Tag Archives | Measure

Om uit te hou of te vou?

Ek sit nou een oggend by die verkeerslig en wag dat dit moet groen word dat ek kan ry. Oor Radio-sonder-Mense trek Kenny Rodgers los met die baie bekende countryliedjie The Gambler: You got to know when to hold ‘em, know when to fold ‘em…

Volgens my kaartspelervriende het hierdie lied se woorde, of moet ek eerder sê, raad, ikoonstatus onder pokerspelers bereik.  ’n Mens moet glo weet wanneer om maar liewer jou hand neer te sit as om jou uit ’n swak posisie te probeer bluf.

Almal weet teen hierdie tyd al dat ek ’n groot Tom Peters dissipel is, en soos ek gereeld een keer ’n week doen, kyk ek weer wat het TP te sê.  En soos die toeval dit wil hê, het hy presies baie, en in geen onduidelike taal nie, oor die wysheid van dié dobbelaar se raad te sê.

Ek haal hom direk aan en as jy skrikkerig is vir kragwoorde, moenie verder lees nie!

“… it all reminded me of a Very Sensible Saying that I think is pure, unmitigated crap, in fact the World’s Worse Advise: Know when to hold ‘em, know when to fold ‘em.  As I said … pure crap.

Forget “fold ‘em”. Drop it from your vocabulary.  Excise it.  Bury it.  Stomp on its grave. If you care, really care, really really care about what you are pursuing, well, then, pursue-the-hell-out-of-it-untill-hell-freezes-over-and-then-some-and-then-some-more. And may the naysayers roast in hell or freeze in the Artic or bore themselves to death with the sound of their “statistically accurate” advice.

It’s a good fortnight to bring this up.  I’ll bet the farm, my farm, or at least an acre thereof, that less than 1% of the 10,000 athletes in Beijing moved smoothly through their careers.  I’ll bet virtually all had coaches who advised them hang it up, “career-ending” injuries, humiliations heaped upon humiliations, and so on. And on. And yet they persisted. And they’re in Beijing.

My anonymous visiting friend gave me The Pixar Touch: The Making of a Company, by David Price. Consider this paragraph:

“One of the curious aspects of Pixar’s story is that each of the leaders was, by conventional standards, a failure at the time he came onto the scene. [Animator-superstar John] Lasseter landed his dream job at Disney out of college — and had just been fired from it. [Tech genius and founding CEO Ed] Catmull had done well-respected work as a graduate student in computer graphics, but had been turned down for a teaching position and ended up in what he felt was a dead-end software development job. Alvy Ray Smith, the company’s co-founder, had checked out of academia, got work at Xerox’s famous Palo Alto Research Center, and then abruptly found himself on the street. [Steve] Jobs had endured humiliation and pain as he was rejected by Apple Computer; overnight he had transformed from boy wonder of Silicon Valley to a roundly ridiculed has been …”

That is, shit happens. And if enough of it happens to you, then, if you are wise, you’ll fold ’em. And God (and I) will love you just as much as if you’d endured — but we won’t read about you in the history books.

Now if you do indeed “endure” — well, we probably won’t read about you either, because the odds indeed are long against you making it to that history book or Beijing. I readily admit that.

But if you really really, really care …

About computer animation. Or rowing. Or the shotput. Or those supercalifragilisticexpialidocious chocolate-chip cookies you bake.  Or haiku. Or better ways to provide a supercalifragilisticexpialidocious customer experience.

If you really really really really really care … then there ain’t no time to fold ’em until your last breath is drawn — and even that’s too soon if you’ve bothered along the way to inflame others about your presumed Quixotic cause.

In the (doubtless not) immortal words of Tom Peters: “There’s a time to hold ’em and a time to keep on holdin’ ’em — if you really really really care.”

Miskien moet ek eerder in die toekoms na Marvin Gaye se ain’t no mountain high enough luister, voor ek my kaarte wil vou?

 

It is a shameful thing for the soul to faint while the body still perseveres. – Marcus Aurelius Antoninus

Being defeated is often a temporary condition.  Giving up is what makes it permanent. – Harriet Beecher Stowe

Consider the postage stamp: its usefulness consists in the ability to stick to one thing till it gets there. – Josh Billings

Many say I am just one to try. I say I am one less to quit. – Diego Marchi

Image: Stuart Miles/FreeDigitalPhotos.net

Continue Reading

Maan toe of moer toe?

 
 
 

One small step for man ...

 

Hierdie post is ‘n opsomming van my aanbieding met dieselfde titel. Mense het al gevra waar hulle ‘n DVD van die aanbieding kan koop (verbeel jou!) of hulle wil dit vir hulle kind/man/bure gaan vertel, maar kan nie alles onthou nie. Hier is dit nou. (Sonder die prentjies) Jammer vir die lank wag.

Wanneer laas het jy na die maan gekyk en gewonder hoe dit sou wees om daarop te kan loop?

Vandat Neil Armstrong en sy makkers hul voete daarop gesit het, is dit of die maan sy magiese aantreklikheid vir baie mense verloor het.  Ons was mos al daar!  Hoeveel onse is daar in jou pond? vra ek.

Ek loop daagliks mense raak wat net nie meer maan toe wil gaan nie. Nie letterlik of figuurlik nie.  Hulle het net nie meer die begeerte om daardie amper onbereikbare iets aan te pak nie.  Hulle drome maak hulle ook nie meer bang nie, want ek dink hulle droom nie meer nie!  Dalk was hulle al ook dáár …

Daar is ook dié wat sê dat hulle te oud is.  Te oud om nog dinge te wil doen.  Om nog te droom om by die maan uit te kom. Al is dit net eendag.

Ander sê weer dit is die misdaad en korrupsie in Suid-Afrika wat hulle van die maan weghou.  Of dit is die swak elektrisiteitsvoorsiening en die politici wat hulle self ten koste van ons arme drommels verryk, wat in hulle pad maan toe staan. 

Maar daar is tog nog baie, ongeag ouderdom, wat sê: vat my maan toe! 

Die saak is eintlik heel eenvoudig. Wil jy, of wil jy nie? Maklik. Dit is net ’n simpel keuse. JK Rowling vat dit mooi saam as sy sê: it’s our choices that show what we truly are, far more than our ability.  Of in Afrikaans gesê: Maan toe of moer toe!

Vir dié wat kies om nie maan toe te wil gaan nie, die maklike keuse,  is dit moer toe.  Vir die ander wat die moeiliker keuse maak, is dit maan toe.  Sonder enige belofte dat jy wel daar gaan kom.  Maar ten minste gaan jy probeer.

En dit is vir hulle wat ek ’n space case gepak het om daar uit te kom.

In hierdie tassie het ek 10 goed gesit wat jy op pad na die maan nodig gaan hê.  Ek noem hulle in geen orde van noodsaaklikheid nie en gee ook net ‘n kort beskrywing waarvoor dit gebruik kan word:

1.  Kompas: Hierdie apparaat simboliseer visie. Of jy nou maan of winkel toe gaan, jy moet weet hoe jy daar gaan kom en wat jy daar gaan maak.  Ook só in die lewe.  Hellen Keller sê: The only thing worse than being blind is having sight but no vision.

2.  Blikkie Redbull: Passie, passie en nog ‘n keer passie!  Jon Bon Jovi het gesê passion, not pedigree will win in the end.  En hoe reg is hy nie! As jy die maan wil haal, gaan jy meer as net ‘n teelepel passie nodig hê.

3.  ‘n Glas: ’n Mens kan tog nie op jou reis na die maan die heeltyd uit ’n tandepastabuis wil eet nie!  Veral nie wyn drink nie! Maar eintlik is die glas net daar om jou, as die reis moeilik raak, te herinner dat jy moet onthou dat jou glas half vol is.  Nie half leeg nie.  Die glas is die simbool van optimisme.  Jy gaan die maan net haal as jy optimisties is.

4.   Pakkie Vetkryte: Nie net een nie. Al die kleure van die reënboog! Om maan toe te gaan sal jy soms kreatief moet wees.  Om dié rede die kryte. Jy kan nie vir juffrou Rottenmeier van jou graad 1-klas blameer dat sy jou kreatiwiteit opgefoeter het nie.  Kreatiwiteit het niks met jou kleinspierkoördinasie, of hoe mooi jy tussen die lyne kan inkleur, te make nie.  Dit het alles te doen met hoe uit-die-boks jy kan dink.

5.  Skaal: Die skaal is nie net om mee te weeg nie, maar om jou te herinner dat ’n mens balans nodig het om suksesvol te wees. Almal ken die ou spreekwoord all work and no play makes Jack a dull boy, maar baie min pas dit suksesvol in hulle lewe toe.  Jy sal baie uitgebrande wrakke op pad maan toe sien.

6.  Twitterrekening: As jy die maan wil haal, sal jy al die nuwe tegnologie tot jou beskikking moet gebruik om daar te kom.  Van tweet tot Facebook.  Daar is nie meer enige verskonings nie.  Of gebruik jy nog ’n telraam?

7.  Maatband: Meet om te weet!  ‘n Ou gesegde, maar baie is te bang om te weet. Jy moet jou reis, en dit waarmee jy besig is, gereeld evalueer.  Of jy nou daarvan hou of nie.  Dit is die enigste manier om te weet hoe naby of ver jy van die maan is.

8. Supermanbadge: Daar is bewerings dat Superman hom daar iewers in die ruimte bevind en ons wil liefs nie in sy verkeerde boekies beland nie.  Daarom die badge.  Jy wil wys jy is hom goedgesind en kom in vrede. Maar eintlik is die badge daar om jou te herinner dat jy iets besonders aanpak.  Amper so heroïes soos ’n heldedaad van einste Superman. Verbeel jou jy is Superman en jy gaan soos ’n superheld begin optree.

9.  Wonderbra: Behalwe dat jy dié kledingstuk as ’n noodwaaierband of masker kan gebruik, is dit eintlik daar vir die ondersteuning! Op jou reis gaan jy ondersteuning van jou medereisigers nodig hê.  Let dus mooi op na wie klim saam met jou in die ruimtetuig.

10.  Koerant: Koerante het stories.  Deesdae nie te opbeurend nie, maar soms kom daar stories soos die van Larry Walters verby.  Larry se storie kom sê vir jou dat as jy maan toe wil gaan, sal dit ’n roeping moet wees en nie ’n job nie.

Nou moet jy besluit.  Maan toe of …

Jy kan, soos hulle in ’n destydse suikerrietadvertensie gesing het, bly soos jy is, of jy kan wegbreek …

Bly soos jy is, en moer toe is jou voorland!

Breek weg en die moontlikheid is daar dat jy die maan kan haal. Of dalk nie.  Wat maak dit saak?  Ten minste het jy probeer.  En dit is eintlik die probeer wat die meeste saak maak.

Geronimo!

Life is not a journey to the grave with the intention of arriving safely in one pretty and well preserved piece, but to skid in broadside, thoroughly used up, worn out and defiantly shouting GERONIMO!   – Bill McKenna

When once you have tasted flight, you will forever walk the earth with your eyes turned skyward, for there you have been, and there you will always long to return. – Unknown

A man is not old until regrets take the place of dreams. – John Barrymore

The best thing in every noble dream is the dreamer… – Moncure Conway

Image: Evgeni Dinev/FreeDigitalPhotos.net

 

Continue Reading

Meet om te weet

Meet om te weet is ’n spreekwoord wat baie maklik kwistig gebruik kan word.

Só ‘n gemeet kan baie keer tot ontdekkings lei waarvan ’n mens dalk liewer nie wíl weet nie. Soos om op die skaal te klim. In die meeste gevalle is dit baie geriefliker om nie te weet hoeveel jy weeg nie!

Miskien is dit hier aan die einde van die eerste derde van die jaar tog nodig om ten minste iets te meet.

Kom ons vra ons af of dít wat ons gedoen het besonders was of net weer plain doodgewoon?

Om jou hiermee te help, kan jy jou lewe/skool/besigheid aan die volgende verhaaltjie uit Seth Godin se boek The Big Moo meet:

Reggie fixes bikes in Mt. Kisco, New York. For every bike he fixes he does his best. Then he spends five extra minutes doing something special.

During that first hour, Reggie is a perfectly fine bike mechanic. He pays attention to detail and follows established protocol. He is careful and focused and diligent. Like one thousand other very good bike mechanics, he gets the job done and earns his pay.

In the last five minutes, though, Reggie transforms himself from a workman into an artist. In those few extra minutes, he becomes remarkable.

Sometimes, all he does is carefully clean the chain. Other times, he’ll take the bike out to the potholed parking lot and be sure the gears are adjusted properly. And sometimes, especially if the bike is for a cute kid, he’ll attach a horn or some tassels – anything worth noticing.

The astonishing thing isn’t how unusual Reggie is. The astonishing thing is how easy it is what Reggie does, and how many people don’t do it. It doesn’t matter if you’re doing accounts payable or product design. Those last five minutes make it easy for your customers to find the difference between you and everyone else.

It takes 99 percent of the time you spend just to be average. The remarkable stuff can happen in a flash.

Beslis iets om aan te kou.

Foto: m_bartosch

Continue Reading