Archive | 2011

Maybe the right school is the wrong one?

Ek sien die Nasionale Onderwys Departement is met ’n veldtog besig waarin hulle ouers aanmoedig om hulle kinders betyds vir volgende jaar by skole in te skryf. As die ouers dit dan nie voor ’n gegewe datum doen nie, behou die departement hul die reg voor om die kind by ’n skool van hulle keuse te plaas.

Hierdie einste kampanje het my laat wonder of ons ooit regtig weet wat die regte skool vir ons kind is?

Wat laat ‘n ouer besluit dat so-en-so die regte skool vir sy kosbaarste besitting is? Waarop berus hierdie uiters belangrike keuse?

Is dit die netjies geklede leerders op straat?  Die goeie sportspanne? Die uitstekende uitslae aan die einde van die jaar?  Is dit die naaste skool aan die huis?  Of kan dit dalk die image van die skool wees?

Wat baie mense egter nie besef nie, is dat die regte skool dalk die verkeerde skool vir jou kind kan wees! Miskien moet ek sê, vir óns kinders kan wees.  Vir die kinders van Suid-Afrika kan wees.  Vir die kinders wat hierdie land in die toekoms moet lei.

Seth Godin vra in een van sy artikels, Back to (the wrong) school, ’n klompie ongemaklike vrae rondom ons verstaan van wat onderwys en onderig is en moet wees.  Hy verwys na die Amerikaanse onderwysstelsel, maar ek glo dié diskoers is ook op ons van toepassing.

 Large-scale education was never about teaching kids or creating scholars. It was invented to churn out adults who worked well within the system.

Of course it worked. Several generations of productive, fully employed workers followed. But now?

Nobel-prize winning economist Michael Spence makes this really clear: there are tradable jobs (making things that could be made somewhere else, like building cars, designing chairs and answering the phone) and non-tradable jobs (like mowing the lawn or cooking burgers). Is there any question that the first kind of job is worth keeping in our economy?

If you do a job where someone tells you exactly what to do, they will find someone cheaper than you to do it. And yet our schools are churning out kids who are stuck looking for jobs where the boss tells them exactly what to do.

Do you see the disconnect here? Every year, we churn out millions of workers who are trained to do 1925 labour.

The bargain (take kids out of work so we can teach them to become better factory workers) has sent us on a race to the bottom. Some argue we ought to become the cheaper, easier country for sourcing cheap, complaint workers who do what they’re told. We will lose that race whether we win it or not. The bottom is not a good place to be, even if you’re capable of getting there.

As we get ready for the 93rd year of universal public education, here’s the question every parent and taxpayer needs to wrestle with: Are we going to applaud, push or even permit our schools (including most of the private ones) to continue the safe but ultimately doomed strategy of churning out predictable, testable and mediocre factory-workers?

As long as we embrace (or even accept) standardized testing, fear of science, little attempt at teaching leadership and most of all, the bureaucratic imperative to turn education into a factory itself, we’re in big trouble.

The post-industrial revolution is here. Do you care enough to teach your kids to take advantage of it?

Die feit dat ons kinders almal in skole ‘n sitplek moet kry, is baie belangrik.  Maar vir my is dit baie belangriker dat dít wat ons kinders op daardie sitplek dóén, aandag kry.

Dringende aandag …

In the Western tradition, we have focused on teaching as a skill and forgotten what Socrates knew: teaching is a gift, learning is a skill. – Peter Drucker

A man can learn a lot if he listens, and if I didn’t learn anything else I was learning how much I didn’t know. – Louis L’Amour

As our society gets more complex and our people get more complacent, the role of the jester is more vital than ever before. Please stop sitting around. We need you to make a ruckus. – Seth Godin (Linchpin)

Image: photostock/FreeDigitalPhotos.net

Continue Reading

Abrie Beeslaar skrik nie maklik nie!

 
 
 
 

Saam met Abrie in Kanonkop se verouderingskelder.

Kanonkop word deur die mense wat weet, as een van Suid-Afrika se beste wynplase beskou. Gelykstaande aan ‘n Premier Cru of First Growth êrens in Frankryk.

Groot geeste soos Paul Sauer, Jannie en Mary Krige, Jan Boland Coetzee en Beyers Truter het hulle merk op hierdie besonder vrugbare grond gelaat.  Om dus in hulle voetspore te volg, moet ‘n man by wyse van spreke druiwekorrels van staal hê!

Maar Abrie Beeslaar skrik nie maklik nie. Hoekom sal hy, want hy is van kleins af gewoond om in groot manne se spore te loop.  Louis Leipold, David Kramer en nobelpryswenner JM Coetzee is almal boorlinge van sy geboortedorp Worcester.  Hy is dus gewoond om in die dampkring van legendes asem te haal.

Abrie voltooi sy skoolloopbaan op Worcester en martrikuleer aan Hoërskool Montana. Volgens hom was Worcester net ver genoeg van die Kaap dat hy kreatief moes wees as hy wou stout wees. Hegte vriendskapsbande wat tydens hierdie jare gesmee is, bestaan vandag nog.

Na skool wou hy medies studeer, maar word nie gekeur nie en begin met ‘n graadkursus in Landbou aan die Universiteit Stellenbosch. Volgens hom het hy voor dit nooit aan landbou as beroep gedink nie.  Hy ontdek verkeie fasette in die wingerd en wynbou wat hom stimuleer en kom boonop tot die besef dat hy tegelykertyd kan werk én wyn drink!  Hy sê hy kan nie glo dat daar nie meer mense is wat Wynbou om presies hierdie rede studeer nie!

Na die verkryging van sy graad begin hy by Swartland Kelder werk. Hierna volg Kanonkop in 2002.  Abrie se kreatiwiteit kom op Kanonkop tot sy volle reg en verskeie pryse soos Veritas dubbelgoud en Absa Top 10 Pinotage-toekennings volg. Die hoogtepunt is egter as hy in 2008 as die internasionale wynmaker van die jaar aangewys word en die Wolff-Blass trofee verwerf.

Abrie is ‘n mens-mens. Almal se pêl, soos David Kramer sou sing. Vir hom gaan dit nie oor geld en roem nie, maar om altyd ‘n tjoppie en wyn in die yskas te hê. Dan is hy ‘n skatryk mens.

Om meer van die mens, Abrie Beeslaar, te wete te kom het ek hom die volgende vrae gevra:

Waarom het jy ‘n wynmaker geword?

Heel toevallig.  Ek is nie vir medies gekeur nie en toe het ek begin Landbou swot.

Wat is die beste wyn wat jy ooit gemaak het?

Die 2003 Paul Sauer saam met Beyers Truter en die 2007 Paul Sauer CWG.

Wat is die beste wyn wat jy gedrink het?

1991 Kanonkop Pinotage

As jy nie ‘n wynmaker geword het nie, wat dan anders?

Medies

Wat is onafgehandel op jou bucket list?

Dalk ‘n eie stukkie grond? Eie kelder?

Troeteldier(e)

Beslis honde.  Op die oomblik soek ek weer na een, want my boerboel is onlangs dood.

Gewildste TV-program

Sport

Watter liedjie sing jy in die kelder/stort/kar?

Iets van Bob Marley of  The Smiths.

Jou lewensmotto?

As jy nie vorentoe beweeg nie, dan gaan jy agteruit. Streef altyd na die volgende stap in die lewe. Voed die dryf in jou.

Wat dink jy van bokswyn?

Ek het groot geword daarop. Jy moet eers genoeg daarvan drink om gebottelde wyn te kan waardeer.

Watter wyn drink jy as jy nie jou eie drink nie?

‘n Chenin Blanc uit die Paardebergstreek. Uva Mira se chardonnay. Ettiene le Rich of Morgenster se cabernet.

In watter kultivar het Jesus die water by die troue in die Nuwe Testament verander?

Pinot  Noir

Tent of hotel?

Tent, maar na die pars beslis ‘n hotel!

Hoe ontspan jy?

Braai en drink wyn. Duik ‘n bietjie kreef en vang vis. Probeer gholf speel.

 

In die proeglas:

KANONKOP PINOTAGE 2009

 
 
Pinotage – 2009
Winemaker: Abrie Beeslaar
Varieties: 100 % Pinotage
Origin: Simonsberg Stellenbosch
Climate: Cold, wet winter with a slow steady ripening period.
Age of Vines: Up to 56 years old. Bush vines only.
Irrigation: None dry land to obtain optimal extraction.
Soil: Decomposed granite, Hutton and Clovelly soils.
Yield: 5.1 tons/ha 3315 lit./ha
Vinification: Fermentation took place in open concrete fermenters. Cap was punched manually every 2 hours and was the juice drawn off the skins after 3.2 days.
Maturation: Matured in 225 lit. French Nevers for 15 months, primarily Vicard barrels 70 % new and 30, 2nd fill.
Description: Full bodied wine with a dark purple colour. Intense fruit flavours with soft ripe tannins give this wine maturation potential of up to 15-20 years.
Food Suggestion: Red meat or spicy Asian style dishes. 
   
   

Tel:  +27 21 884 4656

www.kanonkop.co.za

 

He who loves not wine, women and song remains a fool his whole life long.Martin Luther, 1777

My dear girl, there are some things that just aren’t done, such as drinking Dom Perignon ’53 above the temperature of 38 degrees Fahrenheit. That’s just as bad as listening to the Beatles without earmuffs!”  – Bond in Goldfinger (1964)

Wine to me is passion.  It’s family and friends.  It’s warmth of heart and generosity of spirit.  Wine is art.  It’s culture.  It’s the essence of civilization and the art of living.  – Robert Mondavi, Autobiography, “Harvests of Joy”

 

 

Continue Reading

How to plan for success

It seems to me that in our daily existence we tend to focus on losing, rather than winning. As if our brain and body are genetically programmed to protect us from the disappointment when things don’t work out the way we would like it to.

And to strengthen this losing feeling, things like insurance, medical aids and similar products don’t do much to keep the flame of optimism burning high in the human spirit.  To the contrary; you have to be insured against fire, theft, earthquakes and life in general.

Het jy genoeg dekking indien jy ongeskik raak?  Eers gedink die man praat van beskerming teen onbeskofte mense en toe later besef dit is rolstoel- en soortgelyke sake! En het jy geweet dat jy amper nooit genoeg geld gespaar sal hê om te kan aftree nie!

Ons is met papier teen alles wat verkeerd kan loop gepantser.  Onaantasbaar en sogenaamd veilig.  Tot daardie ondenkbare oomblik as jy die Lotto wen!  Wat dan?

Waar is die ballonne en sjampanje (die ware jakob; nie wyn met koolsuurgas nie) dan?  Gaan jy van jou polisse vreugdefakkels maak en ‘n glas melk skink om jou miljoenêrskap te vier?

Kom ons besluit vandag om saam met dít wat verkeerd kan loop, ook ’n bietjie meer te beplan vir wanneer dinge met ons reg loop. Kom ons maak aanspraak op die regmerkies van die lewe.

Gaan koop dadelik ’n ordentlike bottel met borrels vir daardie oomblik wat dalk net om die hoek vir jou wag …

Image: digitalart

 

We tend to live up to our expextations. – Earl Nightingale

The best thing about the future is that it only comes one day at a time. – Abraham Lincoln

What we see depends mainly on what we look for. – John Lubbock

 

Continue Reading

Prof Botman verwag aksie van Jeugleiers

 
 
 
 

Prof Botman en Quintin van Staden

Ek was ’n paar weke gelede bevoorreg om by Universiteit Stellenbosch – JIP Matrikulant van die Jaar-kompetisie betrokke te kon wees. En ek gebruik die woord voorreg nie sommer ligtelik nie!

Na ’n ontmoeting met die finale 22 jong volwassenes, het ek gevoel die woorde van Timbuk3 se liedjie the future’s so bright I gotta wear shades behoort die perfekte slagspreuk vir hierdie kompetisie te wees.  Nie alleen het hierdie jongmense opnuut ‘n hoop vir die toekoms by my laat opvlam nie; hulle laat jou selfs daarna uitsien!

Prof Russel Botman het tydens die toekenningsgeleentheid die volgende aan die finaliste gesê:  “My generasie het die gat in die osoonlaag veroorsaak, julle generasie moet dit weer toemaak. My generasie het oorloë veroorsaak, julle moet ‘n stop daaraan sit. Julle is die mense wat hierdie land in die toekoms moet lei.”

Dat hulle sy opdragte gaan uitvoer, daaroor het ek geen twyfel nie. Waaraan ek wel twyfel, is of ons generasie genoegsame leiding aan hulle gee om dit wel suksesvol te kan doen?

Sir Ken Robinson, kreatiwiteitsghoeroe, is van mening dat dit onderwys is wat ons die onbekende toekoms in moet neem.  Amper soos ’n ontdekkingstog die vreemde in.

Wat moet ons dan nog vir hierdie jong reisigers, benewens die basiese onderwyskennis soos lees en skryf, optel en aftrek, inpak?

Ek meen die volgende vier sake is noodsaaklik as hulle al die gate wil toestop:

  • ’n Heilige respek vir die Omgewing
  • ’n Verstaan en begrip van Diversiteit
  • ’n Eerlike en nederige begrip van Leierskap
  • ’n Stel ingekoopte Waardes.

Boonop sal elkeen van hulle ook moet besef dat Jason Ohler se woorde …adding value becomes everything.  I don’t care what the business is – selling education or selling cars – if you are not adding value, you are out of the game ononderhandelbaar vir hulle en ons toekoms is.  

Baie geluk aan Universiteit Stellenbosch en JIP vir die inisiatief met hierdie projek geneem!

 

It’s education that’s meant to take us into this future we can’t grasp …    – Sir Ken Robinson

Imagination is more important than knowledge. – Albert Einstein

Human intelligence is richer and more dynamic than we have been led to believe by formal academic education. – Sir Ken Robinson

Foto: Justin Alberts

Continue Reading

Does installing fear help the medicine go down?

Which is the better motivator, the promise of rewards or the threat of punishment?

Iemand, eers gedink dit is ’n leier maar later het ek al hoe meer tot die besef gekom dat dit dalk ’n slagoffer is, vra bostaande vraag nou die dag op ’n internetforum.

Die regte antwoord is ewe belangrik vir leiers en volgelinge, want ek is daarvan oortuig dat alle leiers ook een of ander tyd met hierdie kwessie worstel. Veral as jy onder druk verkeer om ‘n taak af te handel of om jou verkoopspan die gegewe mylpaal te laat bereik.

Some leaders believe that when they engage in installing fear into their subordinates, they are doing their job. That if you make the potential bad apples afraid, they will not turn into real bad apples and secondly, that if something does go wrong you can say that at least you were trying.

Seth Godin believes that fear can be used as a tactic, but it’s almost never the end goal of the exercise. The problem with using it as a tactic is that it’s so easy to do; organisations almost always forget the real point of the exercise.

The key to making fear work is to be realistic with the consequences. Nicole Sforza, from Incentive Magazine, recommends that the consequences have meaning and that you follow through with them. There must be a clear explanation of what is expected and once that is laid out and agreed to, fear must only be used when expectations is not met.

The opposite side to motivation by fear is that it leaves subordinates more drained than before. A student wrote in a college term paper that wanting to achieve a goal just to avoid losing what we have, is not a goal that can motivate for a long period.  It does not offer any promise of forward motion or accomplishment.

Uit eie ondervinding het ek geleer dat mense verskillend reageer op die motivering-deur-vrees-taktiek. Diegene wat moet skrik, skrik glad nie.  Hulle dink dat dit vir die ander mense bedoel is en dat hulle punt- in-die-wind is.  Diegene wat reeds voldoen aan die vereistes, en vir wie hierdie taktiek nie bedoel is nie,  skrik hulle in ’n ander bloedgroep in en begin verwoed pille kou en onwillekeurige spiertrekkings openbaar.

Om ’n suksesvolle organisasie of selfs ’n gesonde gesin te bou, is motivering deur vrees of straf nie die gewenste hulpmiddel nie.  Vrees is ’n emosie en in ’n atmosfeer waar vrees heers, gaan mense net nie hulle optimale funksioneringsvlak bereik nie.

Mark Dowd skryf in die Guardian: … guilt and fear are very limited in their appeal and, more often than not, only induce a great desire to turn away and carry on as before.

It’s important to remember that motivation by fear is by far the easiest way to motivate. But it still verges upon intimidation. Motivation by fear always results in inner anger against the person using the fear tactics.

Wat is dan die oplossing?

Dowd glo dat mense gelei moet word om eienaarskap vir iets te aanvaar.  Of dit nou ’n projek, aardverwarming of die jaarlikse gesinsvakansie is, almal moet inkoop daarin.  Hy noem dit the notion of stewardship.

Hy glo ook dat die opregtheid en voorbeeld van ’n leier die beste uit volgelinge haal.

Dalk is die antwoord heel eenvoudiger as wat ons wil dink? 

Die antwoord is miskien in die bekende spreekwoord woorde wek, maar voorbeelde trek te vinde?

Example is not the main thing in influencing others, it is the only thing. – Albert Schweitzer

The key to successful leadership is influence, not authority. – Kenneth Blanchard

Leadership: the art of getting someone else to do something you want done because he wants to do it. – Dwight D. Eisenhower

Image: Pixomar (FreeDigitalImages)

Continue Reading

Al Gore & Peter de Villiers: USA meets RSA

Got you!

I did think that the caption of this post will get your attention.

I bet your initial thought was what can  Al Gore and Peter de Villiers have in common?

And you were correct the first time. Absolutely nothing!

The only thing they have in common is the date. 14 September 2011. But so do us also.

On this day Al Gore will be with his Climate Reality Project that will be presented for 24 hours.  24 Presenters. 24 Time Zones. 13 Languages. 1 Message.  24 Hours of Reality is a worldwide event to broadcast the reality of the climate crisis. Al Gore and his team will be trying to save the world for humankind.

Check out Wat doen jy op 14 September for more details concerning this fantastic and inspiring project.

Peter de Villiers on the other hand, will be trying to save the dreams of South Africans in picking a team that will successfully defend our status as reigning world champions. It seems to me that he may have misjudged the term experience when he picked the squad with geriatric!

In a letter to Die Burger  Lallie de Wet from Caledon in the Overberg announced his intentions of having a braai with Peter, John Smit and Victor Matfield. And he has very clear and sound reasons for inviting each of them (click image to enlarge):

Braai or no braai. Peter will be his entertaining self.  Saying what he thinks; or is it not thinking what he  is saying?

Maybe Al and Peter do have something in common?

The colour GREEN!

Snorisms:

His philosophy on winning:
“There’s little difference between winning and losing, except you feel better after winning.”

On clever people:
” I am a ‘small-brain’ person. A small-brain person doesn’t need to go sit down and study over what he’s going to say to people; it comes naturally. People who study and get A’s and B’s are clever people. But people who don’t go and study and have all that wisdom are wise.”

Ahead of a test against Wales:
“We will give them a psychological advantage and we cannot allow that. We’ve read in the papers here that they believe South Africa are ripe for the picking. They’re comparing us with some fruit from a Welsh fruit farm but they need to know that when you pick fruit, it isn’t just apples and pears; there are prickly pears as well. We want to be a prickly pear for them this Saturday.”

Following Schalk Burger’s banning during the Lions series:
“If we want to eye-gouge any Lions we will go down to the bushveld like we do and eye- gouge them there.”

“If we are going on like this, why don’t we go to the nearest ballet shop, get some tutus and get a dancing shop going? There will be no eye-gouging, no tackling, no nothing and we will enjoy it.”

“I know dancing is also a contact sport but rugby is far from dancing. If you want to run with the big dogs then sometimes you have to lift your leg.”

 

Continue Reading

Charles Hopkins leef met oop hande

 

Saam met Charles op De Grendel se stoep

Charles Hopkins is, soos die ouer mense sal sê, ’n man van statuur. Nie net in sy beroep nie, maar ook in voorkoms.

Charles is op Somerset-Wes gebore. Hy bring sy laerskooljare op Bredasdorp in die Overberg deur, maar verhuis later na die Strand waar hy aan die Hoërskool Strand matrikuleer.

Hierna volg die pad van menige jongman van daardie tyd: weermag en daarna verdere studie. Hy besluit om Elsenburg-landboukollege toe te gaan om landbou te studeer. Die grond, beeste en al wat dier is, was in sy bloed.

Terwyl hy op Elsenburg is, kruis sy paaie met die van Jan Boland Coetzee en hy ontdek wyn… Die beeste word eenkant toe geskuif vir die vrug van die druif.  En die res is geskiedenis. 

Charles se pad as wynmaker begin by Uniewyn in Wellington.  Daarna volg Bellingham Wyne, Graham Beck in Franschoek en in 2005 word hy as wynmaker by De Grendel aangestel.

Soos die meeste ander wynmakers, het Charles ook ’n oes of twee in Kalifornië en Frankryk meegemaak.  Verskeie ander oorsese studiebesoeke het intussen gevolg.

Charles is nie iemand wat graag oor toekennings of pryse praat nie, maar op sy kerfstok is daar verskeie dubbelgoud-toekennigs by Veritas en vele by ander kompetisies. Hy beskou egter die feit, dat meer as die helfte van sy studente wat by hom van wyn geleer het vandag vooraanstaande wynmakers is, as een van sy grootste toekennings. Dit is ook vir hom belangrik dat hulle weet dat daar geen kompromis aangegaan word as dit by kwaliteit kom nie.

Vir hom gaan dit oor die gee; beslis nie oor die ontvang nie.

Charles is ‘n realis.  Iemand wat volgens hom reeds genoeg foute gemaak het om daaruit te kon leer. En omdat hy aandagafleibaar is (sy woorde), pas die beroep van wynmaker met sy vele fassete hom soos ’n handskoen.

Om meer van die mens, Charles Hopkins, te wete te kom het ek hom die volgende vrae gevra:

 

  • Waarom het jy ‘n wynmaker geword?

    Ek is ’n natuurmens en die landbou was nog altyd vir my belangrik. Maar dit was eintlik as gevolg van Jan Boland Coetzee en Billy Hofmeyer wat oor my pad gekom het, dat ek in die rigting beweeg het.

  • Wat is die beste wyn wat jy ooit gemaak het?

    Koetshuis Sauvignon Blanc 2007

  • Wat is die beste wyn wat jy gedrink het?

    Chavel Blanc 2000.  Veral omdat die wyn van Cabernet Franc gemaak is.

  • As jy nie ‘n wynmaker geword het nie, wat dan anders?

    Beesboer of ’n Sielkundige.

  • Wat is onafgehandel op jou bucket list?

    Dalk ’n eie besigheid en internasionale prestasies.

  • Troeteldier(e)?

    Ek vrek oor honde en het twee Chocolate Labradors – Chompie en Nonnie.

  • Gewildste TV-program?

    Veral Sport en Nuus. Crime and Investigation en Hartland

  • Watter liedjie sing jy in die kelder/stort/kar?

    Ek hou van Phil Collins, Andrea Bocelli, UB 40, Eric Clapton en  Leonard Cohen.

  • Jou lewensmotto?

    Voluit vir lewensvreugde. Die lewe is een vreugdebol! My ma het my geleer dat dit lekkerder is om te gee as om te ontvang en my  pa dat ek elke dag iets nuut moet leer. Ek probeer …

  • Wat dink jy van bokswyn?

    Daar is plek daarvoor, maar ek haat papsakke.

  • Watter wyn drink jy as jy nie jou eie drink nie?

    Kanonkop Paul Sauer, sauvignon blanc van Cape Point Vineyards en Jordan se 9 Yards Chardonnay.

  • In watter wynkultivar het Jesus die water by die troue in die Nuwe Testament verander?

    ’n Jong Sauvignon Blanc.

  • Tent of Hotel?

    Hotel

  • Hoe ontspan jy?

    By die see met my vrou en kinders. As ek die oggend 11-uur koerant lees en aan die slaap raak; dan ontspan ek. Hulle sê  mos ‘n sleg dag by die see is nog altyd beter as een op kantoor!

In die proeglas: 

Koetshuis Sauvignon Blanc 2011

Vinification:  Satellite images were used to classify the vineyards according to growing patterns. Picking times were established based on analysis, phenolic ripeness and flovour compositions. Three lots, selected from Darling and De Grendel, were vinified individualy, as potential Koetshuis components, and blended afterwards to ensure complexity and depth. Due to the excellent quality we were able to utilize all three components. The Koetshuis Sauvignon Blanc grapes handled differently, in both vineyard and cellar, ensuring a bigger and bolder wine. It is picked riper; it receives longer skin contact and cold settling as well as extended lees contact after fermentation with more frequent batonage intervals.

Tasting Notes: This wine is an explosion of tropical fruit with pronounced flavours of passion fruit, white peaches and ripe figs.  The fruit follows through on the palate, resulting in full well balanced mouthfeel and ends off with crisp dry acidity, leaving you in anticipation for your next glass!

Ageing Potential: Up to 3 years.

Platter: 4½ stars

Tel: (021) 558 6280

www.degrendel.co.za

Wine improves with age. The older I get, the better I like it. – Anonymous

A bottle of wine begs to be shared; I have never met a miserly wine lover. – Clifton Fadiman

 

Continue Reading

For he’s a jolly good Fellow!

Ons bloed is Groen! Hier kom die Bokke!

Dit lyk my ons Minister van Sport, die agbare Fikile Mbalula, het ook Dale Carnegie se boek How to win friends and influence people gelees?

Klaarblyklik het daar sedert ek die boek gelees het ‘n hoofstuk bygekom.  Naamlik: Hoe om in Afrikaans te vloek en vriende te maak.

Dat Afrikaans ‘n kragtige taal is, dit weet almal van ons wat dit van kindsbeen praat.  En dat daar seker min tale in die wêreld is wat by Afrikaans kan kers vashou as dit by vloekwoorde kom!

Die heer Fikile het dit ook seker gesnap, want waarom anders sal hy ons Springbokke opdrag gee om hulle te moer?  En hulle te bliksem?

Miskien wou hy hulle met Kill the Kiwi aanhits, maar het hom bedink en gedog die plakaat wat hy in die skare sien, was deel van sy toespraak. Of dalk het die jolige atmosfeer hom terug geneem na sy dae as ANC Jeugliga-voorsitter.  Dit was nou voor onse Julius M.

Die skare was egter in hulle noppies, want hier praat die agbare minister, wat meegehelp het dat hulle geliefde bok nou ‘n laaste staanplek op die trui se mou gekry het, húlle taal.  En boonop sterk woorde.  Woorde wat hulle verstaan. For he’s a jolly good fellow …

Ek dink arme Bakkies Botha was totaal verward.  Wat moet hy nou doen? Hulle bliksem of uitlos?

Ek hoop Minister Fikile gaan opdraf as ons manne sy opdrag letterlik opneem en ons met 13 man moet speel.  Want dit wil lyk dat as hy praat, luister hulle.

Die minister moes dieselfde woordeskat tydens personeelsessies gebruik het, want na die SA Sporttoekennings in Sun City vanjaar, het sy personeel blykbaar ‘n hotelkamer wat R60 000 per nag kos se versiering eiehandig verander. Maar hulle sê dis kwaadwillige liegstories.

Ek hoop dit was Minister Mbalula se laaste spanpraatjie aan enige sportspan – behalwe aan ons boksers.  Hulle het dit nodig, want hulle word gewoonlik net gemoer.

Ek wil aanbeveel dat die minister die betrokke hoofstuk weer, maar met meer aandag, gaan deurlees. Êrens mis hy ‘n belangrike sinsnede.  Die een wat sê dat die mooiste woorde in ‘n vreemde taal asseblief en dankie is.

Om in enige taal die vloek- en kragwoorde te gebruik, maak van vreemdelinge nog nie jou vriende nie.  Hulle wonder eerder oor jou.

Ons land en kinders het rolmodelle nodig.  Mense vir wie ons ons nie hoef te skaam nie. Mense soos Nelson Mandela wat die hele Suid-Afrika verenig het sonder om enige negatiewe woord te uiter.  Hy wat die Springbokke en hul ondersteuners tot die wen van die Web Ellistrofee gemotiveer het deur net hul geliefde groen trui te dra.

Daar is oorgenoeg mense in ons land wat wil moer en bliksem, maar ek dog dit is presies van hulle wat ons ontslae wil raak. Ons is eerder op soek na mense wat bereid is om die ander wang te draai. Suid-Afrikaners wat mekaar se hande wil vat in plaas van hul hande vir mekaar vuis te maak.

Skuus, meneer die Minister! Ek weet rugby is ‘n kontaksport, en volgens Div nie ballet nie, maar ons wil nie alles moer en bliksem nie. Ons het genoeg daarvan gehad. Kyk hoe lyk ons pragtige land van al die gemoer en gebliksem!

For he’s a jolly good fellow … maar ons sê nie almal só nie!

Alle praat in hierdie treurige, bitter, bont, begrafnisland is politiek – of dit nou fluisterpraat, kakpraat, wind- of spoeg- of sáámpraat is. – Breyten Breytenbach

The most terrifying words in the English language is: I’m from the goverment and I’m here to help. – Ronald Reagan

Continue Reading

Lesse uit die Siekeboeg

My pa saam met my en Beyers

Ek het so pas Mitch Albom se boek Have a Little Faith klaar gelees. Sy besoeke aan sy rabbi het my opnuut aan my besoeke aan my oorlede pa in die siekeboeg laat dink. Hier volg my gewaarwordige:

Ek kan nie sê dat die besoeke aan my pa in die siekeboeg van die aftree-oord, die opwindendste oomblikke van my week nie is nie.

Enige mens wat sê dat siekte, swaarkry en hulpeloosheid hom opgewonde maak, lewe beslis nie; hy voer slegs ‘n bestaan.  Net soos die omies in my pa se kamer in die siekeboeg.

’n Bestaan in ’n wêreld van hulle eie.  ’n Wêreld waar alles wat jy eens was deur tyd van jou afgestroop is tot waar jy nou deur vreemde mense gebad en gevoer word.  Waar jy nie meer weet wat jy het, wie jy is en hoe laat dit is nie.  Waar alles wat eens baie belangrik was, nou tot ’n ronde nul vervaag het.

Maar dit is tydens hierdie keel-toetrek-besoeke, want dit is asof die gordyn van môre vir my so ’n bietjie eenkant toe geskuif word, dat ek opnuut besef dat die lewe kort en kosbaar is. 

Dit is dan dat ek weet hoe bevoorreg en geseënd ek is.  En meer as alles, dat ek hopeloos te swaar dra aan aardse dinge.  Dat ek moet afgooi en begin ligter leef.  Met eenvoud en oorgawe leef, want dalk sal ek dan met groter dankbaarheid omgaan met dit wat ek so alledaags en as ’n gegewe reg beskou.

Phillip Yancey vertel in sy boek Where is God when it Hurts? dat Bruno Bettelheim sê die konsentrasiekampe van die Tweede Wêreldoorlog het die gevangenes die volgende lewenslesse geleer: Our experience did not teach us that life is meaningless, that the world of the living is but a whorehouse, that one ought to live by the body’s crude claims, disregarding the compulsions of culture.  It taught us that, miserable though the world we live in may be, the difference between it and the concentration camps is as great as that between night and day, hell and salvation, death and life.  It taught us that there is meaning to life, difficult though that meaning may be to fathom – a much deeper meaning than we have thought possible before we became survivors.

En dit is wat my pa en sy kamerade in die siekeboeg geword het: survivors!  Mense wat met elke bietjie krag bly vasklou aan die lewe.

Hoekom? Waarom? Watter sin is daar om so te lewe?  Dit is tog nie regtig lewe as jy só swaar kry nie.  Hoe kan enige iemand sulke lyding met die lewe verwar?

Monika Hellwig, ’n Rooms Katolieke non, het in haar skrywes die voordele van armwees besing.  Yancy het op sy beurt gegaan en ook diegene wat swaarkry by haar armes gevoeg:

  • Those who suffer rest their security not on things, which often cannot be enjoyed and may soon be taken away, but rather on people.
  • Those who suffer have no exaggerated sense of their own importance, and no exaggerated need of privacy. Suffering humbles the proud.
  • Those who suffer expect little from competition and much from cooperation.
  • Suffering helps us distinguish between necessities and luxuries.
  • Suffering teaches patience, often a kind of dogged patience born of acknowledged dependence.
  • Suffering teaches the difference between valid fears and exaggerated fears.
  • To suffering people, the gospel sounds like good news and not like a threat or a scolding.  It offers hope and comfort.

As ek later by die voordeur van die siekeboeg uitstap en my oë opslaan na Tafelberg in die verte, dan weet ek dat die lewe aan hulle behoort wat huil, want hulle sal lag en rondspring van vreugde, want “aan hulle behoort die koninkryk van die hemel”. (Matt. 5 en Luk. 6)

Dan weet ek waarom hulle almal nog so verbete vasklou aan die lewe.  Daar is tóg sin in die lewe.  Dalk nie meer vir hulle nie, maar vir my wat elke keer met ligter tred uit daardie siekekamer stap.

Soos die geluid van my skoensole op die blink vloer, hoor ek die  meester in Kung Fu Panda aan die oorgewig beertjie sê: You are too concerned about what was and what will be.  There is a saying: Yesterday is history, tomorrow is a mystery, but today is a gift.  That is why it is called the “present”.

Een lewe, leef dit!

 Die sin van die lewe lê in die sinmaak van die lewe. – Willie van der Merwe

 

I walked a mile with Pleasure;

She chatted all the way;

But left me none the wiser

For all she had to say.

I walked a mile with Sorrow,

And ne’er a word said she;

But, oh! The things I learned from her,

When sorrow walked with me.

      Robert Browning Hamilton

  

Continue Reading

Apple every day – The Steve Jobs way!

Daar is al baie oor Steve Jobs gesê en dat daar nog baie oor hom gesê gaan word, is so seker soos dat daar binnekort ’n nuwer weergawe van die iPad sal verskyn.

Dit is egter nie net Steve Jobs se uittrede as CEO van Apple wat my interesseer nie, maar ook sy leierseienskappe.  Wat is dit wat hy het wat gemaak het dat Apple vandag een van die grootste maatskappye in die wêreld is en boonop miljoene fanatiese aanhangers het?

I scrutinised the web and printed media and made the following shortlist of what made Steve so successful:

  • Steve Jobs may not be the greatest technologist or engineer of his generation. But he is perhaps the greatest user of technology to ever live.
  • He is able to see a company from the outside, rather than inside as most managers do.
  • Steve trusted his instinct. Some may call it vision. That required an ability to think first and foremost as someone who lives with technology rather than produces it. And he was willing to gamble based on that instinct.
  • He was Apples’ biggest fan. If you listen to Steve’s legendary presentations over the years, he comes across not as the creator of a product so much as its very first fan.
  • Steve has a great eye for talent and the bigger picture. He taught his organization to develop a product for the second or third generation rather than a once off.

Apple was onder Steve nie altyd die maklikste plek om jou brood te verdien nie.  Mense wat hom ken en ook die binnewerke van Apple beleef het, beskryf Jobs so toeganklik soos ’n junkyard dog.

Onder Steve Jobs se leierskap was Apple a brutal and unforgiving place, where accountability is strictly enforced, desicions are swift, and communication is attriculated clearly from the top.

In baie organisasies sou bostaande korporatiewe kultuur reglynig bots met wat van ‘n leier verwag word: geloofwaardigheid, bedagsaamheid, sensitiwiteit, nederigheid asook ’n goeie dosis kreatiwiteit, intelligensie en ’n strategiese brein soos Napoleon.

Maar hoe het Steve dit dan reggekry om net met die helfte van bogenoemde eienskappe te oorleef? Kenners beweer dat mense hom sy gebreke vergeef het, want wat hy aan takt en sensitiwiteit ontbreek het, het hy opgemaak met sy ongelooflike en helder visie vir dít wat hy vir Apple wou hê.

Die vertrek van Steve Jobs laat Applewerknemers en -aanhangers met ’n bekommernis oor die pad wat vir hulle geliefde produk wag, want met Steve besig om aan die appel te kou, kon hulle rustig slaap …  en wag vir nog ’n WOW-produk!

Miskien is dit gepas om Steve die laaste woord te laat inkry (party sal sê, soos gewoonlik):  Your work is going to fill a large part of your life, and the only way to be truly satisfied is to do what you believe is great work. And the only way to do great work is to love what you do. If you haven’t found it yet, keep looking. Don’t settle.

Nog ‘n paar aanhalings van Steve Jobs:

Being the richest man in the cemetery doesn’t matter to me … Going to bed at night saying we’ve done something wonderful… that’s what matters to me.

I want to put a ding in the universe.

We made the buttons on the screen look so good you’ll want to lick them.

Your time is limited, so don’t waste it living someone else’s life. Don’t be trapped by dogma – which is living with the results of other people’s thinking. Don’t let the noise of other’s opinions drown out your own inner voice. And most important, have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become. Everything else is secondary.

Source:

Cliff Kuang: FastCompany

Joe Nocera: New York Times

Image: Nutdanai Apikhomboonwaroot

 

Continue Reading