Tag Archives | Life

Life is easy, boet!

By Rian Truter on February, Sunday 12 2012 in 2012, Life, Video 2

In a previous post I confessed that I have only read Scott Peck’s book The road less travelled up to page 7. There he wrote the following:

Life is difficult.

This is a great truth, one of the greatest truths.

Once we truly know that life is difficult – once we truly understand and accept it – then life is no longer difficult.

Because once it is accepted, the fact that life is difficult no longer matters.

Many a day I wonder who’s to blame for this difficult life we live. And is life really meant to be so difficult?

Who’s to blame? That’s the easy part!

We are to blame. We are fully responsible because we are never satisfied with what we have. We always want more. More money, more fame and more power. When will enough be enough?

We create this crazy spinning-top life and when it spins out of control we cannot understand why it did just that.

But it’s also the simple things that add to this crazy life we lead.

Take passwords as an example. This week I had to draft a document with all the passwords I have to remember. It started with the alarm code of our house. Then this code needed a password for when the alarm went off. When the alarm went off, I need a secure password to verify to the security company that I am me. Or is it I am him? And to get into my computer to pay the alarm company I need a password for my EFT at the bank! And so the crazy spiral continues!

In stark contras to all of this, I discovered that there are people who need no passwords to live their life. People like Jon Jandai.

Life is easy says, Jon Jandai. Why do we have to make it so difficult?

After pursuing “success” in Bangkok for several years, Jon dropped out of university to return to village life. There, he went back to the life he knew as a child, working 2 months of the year to grow rice (with an additional 15 minutes a day to grow vegetables), dug a couple of fish ponds, built his own homes using earthen bricks, and gave up buying clothes. Jon contends that to be happy, we cannot just rely on money; we have to reconnect with each other.

I think he’s got the right password to life. What do you think? Let me know by posting a comment.

Click on the link below and have a look at Jon Jandai’s philosophy on life. (It takes a few seconds to play! Remember… patience!)

http://www.karmatube.org/videos.php?id=2747

Carpe Diem!

By Rian Truter on November, Sunday 13 2011 in 2011, Education, Life 5

My kennis van Julius Ceasar se taal was nog nooit van so ’n standaard dat ek hom teen Brutus sou kon waarsku nie.

Latyn is vir my so helder soos die ou Boesman in die Kalahari se insig in Suid-Afrika se landswapen. Sy opmerking toe die ontwerpers hom om sy mening daaroor nader: Ek ken moeilikheid, maar hier kom groot klak!

Ek het darem geweet dat die deurmekaar letters op die ou landswapen eendrag maak mag beteken het.

Waar carpe diem vir my die eerste keer betekenis gekry het, was in die film Dead Poets Society waarin Robin Williams die rol van ’n onderwyser, John Keating, vertolk. Behalwe dat dié fliek ’n lewenslange impak op my as mens en op my onderwysloopbaan gehad het, het dit ook dié latynse spreuk ’n wêreldterm soos Coke en Elvis gemaak.

Ek kry elke keer hoendervleis as ek die gedeelte sien waar die leerders Keating groet en een vir een op hulle banke klim en sê: My captain, my captain.

Carpe Diem was op almal se lippe. As jy vandag die frase Carpe Diem op ’n soekenjin intik, kry nie minder as 4, 850, 000 verwysings daarna nie! Oral het iets met carpe diem in of vooraan die lig gesien. Van dagstukkieboeke tot besighede met die naam. Carpe Diem Versekeraars, Carpe Veiligheidsdienste en selfs Carpe Diem Begrafnisondernemers!

Sou ons die gedeelte van Horace se gedig vry vertaal, sou dit min of meer soos volg klink: Terwyl ons met mekaar praat, gaan kosbare tyd verlore; oes die dag en moenie jou vertroue in môre plaas nie.

Allerhande vertalings van Carpe Diem het die lig gesien. Die mees algemene een in Afrikaans is : Gryp die dag! Meer direk vertaal sou carpe eintlik na die proses van oes in landbouterminologie verwys. ’n Getrouer vertaling sou dus wees: Oes die dag!

Al hierdie akademiese vertalings raak egter nie aan my gewone dag-tot-dag-hartsnare nie. Net soos my Latyn Julius nie kon help nie, mis baie van hierdie vertalings vir my die bus.

Hierdie mooi vertalings is miskien goed vir die omslae en titels van dagstukboekies en besighede wat jou wil beïndruk.

Vir my bly die raakste en toepaslikste vertaling (deur die uwe natuurlik): Kry jou gat in rat!

Lekker kort. En dit pas maklik op ’n T-hemp.

Dalk met carpe diem voorop en my vertaling op die agterkant?

Dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero – Horace (Odes Book 1)

(While we’re talking, envious time is fleeing; seize the day, put no trust in the future.)

Dream as if you’ll live forever. Live as if you’ll die today. – James Dean

And in the end, it’s not the years in your life that count. It’s the life in your years. – Abraham Lincoln

Image: Renjith Krishnan/FreeDigitalPhotos.net

Maan toe of moer toe?

By Rian Truter on October, Thursday 27 2011 in 2011, Life, Presentations 18

One small step for man ...

Hierdie post is ‘n opsomming van my aanbieding met dieselfde titel. Mense het al gevra waar hulle ‘n DVD van die aanbieding kan koop (verbeel jou!) of hulle wil dit vir hulle kind/man/bure gaan vertel, maar kan nie alles onthou nie. Hier is dit nou. (Sonder die prentjies) Jammer vir die lank wag.

Wanneer laas het jy na die maan gekyk en gewonder hoe dit sou wees om daarop te kan loop?

Vandat Neil Armstrong en sy makkers hul voete daarop gesit het, is dit of die maan sy magiese aantreklikheid vir baie mense verloor het. Ons was mos al daar! Hoeveel onse is daar in jou pond? vra ek.

Ek loop daagliks mense raak wat net nie meer maan toe wil gaan nie. Nie letterlik of figuurlik nie. Hulle het net nie meer die begeerte om daardie amper onbereikbare iets aan te pak nie. Hulle drome maak hulle ook nie meer bang nie, want ek dink hulle droom nie meer nie! Dalk was hulle al ook dáár …

Daar is ook dié wat sê dat hulle te oud is. Te oud om nog dinge te wil doen. Om nog te droom om by die maan uit te kom. Al is dit net eendag.

Ander sê weer dit is die misdaad en korrupsie in Suid-Afrika wat hulle van die maan weghou. Of dit is die swak elektrisiteitsvoorsiening en die politici wat hulle self ten koste van ons arme drommels verryk, wat in hulle pad maan toe staan.

Maar daar is tog nog baie, ongeag ouderdom, wat sê: vat my maan toe!

Die saak is eintlik heel eenvoudig. Wil jy, of wil jy nie? Maklik. Dit is net ’n simpel keuse. JK Rowling vat dit mooi saam as sy sê: it’s our choices that show what we truly are, far more than our ability. Of in Afrikaans gesê: Maan toe of moer toe!

Vir dié wat kies om nie maan toe te wil gaan nie, die maklike keuse, is dit moer toe. Vir die ander wat die moeiliker keuse maak, is dit maan toe. Sonder enige belofte dat jy wel daar gaan kom. Maar ten minste gaan jy probeer.

En dit is vir hulle wat ek ’n space case gepak het om daar uit te kom.

In hierdie tassie het ek 10 goed gesit wat jy op pad na die maan nodig gaan hê. Ek noem hulle in geen orde van noodsaaklikheid nie en gee ook net ‘n kort beskrywing waarvoor dit gebruik kan word:

1. Kompas: Hierdie apparaat simboliseer visie. Of jy nou maan of winkel toe gaan, jy moet weet hoe jy daar gaan kom en wat jy daar gaan maak. Ook só in die lewe. Hellen Keller sê: The only thing worse than being blind is having sight but no vision.

2. Blikkie Redbull: Passie, passie en nog ‘n keer passie! Jon Bon Jovi het gesê passion, not pedigree will win in the end. En hoe reg is hy nie! As jy die maan wil haal, gaan jy meer as net ‘n teelepel passie nodig hê.

3. ‘n Glas: ’n Mens kan tog nie op jou reis na die maan die heeltyd uit ’n tandepastabuis wil eet nie! Veral nie wyn drink nie! Maar eintlik is die glas net daar om jou, as die reis moeilik raak, te herinner dat jy moet onthou dat jou glas half vol is. Nie half leeg nie. Die glas is die simbool van optimisme. Jy gaan die maan net haal as jy optimisties is.

4. Pakkie Vetkryte: Nie net een nie. Al die kleure van die reënboog! Om maan toe te gaan sal jy soms kreatief moet wees. Om dié rede die kryte. Jy kan nie vir juffrou Rottenmeier van jou graad 1-klas blameer dat sy jou kreatiwiteit opgefoeter het nie. Kreatiwiteit het niks met jou kleinspierkoördinasie, of hoe mooi jy tussen die lyne kan inkleur, te make nie. Dit het alles te doen met hoe uit-die-boks jy kan dink.

5. Skaal: Die skaal is nie net om mee te weeg nie, maar om jou te herinner dat ’n mens balans nodig het om suksesvol te wees. Almal ken die ou spreekwoord all work and no play makes Jack a dull boy, maar baie min pas dit suksesvol in hulle lewe toe. Jy sal baie uitgebrande wrakke op pad maan toe sien.

6. Twitterrekening: As jy die maan wil haal, sal jy al die nuwe tegnologie tot jou beskikking moet gebruik om daar te kom. Van tweet tot Facebook. Daar is nie meer enige verskonings nie. Of gebruik jy nog ’n telraam?

7. Maatband: Meet om te weet! ‘n Ou gesegde, maar baie is te bang om te weet. Jy moet jou reis, en dit waarmee jy besig is, gereeld evalueer. Of jy nou daarvan hou of nie. Dit is die enigste manier om te weet hoe naby of ver jy van die maan is.

8. Supermanbadge: Daar is bewerings dat Superman hom daar iewers in die ruimte bevind en ons wil liefs nie in sy verkeerde boekies beland nie. Daarom die badge. Jy wil wys jy is hom goedgesind en kom in vrede. Maar eintlik is die badge daar om jou te herinner dat jy iets besonders aanpak. Amper so heroïes soos ’n heldedaad van einste Superman. Verbeel jou jy is Superman en jy gaan soos ’n superheld begin optree.

9. Wonderbra: Behalwe dat jy dié kledingstuk as ’n noodwaaierband of masker kan gebruik, is dit eintlik daar vir die ondersteuning! Op jou reis gaan jy ondersteuning van jou medereisigers nodig hê. Let dus mooi op na wie klim saam met jou in die ruimtetuig.

10. Koerant: Koerante het stories. Deesdae nie te opbeurend nie, maar soms kom daar stories soos die van Larry Walters verby. Larry se storie kom sê vir jou dat as jy maan toe wil gaan, sal dit ’n roeping moet wees en nie ’n job nie.

Nou moet jy besluit. Maan toe of …

Jy kan, soos hulle in ’n destydse suikerrietadvertensie gesing het, bly soos jy is, of jy kan wegbreek …

Bly soos jy is, en moer toe is jou voorland!

Breek weg en die moontlikheid is daar dat jy die maan kan haal. Of dalk nie. Wat maak dit saak? Ten minste het jy probeer. En dit is eintlik die probeer wat die meeste saak maak.

Geronimo!

Life is not a journey to the grave with the intention of arriving safely in one pretty and well preserved piece, but to skid in broadside, thoroughly used up, worn out and defiantly shouting GERONIMO! – Bill McKenna

When once you have tasted flight, you will forever walk the earth with your eyes turned skyward, for there you have been, and there you will always long to return. – Unknown

A man is not old until regrets take the place of dreams. – John Barrymore

The best thing in every noble dream is the dreamer… – Moncure Conway

Image: Evgeni Dinev/FreeDigitalPhotos.net

Man must know his/her limitations!

By Rian Truter on October, Monday 3 2011 in 2011, Life 2

There is a saying that a man must know his limitations. But after watching one of our new Lady Rugga’s on TV this weekend, I realised this saying is also applicable to women! Especially women who want to set foot on a rugby field.

I know that I am venturing on dangerous fields for I am already smelling the sent of women libbers burning their bras. But girls, just hang on to those matches for a second or two. Maybe you might still agree with me?

Ek het nie ‘n pyn met die feit dat vrouens wil rugby speel of wil uitsaai nie. Dis mos ’n vry land. Ek het ook nie ’n probleem met die Bulls se Babes of met die vrouens wat as fisioterapeute vir ’n span aangestel word nie. As ek Victor of Bakkies was, sou ek ook liewer my hampees deur een van hulle gevryf wil hê …

Maar wat my amper ewe veel teen die mure uitdryf as my naamgenoot (die nuusleser) se hiperkorrekte uitspraak van inheemse name, is vrouens wat as skeidsregters, of liewer assistent-skeidsregters, optree. Het hulle nie iets anders om op ’n Saterdagmiddag te doen nie? Is daar nie êrens ’n klomp vrouens wat wil rugby speel vir wie hulle die fluitjie kan blaas nie?

Ja, ek weet Suid-Afrika moet meer vrouens in alle posisies aanstel, maar beteken dit ons moet nou só ver gaan? Gaan die Curriebekereindstryd volgende jaar dalk deur mev. Jeanette Kaplan hanteer word? Êrens is daar ’n baie goeie man wat as gevolg van hierdie simpel gedagte werklik op die spreekwoordelike kantlyn gaan staan.

Om alles te kroon, lyk hierdie vroueskeidsregters (vir my) nog boonop baie komieklik. ’n Judronrugbybroek vlei nie eens ’n man nie.

’n Vrou nog minder!

Woman’s Liberation is just a lot of foolishness. It’s the men who are discriminated against. They can’t bear children. And no one’s likely to do anything about that. – Golda Meir

Macho doesn’t prove mucho. – Zsa Zsa Gabor

If they can put one man on the moon why can’t they put them all there? – Chocolate Waters

Image: jscreationzs/FreeDigitalPhotos.net

How to plan for success

By Rian Truter on September, Thursday 22 2011 in 2011, Life 1

It seems to me that in our daily existence we tend to focus on losing, rather than winning. As if our brain and body are genetically programmed to protect us from the disappointment when things don’t work out the way we would like it to.

And to strengthen this losing feeling, things like insurance, medical aids and similar products don’t do much to keep the flame of optimism burning high in the human spirit. To the contrary; you have to be insured against fire, theft, earthquakes and life in general.

Het jy genoeg dekking indien jy ongeskik raak? Eers gedink die man praat van beskerming teen onbeskofte mense en toe later besef dit is rolstoel- en soortgelyke sake! En het jy geweet dat jy amper nooit genoeg geld gespaar sal hê om te kan aftree nie!

Ons is met papier teen alles wat verkeerd kan loop gepantser. Onaantasbaar en sogenaamd veilig. Tot daardie ondenkbare oomblik as jy die Lotto wen! Wat dan?

Waar is die ballonne en sjampanje (die ware jakob; nie wyn met koolsuurgas nie) dan? Gaan jy van jou polisse vreugdefakkels maak en ‘n glas melk skink om jou miljoenêrskap te vier?

Kom ons besluit vandag om saam met dít wat verkeerd kan loop, ook ’n bietjie meer te beplan vir wanneer dinge met ons reg loop. Kom ons maak aanspraak op die regmerkies van die lewe.

Gaan koop dadelik ’n ordentlike bottel met borrels vir daardie oomblik wat dalk net om die hoek vir jou wag …

Image: digitalart

We tend to live up to our expextations. – Earl Nightingale

The best thing about the future is that it only comes one day at a time. – Abraham Lincoln

What we see depends mainly on what we look for. – John Lubbock

Lesse uit die Siekeboeg

By Rian Truter on September, Sunday 4 2011 in 2011, Life 6

My pa saam met my en Beyers

Ek het so pas Mitch Albom se boek Have a Little Faith klaar gelees. Sy besoeke aan sy rabbi het my opnuut aan my besoeke aan my oorlede pa in die siekeboeg laat dink. Hier volg my gewaarwordige:

Ek kan nie sê dat die besoeke aan my pa in die siekeboeg van die aftree-oord, die opwindendste oomblikke van my week nie is nie.

Enige mens wat sê dat siekte, swaarkry en hulpeloosheid hom opgewonde maak, lewe beslis nie; hy voer slegs ‘n bestaan. Net soos die omies in my pa se kamer in die siekeboeg.

’n Bestaan in ’n wêreld van hulle eie. ’n Wêreld waar alles wat jy eens was deur tyd van jou afgestroop is tot waar jy nou deur vreemde mense gebad en gevoer word. Waar jy nie meer weet wat jy het, wie jy is en hoe laat dit is nie. Waar alles wat eens baie belangrik was, nou tot ’n ronde nul vervaag het.

Maar dit is tydens hierdie keel-toetrek-besoeke, want dit is asof die gordyn van môre vir my so ’n bietjie eenkant toe geskuif word, dat ek opnuut besef dat die lewe kort en kosbaar is.

Dit is dan dat ek weet hoe bevoorreg en geseënd ek is. En meer as alles, dat ek hopeloos te swaar dra aan aardse dinge. Dat ek moet afgooi en begin ligter leef. Met eenvoud en oorgawe leef, want dalk sal ek dan met groter dankbaarheid omgaan met dit wat ek so alledaags en as ’n gegewe reg beskou.

Phillip Yancey vertel in sy boek Where is God when it Hurts? dat Bruno Bettelheim sê die konsentrasiekampe van die Tweede Wêreldoorlog het die gevangenes die volgende lewenslesse geleer: Our experience did not teach us that life is meaningless, that the world of the living is but a whorehouse, that one ought to live by the body’s crude claims, disregarding the compulsions of culture. It taught us that, miserable though the world we live in may be, the difference between it and the concentration camps is as great as that between night and day, hell and salvation, death and life. It taught us that there is meaning to life, difficult though that meaning may be to fathom – a much deeper meaning than we have thought possible before we became survivors.

En dit is wat my pa en sy kamerade in die siekeboeg geword het: survivors! Mense wat met elke bietjie krag bly vasklou aan die lewe.

Hoekom? Waarom? Watter sin is daar om so te lewe? Dit is tog nie regtig lewe as jy só swaar kry nie. Hoe kan enige iemand sulke lyding met die lewe verwar?

Monika Hellwig, ’n Rooms Katolieke non, het in haar skrywes die voordele van armwees besing. Yancy het op sy beurt gegaan en ook diegene wat swaarkry by haar armes gevoeg:

Those who suffer rest their security not on things, which often cannot be enjoyed and may soon be taken away, but rather on people.
Those who suffer have no exaggerated sense of their own importance, and no exaggerated need of privacy. Suffering humbles the proud.
Those who suffer expect little from competition and much from cooperation.
Suffering helps us distinguish between necessities and luxuries.
Suffering teaches patience, often a kind of dogged patience born of acknowledged dependence.
Suffering teaches the difference between valid fears and exaggerated fears.
To suffering people, the gospel sounds like good news and not like a threat or a scolding. It offers hope and comfort.

As ek later by die voordeur van die siekeboeg uitstap en my oë opslaan na Tafelberg in die verte, dan weet ek dat die lewe aan hulle behoort wat huil, want hulle sal lag en rondspring van vreugde, want “aan hulle behoort die koninkryk van die hemel”. (Matt. 5 en Luk. 6)

Dan weet ek waarom hulle almal nog so verbete vasklou aan die lewe. Daar is tóg sin in die lewe. Dalk nie meer vir hulle nie, maar vir my wat elke keer met ligter tred uit daardie siekekamer stap.

Soos die geluid van my skoensole op die blink vloer, hoor ek die meester in Kung Fu Panda aan die oorgewig beertjie sê: You are too concerned about what was and what will be. There is a saying: Yesterday is history, tomorrow is a mystery, but today is a gift. That is why it is called the “present”.

Een lewe, leef dit!

Die sin van die lewe lê in die sinmaak van die lewe. – Willie van der Merwe

I walked a mile with Pleasure;

She chatted all the way;

But left me none the wiser

For all she had to say.

I walked a mile with Sorrow,

And ne’er a word said she;

But, oh! The things I learned from her,

When sorrow walked with me.

– Robert Browning Hamilton

Pot-holes se moses!

By Rian Truter on August, Wednesday 24 2011 in 2011, Life 2

Almal ken die uitdrukking, hy ly aan klein-mannetjie-sindroom.

Maar hoe meer ek my op ons voorstedelike paaie bevind, hoe meer oortuig is ek dat ons hierdie uitdrukking moet verander. Die klein mannetjie moet vervang word met klein karretjie, want jy moet nie net op jou hoede wees vir gate in die pad nie, maar ook vir klein karretjies.

Net toe die klein 50cc piskriekmotorfietsie, met daai senutergende uitlaatgeluid soos ’n weed eater op steroids van die toneel verdwyn, en ek dink nou het ek vrede, maak die klein karretjie sy buiging.

Die een kleiner en meer ekonomies as die ander. Die een groener en gesonder vir die samelewing as die ander. Almal met sulke kort naampies om by hulle statuur te pas.

Alles goed en wel, maar blykbaar het die verkoopsman gerieflikheidshalwe vergeet om een baie belangrike feit onder sy koper se aandag te bring: Hierdie is ’n klein karretjie! Nie ’n formule I-prototipe nie! Daar is net twee silinders. Ry versigtig.

Wie blits by jou oor die sperstreep verby? ’n Taxi? Nee, kyk weer. Dit is ’n klein karretjie!

Wie weet nie dat ’n mens stadiger as 120 km per uur mag bestuur nie? ’n Klein karretjie!

Wie het ’n klanksiteem wat elke taxibestuurder begeer? Reg geraai. Die klein karretjie!

En nou wil hulle my bakkie met een of ander groentaks kom belas! Wat dan van die klein karretjie?

Ek wil sê: Gee my enige dag die klein mannetjie, maar kry asseblief die klein karretjie van ons paaie af.

Many a small thing has been made large by the right kind of advertising. – Mark Twain

I play the harmonica. The only way I can play is if I get my car going really fast, and stick it out the window. – Steven Wright

Have you heard about the Irishman who reversed into a car boot sale and sold the engine? – Frank Carson

Skets: Liana Erlank

Ek het genoeg …

By Rian Truter on July, Saturday 2 2011 in 2011, Life 0

Het jy al in die middel van die nag wakker geword en besef hoe geseënd jy regtig is?

Nou die oggend vroeg was dit weer my beurt.

Ek word so drieuur se kant wakker met die reën en noordewind wat teen die kamervenster stoei. Skielik kom daar ’n onbeskryflike dankbaarheid in my hart vir my warm bed, die dak oor my kop en die ruit wat die wind en reën van my lyf hou.

Tog is die Kaap nie eenhonderd persent Hollands nie. ’n Onverklaarbare ysigheid kom kruip tussen my en die komberse in. Eintlik moet ek sê, in my kop in.

Want ek onthou skielik dat daar iewers buite mense is wat nie so bevoorreg soos ek is nie. Wat net ’n stuk karton of plastiek het om die wind en reën buite te hou. Wat nie net kan omdraai en verder slaap nie, want ’n mens slaap nie lekker as jy nat is nie.

Dit is dan wat ek skaam word dat ek kla en nog wil hê, want het ek dan nie reeds genoeg nie?

Dit is ook dan dat ek die antwoord van die tuinwerker aan die miljoenêr onthou …

Miljoenêr: Ek verstaan nie hoekom jy nie ook so baie geld en besittings soos ek wil hê nie?

Werker: Want ek het genoeg …

In die vroegoggendure rol ek rond en wonder oor wanneer genoeg dan genóég is?

Ek slaap nou glad nie en dit voel of die wind en reën net met my praat.

Be thankful for what you have; you’ll end up having more. If you concentrate on what you don’t have, you will never, ever have enough. – Oprah Winfrey

Persons who have been homeless carry within them a certain philosophy of life which makes them apprehensive about ownership – Jerzy Kosinski

Image: Maggie Smith

Sometimes.

By Rian Truter on June, Thursday 16 2011 in 2011, Life 0

Baie jare gelede was daar ‘n foto van ‘n padwerker wat mismoedig met sy kop in sy hande in ‘n bushalte sit. Sy graaf so eenkant neergegooi.

Op die een paneel van die halte was daar ‘n advertensie vir Life-sigarette met die klinkreël, Life is great!

Wat my egter tot vandag toe dié foto laat onthou, is nie die foto self nie, maar die ironiese onderskrif: Sometimes …

Life is Great! Sometimes … Hierdie sometimes tref jou soms op die onverwagste oomblike van die lewe. Soos wanneer ‘n waterpyp laat in die nag in jou erf bars.

Dit is dán wat jy al jou positiewe versies en slagspreuke hardop moet sê, want die why me’s wil soos ’n tsunami oor jou spoel. Weg is die great lewe!

Maar as ek weer tot verhaal kom, onthou ek skielik ’n gedeelte uit Scott Peck se boek The Road Less Traveled.

Life is difficult.

This is a great truth, one of the greatest truths.

Once we truly know that life is difficult – once we truly understand and accept it – then life is no longer difficult.

Because once it is accepted, the fact that life is difficult no longer matters.

As ’n mens hierdie waarheid regtig onder die knie het, dan is life nie meer net sometimes nice nie.

Life is great al bars die pyp, al is die battery net voor die lewensbelangrike vergadering pap, al is…

Al hierdie dinge is deel van die somtotaal van die avontuur van die lewe.

Geronimo!

Photo: Simon Howden

Life is Great!

By Rian Truter on May, Monday 9 2011 in 2011, Life 0

Ek is seker almal is goed vertroud met Jim Collins se spreuk Good is the enemy of great uit sy boek Good to Great.

Dat hierdie spreuk miljuisende male in bosberade, strategiese sessies en beplannings gebruik is om besighede tot beter prestasie en hoër bergpieke aan te spoor, hoef niemand oor te redekawel nie.

Waarvan ek egter oortuig is, is dat die res van die spreuk and when we look back over life and see if it is a great one, we don’t see many because it is just so easy to settle for a good one êrens met die klim na die piek weggeval het.

Seth Godin takes this idea a little further when he says that the opposite of remarkable is very good. It’s a step closer, but still not great.

Why are there so many people then that are prepared to settle for a good life instead of a great one?

I think most people confuse great with good. They believe that if their life is not awful, atrocious, mediocre or pitiful they have a great life. But in reality it’s still only good.

Let’s illustrate. If you travel on an airline and the flight leave on time, it’s not great. They are supposed to do that. But when they leave on time, upgrade you to business class and serve you mojito; that makes them great!

Same with life. If you live your life between the normal lines, it’s only going to be good. Not remarkable or not even very good.

Om great-status te bereik verg volgens my ook guts. En dit is waarom baie mense nooit great ervaar nie. Hulle is net doodeenvoudig te bang! Te bang om buite die inkleurlyne van hul daaglikse bestaan te beweeg.

Wie het ons dan só bang vir die lewe gemaak?

Miskien is die volgende woorde van Bill McKenna die sleutel tot ’n great lewe?

Life is not a journey to the grave with the intention of arriving safely in one pretty and well-preserved piece, but to skid in broadside, thoroughly used up, worn out and defiantly shouting GERONIMO!

Foto: Idea Go