaarder.

• Wat is onafgehandel op jou bucket list?

Baie oorsese reise. Veral na Toskane in Italië. Die fliek Under the Tuscan Sun is een van my gunstelinge en dan Mauritius. Die laaste een moet saam met die hele familie en al die kinders wees.

• Troeteldier(e)

Honde. ’n Boerboel en Jack Russel.

• Gewildste TV-program

Brothers and Sisters en mag ek sê … 7^e Laan!

• Watter liedjie sing jy in die kelder/stort/kar?

AC/DC – You shook me all night long. Dit was die instapliedjie op ons troue.

• Jou lewensmotto?

Aanhouer wen!

• Wat dink jy van bokswyn?

Daar is beslis ‘n plek vir bokswyn; so lank die mense net wyn drink! Ek is baie gekant teen die snobisme wat met wyn gepaard kan gaan. Ons kan te ernstig raak oor wyn.

• Watter wyn drink jy as jy nie jou eie drink nie?

Oldenburg Vineyards se Cabernet Sauvignon of Cabernet Franc.

• In watter kultivar het Jesus die water by die troue in die Nuwe Testament verander?

Pinot Noir. Dit is ’n moeilike kultivar om goeie wyn van te maak.

• Tent of Hotel?

Hotel

• Hoe ontspan jy?

Draf. Ek draf elke dag in my etensuur so 5 kilometer. Dit maak my kop oop en ek kom buite.

In die proeglas: Simonsig Redhill Pinotage 2009

Analysis: Provided by Simonsig

Alcohol: 15% vol

Residual Sugar: 2.1 g/l

Total Acidity: 6.05 g/l

Ph: 3.34

Style: Full bodied wood matured Pinotage from a specific vineyard site.

Wine Description: Dense opaque colour. A tapestry of dark luscious fruit. Effortless expression of intense notes of plum and mulberry. A thread of cinnamon spice and vanilla pod adds dimension to this tapestry. Tightly knitted yet smooth tannins sculpture a lingering palate of fruit filled delicacies.

Wood Maturation: 17 months oaking.

Serving Suggestions: Cape Malay bobotie, seared tuna, slow roasted belly of pork, oven roasted rack of lamb, crispy duck salad with hazelnut praline.

www.simonsig.co.za

021 888 4932

The real Antichrist is he who turns the wine of an original idea into the water of mediocrity. – Eric Hoffer

Life is too short, and I’m Italian. I’d much rather eat pasta and drink wine than be a size 0. – Sophia Bush

Always carry a corkscrew and the wine shall provide itself. – Basil Bunting