Author Archive | Rian Truter

Sosiale media laat my kop raas!

By Rian Truter on June, Wednesday 6 2012 in 2012, Life 8

Is dit net ek, of voel dit vir my of die lawaai in die wêreld elke dag meer word.

Lank gelede was dit net die nuus op die radio of die koerant wat my kon ontstel. Nou word ek elke oomblik van die dag met inligting gekonfronteer wat my senuweepunte laat kriewel. Van alle kante en uit alle oorde. Of ek nou wil hoor of nie.

Gemorspos in die posbus. Tele-bemarkers met aanbiedings wat ek nie wil hê nie. Bedelaars by die deur. Massiewe skerms in die winkelsentrums. BBM. SMS. En só kan ek aanhou.

Wat moet ’n mens doen om net weer ’n bietjie stilte te kry?

Of om ’n slag net dit te hoor wat jy wíl hoor?

Die slim ouens sê jy moet eers van alles wat oorbodig of onnodig is, ontslae raak. Weg met alles wat jy die afgelope jaar nie gebruik het nie. Moenie opgaar nie en les bes my eie raad; raak ontslae van alle natbroeke en moangatte in jou lewe.

Benewens die klompie raserige voorbeelde wat ek genoem het, het ek besef dat sosiale media ook tot die geraas in my lewe bydra. En ek het besluit om iets daaraan te doen.

Ek gaan nie meer mense volg wat probeer kyk hoeveel tweets hulle kan stuur nie! Asof dit ’n kompetisie is! Veral nie as meer as die helfte van die tweets in elk geval gerecycle (retweet) is nie!

Ek gaan ontslae raak van al my FB-vriende wat elke dag hulle papegaai of goudvis se jongste gier en grinne aanstuur.

As dit al is wat jy kan sê, dan is dit nie vir my nie.

Ek wil baie graag van die belangrike dinge in jou lewe weet. Die oorspronklike en regte jy. Dinge wat jy self uitgedink en ervaar het.

Ek wil nie elke keer weet as jy toilet toe gaan of die lig aanskakel nie. Ook nie dat jy gaan slaap of opstaan nie. Ek verwag dit van jou. Ek like dit om van jou vakansie, jou kinders, kleinkinders en nuwe plekke te hoor, maar Oliver Tambo? Regtig?

Facebook en Twitter, en die res, is seer sekerlik daar om ons lewens te verryk. Beslis nie om nog meer geraas en snert tot ons daaglikse bestaan te voeg nie. Daarvoor het ons in elk geval mos ons politici.

As jy dus waarneem dat jy van my lysie verdwyn het, weet net dit is nie iets persoonlik nie. Ek is steeds baie lief vir jou, maar die geraas maak my doof!

En as ek raas, maak my stil.

Asseblief!

Noise proves nothing. Often a hen who has merely laid an egg cackles as if she laid an asteroid. – Mark Twain

When the river is deepest it makes least noise. – Proverb

Ten persons who speak make more noise than ten thousand who are silent – Napoleon Bonaparte

Image: FreeDigitalPhotos.net

Daar’s ‘n Turk in my badwater!

By Rian Truter on May, Wednesday 30 2012 in 2012, Life, Reis 2

My badplek in Istanbul

Het jy al van ’n Hamam gehoor?

Nog nie? En nee, jy kan dit beslis nie met ’n mes en vurk eet nie! Dit is ook nie ’n mediese kondisie of ‘n danspassie nie.

’n Hamam is ’n Turkse bad!

Amper ‘n kruising tussen ’n sauna en ’n massage.

Tydens my vorige besoeke aan Turkye het ek nog nooit by die neem van ’n Hamam gekom nie. Deels omdat daar te baie was om te sien, en die tyd min, maar ook omdat ek ’n bietjie skrikkerig was.

Daarom was dit hierdie keer heel bo aan my lysie. Ek het opgelees en uitgevra en uiteindelik was ek gereed om daai dunnerige handdoekie, ‘n pestamal, om my lende te vou.

By hierdie delikate stap in die voorbereidingsproses het ’n mens ’n keuse. Jy kan ’n swembroek of iets anders onder die handdoek aan hou, of jy maak soos ’n ware Turk dit doen. Au naturel. En wie is ek nou om vroom te wees as ons leiers vir ons die voorbeeld stel? Oop ketel – Afrika is leeuwêreld!

Met net die handdoek om verdwyn ek in ’n mistige vertrek, wat glo lank voor Jan van Riebeeck geweet het hy kom Kaap toe, gebou is. Nogal in 1584 deur ’n een of ander Turkse sultan se vrou.

In hierdie saal is daar ’n moewiese groot verhitte marmerblad waarop jy veronderstel is om te gaan lê. Ek kyk rond en wonder waar my hulp vandaan gaan kom, maar al wat ek sien, is manne met sulke groot oë. Nóg vreemdelinge in Istanbul wat die moed bymekaar geskraap het om te kom bad!

Uiteindelik maak ek maar soos almal om my en strek my op die warm klip uit. En ek begin te sweet. Nie normale sweet nie. Letterlik soos die uitdrukkig sê, jy sweet op plekke wat jy nie eens geweet het jy het nie!

Toe ek net soos ’n droë vrug wil begin voel, verskyn daar uit die mis ’n besnorde Turk lang my. Ook met ’n handdoekie om. Nou worrie ek nie meer oor die bo bly van my ou doekie nie. Ek hou nou Evel Knievel sin dop, want as daai doekie val, is ek in die verkeerde plek!

Gelukkig by dit bo en hy beduie ek moet nader skuif. Hier tot op die rant, want hy wil my nou begin bad. Voor ek ’n geluid kon maak, kry hy my beet en keer ’n paar gellings water oor my uit! En net voor ek kan verdrink, gryp hy iets wat soos ’n kussingsloop lyk en druk dié in ‘n emmer langs hom. Die sloop verskyn wonderbaarlik soos ’n seepballon bo jou kop en met een vernuftige trek van sy hand word ’n bolling seep oor jou uitgegiet.

Ek wou nog vra of hy dalk seep kan gebruik wat nie my oë sal brand nie, toe begin ou Snorre my al skrop. Letterlik van kop tot toon. Al wat nie deurloop nie, is my presidensiële plekke. Dié verneem ek genadiglik moet jy self verf, ek bedoel skrop.

Hierna volg nog emmers water en uiteindelik kan ek weer sien. Die Turkse weergawe van Magnum PI druk my weer op die marmer plat en verduidelik met handgebare en drie woorde Engels dat ek moet lê. Nog tien minute en dan kan ek gaan stort. En dan volg sy ander drie Engelse woorde: Then you tip!

Na my stort dog ek die ondervinding is verby en ek kry so ’n amperse verligting oor my. Daardie vermakerige gevoel as jy iets waaghalsig gedoen en reggekry het. Maar net voor ek whê kan sê, keer ’n ander seun van ’n sultan my voor en beduie dat ek moet terug na die warm kamer.

Regtig? vra ek. Regtig, sê hy in Turks en daar lê ek weer op die marmer.

Ek begin nou wonder hoe kom ’n mens hier uit?

Later begin ek my oorgee aan die warmte en kom ek agter ek sweet nie meer nie. Dit is wat die Turk wou hê. Ek begin die affêre nou verstaan. My spiere ontspan en ek gee my aan die wonder van die hamam oor.

Waarom jaag ons alles so af? Hierdie Turke het beslis iets beet.

Ek begin visioene sien. Turkse sultans en hul harems wat dae lank bad. Cleopatra en haar bad vol melk. Dalk moet ek ook so iets in Bellville begin?

Bou my braaiplek toe. Koop nog ’n ketelbraai en sit ’n stuk marmer bo-op. Snorre (Div) is hoeka sonder werk en met ’n handdoekie om kan hy maklik vir die ware Jakob deurgaan…

’n Koue emmer water tref my tussen die blaaie en my visioene verdamp saam met Snorre by die koepel van die hamam uit.

Dit is weer Magnum PI.

You finish. When you tip?

En tot my skok besef ek dat die Wet van Transvaal selfs so ver soos hier in Turkye geld!

If the poor overweight jogger only knew how far he had to run to work off the calories in a crust of bread, he might find it better in terms of pond per mile to go to a massage parlor. – Christiaan Barnard

Don’t call the world dirty because you forgot to clean your glasses. – Aaron Hill

A pint of sweat will save a gallon of blood. – George s. Patton

Wie gaan voor sit?

By Rian Truter on May, Wednesday 23 2012 in 2012, Life 4

Ek wonder of daar op die ark ook ‘n besigheidsklas was?

Of Noag en sy gesin die diere bedien het en of daar ’n keuse tussen chicken en beef was? En of die ete wat jy uiteindelik kies, ook altyd, na jy hoe lank oor jou keuse getob het, nie beskikbaar was nie?

Natuurlik sou daar nie ’n chicken-of-beef-keuse gewees het nie, want ek is seker dit sou die diere uiters senuweeagtig gemaak het. Jy was nooit seker wanneer jou status van passasier na spyskaartinskrywing kon verander nie!

Hierdie tipe vrae hou my op ’n onlangse vlug na Istanbul wakker. Eintlik dink ek dit was my brein se poging om my nie aan my deurgesitte boude te laat dink nie!

Die sneller vir dié vrae was sonder twyfel die lugwaardin wat die gordyn tussen ons en die uitverkorenes in besigheidsklas toegepluk het. Leedvermakerig! So asof ons aan hierdie kant van die gordyn iets onder lede het.

Waarom is mense so behep met hiërargie? Klasse, range, apartheid, posisies en dies meer.

Besigheidsklas mag kom rondstaan tussen die gepeupel, maar waag dit net om jou neus agter daardie gordyn te gaan indruk! Alle hel in die lugruim daal op jou neer.

Maar wat darem troos, is dat ek weet dat daar eendag geen onderskeid gaan wees nie. Ons gaan almal dieselfde vlug na die ewigheid moet haal.

En soos ek verstaan, is daar nie ’n keuse van watter klas jy wil vlieg nie.

Almal sit aan dieselfde kant van die gordyn!

Wil jy vreet, of wil jy vlieg? – Hendrik Schoeman

Things turn out the best for people who make the best of the way things turn out. – John Wooden

Funny, isn’t it? The airlines go to all that trouble to keep you from taking a gun on board, then they just hand you a dinner roll you could kill a musk ox with. – Dave Barry

Image: FreeDigitalPhotos.net

My kosbaarste besitting

By Rian Truter on May, Thursday 17 2012 in 2012, Education, Presentations 12

Vir vyftien maande van my lewe het ek die voorreg gehad om in Springbok te kon bly. As skoolhoof van die Hoërskool Namakwaland, of soos almal dit in daardie geweste ken en noem, HSN.

Vir diegene wat nie weet waar Springbok is nie, kan ek net sê dit is een van die groot stede in Namakwaland.

En vir stadsjapies soos ek, is Namakwaland ’n ander land. Jy moet na regte eintlik ‘n visum daarvoor hê, want dis soos die bekende reisspreuk sê: you go to another country to find they do things differently there.

Nie te min, die aanpassing was nie altyd maklik nie en menige dag het ek my besluit om die Kaap te verlaat, ernstig betwyfel. Tot op een goeie pragtige Namakwalandse môre …

Op dié spesifieke oggend, ek kan nie meer onthou watter dag van die week dit was nie, het ek seker drie keer verby ’n vrou gestap wat in die voorportaal voor my kantoor gewag het. Ek was onder die indruk sy het ’n afspraak met iemand anders, maar later vra ek tog of ek haar kan help?

Sy sê toe sy is op soek na die skoolhoof.

In die kantoor wou ek weet hoe ek haar kon help? Voor my het ’n vrou met ’n kopdoek oor haar hare gesit. Haar gesig gebeitel deur die fel Namakwalandse son en weer. Maar met ’n trots van iemand wat nie twyfel oor wie sy is nie.

Sy wou hoor of ek nie haar dogter by HSN sal inskryf nie.

My onmiddellike reaksie was dat die skool en koshuis vol is en dat sy aan die begin van die nuwe skooljaar weer moet probeer. Dit was in die middel van die kwartaal en die skool en koshuis was tot kapasiteit toe beset.

Maar ek wou meer uitvind van hierdie vrou, want miskien is sy onwetend een van die rykste mense in die omgewing en ek wys haar uit onkunde weg. Wie weet, dalk wil sy ’n swembad vir HSN bou? Ek kon al die Rian Truter Swembad se blou water sien!

Ek wou weet van waar kom sy? Van Garies.

Wat doen sy? Sy werk as skoonmaker in die skoolkoshuis op Garies.

Hoe het sy dan op Springbok gekom? Sy het ’n geleentheid agter op een of ander boer se bakkie gekry.

Nou was my visoen van ’n moontlike swembad in skerwe en saam daarmee was HSN finaal vol!

Die skoolhoof in my het ingeskop. Sy moet daarvan vergeet om haar dogter by HSN in te skryf, want behalwe dat ons vol is, kon sy vir baie goedkoper haar kind op Garies laat skoolgaan.

Asseblief meneer, vra sy. Asseblief meneer, ek het tydens die blommetyd by die hotel op Kammieskroon gaan werk en die blommekykers se klere gewas om ekstra geld te verdien. Ek het vir Grietjie (kan tot my skande nie meer die kind se naam onthou nie!)’n onderokiekie en ’n seepiekie gekoop. Asseblief, meneer!

Ek het volgehou dat die skool vol was en opgestaan. Toe ek my hand uitsteek om haar te groet, gryp sy my hand met altwee haar hande vas.

Asseblief, meneer…

Maar mevrou ek het mos gesê die skool is vol en in elk geval is dit beter vir jou en Grietjie dat sy sommer daar by jou skoolgaan.

En net toe ek besig was om my finaal van hierdie vrou se hande los te wikkel, los sy skielik my hand en buig na my toe oor die lessenaar en kyk my met trane in haar oë aan en sê in ’n fluisterstem:

Asseblief, meneer. Meneer, ek bring vandag vir jou my kosbaarste besitting …

Dit was op daardie oomblik dat die Here my klap en vir my sê: Dit is waarom Ek jou Springbok toe gestuur het. Om net weer te besef dat jy elke dag met iemand se kosbaarste besitting werk.

Baie dae vergeet ons as onderwysers dat ons elke dag met mense se kosbaarste besittings werk. Ons hou kermisse en samel verwoed geld in vir die skool en reël selfs dat die bank die geld op ’n Saterdagmiddag vir veilige bewaring sal kom haal.

Maar elke dag sit daar miljoene rande se kosbaarste besittings in ’n klas en so maklik sê ons jou luiaard, sleg, skollie of onnosel.

Ongelukkig is dit ook waar dat ouers van hul kosbaarste besitting vergeet. Hulle raak so besig met ander dinge wat veel minder werd is as hul kinders en skrik soms te laat wakker as hierdie kosbaarste besitting amper deur hul vingers geglip het.

Of HSN vol gebly het?

Nee, skielik was ons nie meer so vol dat ek nie nog een kosbare besitting kon akkommodeer nie.

We are always too busy for our children; we never give them the time or interest they deserve. We lavish gifts upon them; but the most precious gift, our personal association, which means so much to them, we give grudgingly. – Mark Twain

Throughout life one does not miss any chance to hold onto the things that are really precious. If one is truly wise. – Ed Greenwood

Die ma se hart is haar kind se klaskamer. – Henry Ward Beecher

Wie ore het moet luister!

By Rian Truter on May, Thursday 10 2012 in 2012, Life, Presentations 13

Ek loop my nou die oggend amper disnis teen ’n man wat agteruit na my toe aangestap kom. Onmiddellik dink ek: wie is nou só simpel!

My irritasie wil my net op ’n knop ruk toe ek sien die man is besig om met ’n kierie op die grond te tik. Nogal met mening. Tik! Tik! Tak!

En so twintig tree verder kom ’n klein seuntjie, seker so ses jaar oud, al agter die geluid aangestap. Ligblou sweetpakbaadjie en die tradisionele grys skoolbroekie. Soms so ’n bietjie van koers af, maar as die man dan harder op die grond kap, korrigeer sy interne GPS hom en zone hy op die geluid in.

Want sien hy is blind. En die man was besig om hom te leer om in ’n besige winkelsentrum koers te hou. Agter op die sweetpakkie staan daar iets soos In Training geskryf, maar ek kon nie mooi lees nie…

Want lank nadat die man en die alleen figuurtjie al om die volgende hoek verdwyn het, het die wasigheid eers uit my oë verdwyn. En ek het skielik begin wonder watter geluide ek volg?

Is dit die geluid van die kasregister wat my lok? Geld en materiële dinge om my te laat voel die lewe is die moeite werd.

Of is dit dalk die geluid van applous in my ore? For he’s a jolly good fellow en ons sê almal so. Almal se pel. Gewild of die middelpunt van die attraksie.

Of dalk die geluid van jou nuwe selfoon waarsonder jy nerens kan gaan nie? Daai ene waarop jy kliphard in die bussie oppad na die vliegtuig praat.

Of dalk loop jy agter die geluid van jou eie liggaam aan? Die looks, die klere, die lyf. Die ewigdurende gimsessies om beter te wil lyk.

Of loop jy al agter die geween en gekners van tande aan? Saam met al die smartvrate wat glo hulle verdien beter as dit wat hulle reeds het.

Ek sien weer die alleen kleinmensie wat agter die geluid van ’n kierrie aanloop en ek sê dankie Here.

Dankie vir alles wat ek het en nie elke dag waardeer nie.

Dankie vir mense wat bereid is om te sê: Volg my!

Al wat dan nog oorbly om te vra, is: Watter geluid maak ek?

The Future’s So Bright, I Gotta Wear Shades. – Timbuk3

There are three classes of people: those who see. Those who see when they are shown. Those who do not see. – Leonardo da Vinci

Wie ore het en kan hoor, moet luister. – Mark 4:9

Image: Danilo Rizzuti/FreeDigitalPhotos.net

En die wenners is…

By Rian Truter on May, Tuesday 8 2012 in 2012, Uncategorized 0

Baie dankie vir almal wat aan Piesangs & Jellietots se eerste verjaardagkompetisie deelgeneem het.

Die wenners van die pryse is:

1^e Prys: Sitka de Bruin

’n Eksklusiewe wynproe vir jou en drie pelle saam met Beyers Truter op Beyerskloof en ’n getekende bottel Beyerskloof Pinotage. Jy gaan uit die vate proe en ook die geleentheid kry om saam met Beyers ou wyne uit sy privaatkelder te beoordeel.

2^e Prys: Ronell van Wyngaardt

Die beste cupcakes in die Suide! Gebak deur SitCakes. ’n Volle dosyn liplekkerverleidelikheid net vir jou.

Ek tree binnekort met die wenners in verbinding.

Veels geluk!

What’s up Doc?

By Rian Truter on April, Wednesday 25 2012 in 2012, Uncategorized 2

Actual writings in Hospital Records

1. Examination of genitalia reveals that he is circus sized.

2. The patient has no previous history of suicides.

3. Patient has left white blood cells at another hospital.

4. Patient’s medical history has been remarkably insignificant with only 11kgs weight gain in the past three days.

5. She has no rigors or shaking chills, but her husband states she was very hot in bed last night.

6. Patient has chest pain if she lies on her left side for over a year.

7. On the second day the knee was better, and on the third day it disappeared.

8. The patient is tearful and crying constantly. She also appears to be depressed.

9. The patient has been depressed since she began seeing me in 1993.

10. Discharge status: Alive but without my permission.

11. Healthy appearing decrepit 69-year old male, mentally alert but forgetful.

12. Patient had waffles for breakfast and anorexia for lunch.

13. She is numb from her toes down.

14. While in ER, she was examined, x-rated and sent home.

15. The skin was moist and dry.

16. Occasional, constant infrequent headaches.

17. Patient was alert and unresponsive.

18. Rectal examination revealed a normal size thyroid.

19. She stated that she had been constipated for most of her life, until she got a divorce.

20. I saw your patient today, who is still under our car for physical therapy.

21. Both breasts are equal and reactive to light and accommodation.

22. The patient refused autopsy.

23. The lab test indicated abnormal lover function.

24. Skin: somewhat pale but present.

25. Large brown stool ambulating in the hall.

26. Patient has two teenage children, but no other abnormalities

Image: jscreations/FreeDigitalPhotos.net

Is goed genoeg ons ondergang?

By Rian Truter on April, Sunday 22 2012 in 2012, Education, Leadership, Life 12

‘n Skool vra my nou die dag om oor standaarde met hulle te kom praat. Makliker gesê as gedaan, want mense se begrip van wat goeie standaarde is verskil so baie van mekaar soos die Stormers en die Bulle. En tog speel beide rugby.

Om nie eens van skole te praat nie. Party dink goeie rugby is die standaard en ander slaan weer die tromme as hulle aan die staat se slaagvereistes voldoen.

Maar laat ek begin deur te vra: wie het al van Alexander the Good gehoor? Of van Henry die Middelste of van Gertjie die Tweede Beste? Ek is seker nie baie nie.

Maar van Alexander the Great en van Henry die 8ste weet ons almal.

Nou wat het Alexander met standaarde uit te waai? Net dit: as jy jou standaard op good instel, gaan dit net so niksseggend soos Alexander the Good wees. Goed is net nie meer goed genoeg as dit by die stel van standaarde kom nie.

Sannie op Bitterfontein se cupcakes kan goed wees en almal op die basaar kan vrek daaroor. Die vraag is of hulle dieselfde aftrek in Upington gaan kry? Of in Kaapstad en of Sanjeev in Deli dit sal ruil vir sy kerrie?

Indien wel; dan is haar cupcakes nie meer good nie maar great! Dan is Sannie se standaard nie meer local nie maar global… En dit is die standaard waaraan ons moet meet.

Jy kan nie (eerder mág nie!) pille, karre of vakansiehuise om die draai van my verhuur of verkoop en sê dat jy nie elke dag jou e-pos of sms’e lees nie! Nie as ek binne minute van Atilla Yurttas in Istanbul kan hoor in watter Hamam ek moet gaan bad nie. Dit is duidelik dat Atilla die Turk besig is om draaie om jou te hardloop.

Jim Collins het gesê dat goed die grootste vyand van great is. Volgens hom is dit dan ook die rede waarom baie dinge net goed bly en nooit uitsonderlik word nie, want dit is net baie makliker om vir goed te skik.

Miskien kan besighede, skole en kerke nog verskoon word as hul standaard net goed is, want almal beskik nie oor ’n MBA nie.

Onverskoonbaar, eintlik krimineel, as die standaard vir jou lewe net goed is. As jy eendag op die ouetehuis se stoep sit en fluister dat jy net ’n goeie lewe gehad het.

Net ’n goeie lewe? wil ek skree. Het jy dan die standaad vir die lewe heeltemal gemis? Strategies verkeerd gelees soos Malema.

Het jy vergeet van Covey se the law of abundance. Dat daar oorvloed in die lewe is. Genoeg vir almal om great te kan lewe.

Jy ken nie my lewe nie, hoor ek jou sê. Jy weet nie waardeur ek is nie.

Reg so my pel, maar miskien was dit net makliker om vir ‘n good life te settle?

Jý wat lees. Hoe lyk jou lewe? Net good?

Kom nou.

Skree Geronimo en vra: Alexander wie?

Don’t try to innovate for the future. Innovate for the present. – Peter Drucker

Excellence means when a man or a woman asks of himself more than others do. – Jose Ortega Y Gasset

Hold yourself responsible for a higher standard than anybody expects of you. Never excuse yourself. – Henry Ward Beecher

Image: koratmember/FreeDigitalPhotos.net

If you snooze you lose!

By Rian Truter on April, Wednesday 18 2012 in 2012, Uncategorized 0

The deadline for entering the first P&J competition is just 7 days away and if you thought about entering, the time is now!

You can get the details of the competition right here.

Closing date: 24 April 2012

Announcement of winners: 8 May 2012

Come on! Enter now!

You know two people who would love to read Piesangs & Jellietots. Don’t be like Solly:

A local Cape Town radio station had a competition where 10 people could win a trip to Mauritius. To compete they first had to meet the following criteria:

They should be fluent in English
They should be non-drinkers
They should be employed.

So Solly calls in:

Solly: Ek kannie eintlik English soe lekke praatie…

Presenter: and….??

Solly: En I have a bit of a drinking thing uh, uh, problem…

Presenter: and….?

Solly: “Djy sien eke Hettie ‘n job eintlikkie ….”

Presenter: So what is it that you want, you don’t qualify for this competition…

Solly: Ja ek wiet. Ek bel maa net om te se………..ek gattie saamie…

Bacchus fluister en ons luister!

By Rian Truter on April, Sunday 15 2012 in 2012, Wine 4

Wat kry jy as jy vier energieke, middeljarige manne te lank in mekaar se geselskap los?

Planne!

Baie planne … ’n Wyse man het gesê dat ’n mens met baie min in die lewe kan klaarkom, maar as jy nie meer planne het nie, is dit verby met jou.

Een van dié planne was om ons eie wyn te bottel. Hierdie laataandplan het in ’n opwindende projek ontwikkel waaruit myWijn gebore is.

Op Saterdag 3 Maart is ons toe Croydon Estate toe om al ons wynmaakvernuf op die proef te stel. Miskien moet ek ook net noem dat ons teen dié tyd reeds ’n vat wyn (300 bottels) by Corius Visser (wynmaker van Croydon) gekoop en ook ons eie etikette ontwerp en laat druk het.

Al wat nog gedoen moes word, was om die wyn te versny (blend) soos ons dit wou hê. Om te keer dat ons nie ’n te groot gemors aanvang nie, het ons vir Beyers Truter en Corius as konsultante opgekommandeer. Eintlik dink ons wou hulle net sien wat gebeur, want hulle is bang myWijn raak kompetisie vir hulle wyn!

Om die proses aan die gang te kry, het Corius vir ons ses kultivars uitgesit om eers te beoordeel. Ons versnit sou uit enige verhouding van dié kultivars kon bestaan.

Pinotage was die gunsteling onder ons en dit het natuurlik beteken dat Pinotage die basis van myWijn sou vorm. Hierdie uitkoms het mooi by ons planne ingeskakel, want ons het in die agterkop die idee gehad om ’n Cape Blend te probeer maak. Vir die wat nie weet nie, ’n Cape Blend is ’n versnit met ten minste 30% Pinotage, maar met nie meer as 70% nie.

Hierna het ons eers ons eie versnit bymekaar gegooi en besluit Leon se blend was die beste van ons vier se pogings. Die twee professionele wynmakers is vir kommentaar genader en uiteindelik, na byvoegings en weglatings, het ons op ’n blend uitgekom waarmee ons tevrede was.Maar net voor ons amen wou sê, het Bacchus in ons oor kom fluister: Verminder die Merlot met 2% en vermeerder die Caberbet met dieselfde persentasie. En wie is ons om nie te luister as Bacchus praat nie? Gemaak soos hy sê en myWijn was daar!

Ten slotte: ons het gedink ons weet so ietsie van wyn af. Nou weet ons ons weet boggerol! Om iets by mekaar te sit wat drinkbaar is, is ’n kuns. Om ’n kampioenwyn te versny verg tonne vaardigheid, geduld en kennis!

Nou kan ons net nie wag om die kurktrekker sy werk te laat doen nie. En met elke sluk gaan ons weet, dié wyn is myWijn!

Volgende jaar maak ons weer so. Ten minste twee vaatjies!

O ja, voor ek vergeet. myWijn is intussen amptelik geregistreer en die naam behoort wettig en wetlik aan ons.

Naam: As die wyn op jou tafel staan, wil ons nie hê jy moet sê dit is die of daai se wyn nie. Op jou tafel is dit jóú wyn. Met ander woorde my wyn! Die twee woorde is vir die effek as een woord geskryf en die nederlandse spelling van my wyn is erkenning aan onse vriend Jan van Riebeeck wat die wynbedryf in Suid-Afrika kom vestig het. Ook klink die woord wyn later ietwat soos wat dit gespel is! Ons huldig ook soos Beyers die mening dat die inspirasie van myWijn in die tweede helfte van die bottel opgesluit lê.

myWijn Assessement:

This well structured full bodied red wine with notes of red and black berries, shows hints of herbs, thus, making this wine suitable for hearty dishes. With well integrated wood, this wine will age for at least three to five years and longer. This depends if one could leave it this long! – Corius Visser (Winemaker: Croydon Estate)

Cultivars: Pinotage, Cabernet Sauvignon, Shiraz, Merlot and Malbec.

In water one sees one’s own face; but in wine one beholds the heart of another. – French Proverb

Making wine is like having children; you love them all, but boy, are they different. – Buddy Finkelstein (co-owner of Judd’s Hill Winery)

All winemakers should possess a good fertile imagination if they are to be successful in their craft. – Max Schubert

Hentie bepan ‘n meesterstuk; of is dit ‘n sluk?

Na afloop van ‘n harde oggend se proe.

Leon besig om te versny.

Nog net so ‘n bietjie, Rust.

Ek dink hulle het dit! Corius en Beyers lyk tevrede.

← Previous 1 … 10 11 12 … 19 Next →