Archive | Life

Life is easy, boet!

By Rian Truter on February, Sunday 12 2012 in 2012, Life, Video 2

In a previous post I confessed that I have only read Scott Peck’s book The road less travelled up to page 7. There he wrote the following:

Life is difficult.

This is a great truth, one of the greatest truths.

Once we truly know that life is difficult – once we truly understand and accept it – then life is no longer difficult.

Because once it is accepted, the fact that life is difficult no longer matters.

Many a day I wonder who’s to blame for this difficult life we live. And is life really meant to be so difficult?

Who’s to blame? That’s the easy part!

We are to blame. We are fully responsible because we are never satisfied with what we have. We always want more. More money, more fame and more power. When will enough be enough?

We create this crazy spinning-top life and when it spins out of control we cannot understand why it did just that.

But it’s also the simple things that add to this crazy life we lead.

Take passwords as an example. This week I had to draft a document with all the passwords I have to remember. It started with the alarm code of our house. Then this code needed a password for when the alarm went off. When the alarm went off, I need a secure password to verify to the security company that I am me. Or is it I am him? And to get into my computer to pay the alarm company I need a password for my EFT at the bank! And so the crazy spiral continues!

In stark contras to all of this, I discovered that there are people who need no passwords to live their life. People like Jon Jandai.

Life is easy says, Jon Jandai. Why do we have to make it so difficult?

After pursuing “success” in Bangkok for several years, Jon dropped out of university to return to village life. There, he went back to the life he knew as a child, working 2 months of the year to grow rice (with an additional 15 minutes a day to grow vegetables), dug a couple of fish ponds, built his own homes using earthen bricks, and gave up buying clothes. Jon contends that to be happy, we cannot just rely on money; we have to reconnect with each other.

I think he’s got the right password to life. What do you think? Let me know by posting a comment.

Click on the link below and have a look at Jon Jandai’s philosophy on life. (It takes a few seconds to play! Remember… patience!)

http://www.karmatube.org/videos.php?id=2747

Alles loop verkeerd … verkeerd!

By Rian Truter on January, Sunday 22 2012 in 2012, Leadership, Life 5

Ek is seker jy het ook al sulke dae beleef.

Dae wat jy glo iemand of iets het ‘n vendetta teen jou. Teen jou persoonlik, want dit voel of alles wat die gees kan gee dit nogal met groot genot en vreugde doen. Van die swembadpomp tot die huis se trip switch.

En dan lyk dit my of hulle dit beplan. In die geheim; ‘n sameswering om saam te breek of op te hou werk. So asof hulle jou wil spite en sê kyk nou hoe kom jy sonder ons klaar. Jy waardeer ons mos in elk geval nie! Ons ís mos net daar.

Donderdag was weer só ‘n dag in my lewe. Meer donder as dag. Alles wat kon breek, het. Weg was Toyota se klingel van alles loop reg. Amper meer soos Murphy se wet wat beweer dat as iets verkeerd kan loop, dit beslis sál.

Dit was toe ek amper ‘n paar goed uit frustrasie, en woede, ook op die totniet-lysie bygevoeg het, dat ek Havard Busines Review se raad vir presies sulke situasies onthou. Die raad is eintlik vir sakemanne bedoel, maar dit werk net so goed vir wasmasjiene, geysers en ander irritasies.

When the unexpected arrives at your door, do these three things:

Stop. If you feel pressured to make a decision, stop what you’re doing. Give yourself a chance to think before acting.

Assess your options. Don’t waste time wishing things were different. Think about the best outcome in the given situation, the information you have at hand, and the available resources. Then lay out your options.

Move forward. Based on your new assessment, make a decision and commit. Even if the decision isn’t ideal, accept that it’s the best under the circumstances

Ek wens nou net as my volgende Donderdag aanbreek, ek darem verder as die eerste punt sal kom!

Moenie toelaat dat dit wat jy nié kan doen inmeng met wat jy wel kan doen nie. – John Wooden

A man who carries a cat by the tail learns something he can learn in no other way. – Mark Twain

Great events make me quiet and calm; it is only trifles that irritate my nerves. – Queen Victoria

Image: www.funnycorner.net

Wat vertel jou Tattoo?

By Rian Truter on January, Sunday 15 2012 in 2012, Life, Presentations 6

Jy beter houding kry, mannetjie!

Het jy my?

Almal wat bevoorreg was om diensplig te kon doen, of om as ‘n eerstejaar in een of ander koshuis te kon tuisgaan, sal hierdie gevleuelde woorde baie goed onthou.

Op daardie stadium van ’n mens se lewe was jy óf so verskrik óf so angsbevange dat jy beslis nie die korporaal se idee van houding-kry lekker begryp het nie! Wat nog van te wil hê!

Vandag verstaan ek beter wat die korporaal bedoel het. Of eintlik nie bedoel het nie.

Hy wou basies net hê dat die uwe moes inval by dit wat hy as houding-hê beskou het. Reg of verkeerd. En in die meeste gevalle was dit om onbevraagtekenend te gehoorsaam.

Maar ek wil tog ook glo dat hy iets positief daarmeen bedoel het. Al het hy dit nie self so deurdink nie.

Ek is seker hy het bedoel dat ek attitude moes kry. Want sonder die regte houding het hy instinktief geweet sou ek nie die army oorleef nie.

Meer nog, sonder houding sou jy nie jou lewe kan leef nie. Let wel. Ek sê nie lewe nie. Daar is baie mense wat lewe, maar nie regtig leef nie. Wat is dan die verskil?

Om te lewe is om sonder ’n houding deur die lewe te gaan. Jy gaan maar net elke dag deur die bewegings en hou aan om ’n geraas te maak (Soos wat Jan Rabie in een van sy kortverhale geskryf het). Jy bestaan as’t ware net.

Om te leef is om houding te hê; en om houding te hê is soos om knoffel te eet! Almal wéét jy het dit geëet. Al kou jy hoeveel pepermente, eet jy handevol pietersielie en al borsel jy jou tande elke vyf minute, gaan die knoffelklankie jou steeds agtervolg!

Almal dink die knoffelreuk kom by jou mond uit, maar dis nie die waarheid nie. Knoffel word in jou bloedstroom opgeneem en al borsel en gorrel jy hoe baie, gaan dit jou nie help dat die geur nie deur jou sweetgaatjies vrygestel word nie. Ruik sál hulle jou ruik!

Houding werk ook so. Dit word deur dit wat jy sê, wat jy doen en ook onwetend vir jou, deur jou sweetgaatjies vrygestel. Mense hoef nie jou houding te sien nie; hulle kan dit aanvoel. Amper asof jy tattoo op jou lyf dra vir almal om te sien.

Norman Vincent Peale het eendag tydens ’n besoek aan die Ooste by ’n tatoeëerwinkel ingestap. In die vertoonvenster en teen die mure was daar voorbeelde van wat die tatoeëerkunstenaar op jou liggaam kon aanbring. Met ’n bietjie houding, en pyn, kon ’n vlag of ’n vark of ’n slagspreuk op ’n boud of arm verewig word.

Een van die voorbeelde het sy gees erg ontstig, want waarom sou iemand die woorde Born to Lose op enige liggaamsdeel wou tatoeëer?

Hy vra toe die Sjinees met die vlegsel en pajamabaadjie of mense wel so mal is om dié spreuk op hulle te laat aanbring.

Partymaal, ja, antwoord hy.

Steeds was Norman nie oortuig dat enige iemand so dwaas kon wees nie.

Die Sjinees het hom aangekyk en met sy voorvinger teen sy voorkop getik en in gebroke Engels gesê: But you must remember. Before tattoo on body, tattoo already on mind.

Wat is op jou brein getatoeëer?

Born to loose?

Want of dit nou ‘n born to lose-houding of ek-het-die-gees-ja-man-ja-houding is; mense gaan jou soos knoffel ruik. Dit help nie jy praat en sê mooi dinge om hulle te bluf nie. Dit gaan deur jou hele wese na hulle toe aankom … soos knoffel.

Kry houding, mannetjie!

Het jý my?

A happy person is not a person in a certain set of circumstances but rather a person with a certain set of attitudes. – Hugh Downs

Life is not about how fast you run or how high you climb
but how well you bounce. – Vivian Komori

The most important thing in life is not the triumph but the struggle. The essential thing is not to have conquered but to have fought well. – Pierre de Courbertin

Image: farconville/FreeDigitalPhotos.net

Let’s dance!

By Rian Truter on January, Saturday 7 2012 in 2012, Life 8

It’s a new year and I realise you are rested, revved up and ready to go!

Ready to rock and roll …

But before you rush off to conquer the world, may I suggest another kind of dance for this year. A dance that may seem easy at first, but a dance that few people succeed in doing right the first time they try it. It’s called the Slow Dance.

SLOW DANCE
Have you ever watched kids on a merry-go-round,
or listened to rain slapping the ground?

Ever followed a butterfly’s erratic flight,
or gazed at the sun fading into the night?

You better slow down, don’t dance so fast,
time is short, the music won’t last.

Do you run through each day on the fly,
when you ask “How are you?” do you hear the reply?

When the day is done, do you lie in your bed,
with the next hundred chores running through your head?

You better slow down, don’t dance so fast,
time is short, the music won’t last.

Ever told your child, we’ll do it tomorrow,
and in your haste, not see his sorrow?

Ever lost touch, let a friendship die,
’cause you never had time to call and say hi?

You better slow down, don’t dance so fast,
time is short, the music won’t last.

When you run so fast to get somewhere,
you miss half the fun of getting there.

When you worry and hurry through your day,
it’s like an unopened gift thrown away.

Life isn’t a race, so take it slower,
hear the music before your song is over.
– David L Weatherford

I know that you now want to know the steps for this dance. The trick to this dance is that there is no right or wrong steps. It’s quite a personal sort of dance that every one develops to suit themselves. Sort of a free style type of dance.

But may I be so forward to share three of the steps that I am going to incorporate into my slow dance for this year? Or even better; for the rest of my life!

1. Make more time to build en develop friendships. Without friendships no one will chose to live, even if they had all other good things in life. – Aristotle

2. Hold on tight to my dreams. A man is not old until regrets take the place of dreams. – John Barrymore

3. Courage to act on my dreams. All our dreams can come true, if we have the courage to pursue them. – Walt Disney

So … let’s dance!

Image: photostock/FreeDigitalPhotos.net

Bye 2011… Yebo 2012!

By Rian Truter on December, Sunday 18 2011 in 2011, Life 9

Nog ‘n einde van ‘n jaar! Hoe het dit gebeur?

Ek is seker dat as jy oor jou skouer loer, jy verstom sal staan oor alles wat hierdie jaar gebeur het. Die meeste daarvan voel reeds onwerklik en soos iets uit die argief. Die tsunami in Japan, die aardbewing in Christchurch, prins William se troue en Osama bin Laden se dood.

Daar is egter ook gebeure wat voel of ek dit nooit sal vergeet nie. Dinge soos Pieter de Villiers se wyshede, Bryce Lawrence, Julius en die uitroei van ons kosbare renosters en perlemoen!

En ons het nog nie eens by sake wat aan ons eie nerf raak, uitgekom nie! Die dinge wat die proppe laat skiet het en dié wat diep groewe uit ons bestaan gekerf het.

Oral hoor ek dat mense ’n beter en voorspoediger jaar as vanjaar begeer. Amper soos Koos Kombuis se Almal wil ’n huisie by die see hê…

Self hoop ek glad nie op ‘n beter 2012 nie, want ek glo ek en my huis het 2011 tot die droesem geleef! As jy dit nie gedoen het nie, het jy net jouself te blameer!

Ek sien wel uit na ’n opwindende nuwe jaar. Een wat my kneukels wit gaan laat uitslaan van al die vasklou. Ene wat my gaan laat gil: Geronimo! Ek leef!

’n Geseënde Kersfees en ’n baie opwindende nuwe jaar vir alle Piesangs & Jellietots-lesers. Dankie vir julle ondersteuning die afgelope paar maande vandat P&J die lig gesien het. Bly by my, want daar wag ‘n klompie verrassings in die nuwe jaar!

Jacob Rheeder, my goeie vriend daar uit die Oos-Kaap, sluit hierdie laaste post van 2011 met dié wyse woorde af:

Die gedagte aan kersvakansie gee jou hart net so ‘n ekstra klop, doef-drrroeof-doef, want baie wyk uit see toe of iewers lekker, soos selfs om by die huis te bly. Vir baie van ons met die prentjie-nommerplate begin daar eersdaags ‘n gestoeiery om by daardie spesiale plekkie uit te kom, ja, met die kar gepak tot teen die dak. Maar om die eerste draai raak jy kriewelrig, want dinge loop nie teen jou spoed nie. Of jy sit by die oorvol Wimpy langs die see en die diens is nie na jou wense nie. Die engelse praat van “silly season”, klink waar, want dis asof ons in hierdie 3 weke die hoender wil ruk, mal gaan en handuitruk, ons is op vakansie en bogger die res.

Hêhê, dis waar 1 Tes 5:15 ons rieme bietjie vir ons intrek. Kom ons verander die ek en ons na julle, ja, kom ons kyk bietjie in hierdie dae hoe ons dit vir ander lekker kan maak. Boeta, hulle lieg vir jou, jou hande gaan nie afval as jy skottelgoed was nie en Ousus, jy weet dit nie, maar jy kán lekker ontbyt maak. Maak jou bed op, koop lekkers vir die familie se kinders en sê dankie vir die een wat jou vuilgoed kom wegry. Ander mense sien net so uit na die vakansie soos ek en jy.

Want so lief het God die wêreld gehad, dat Hy sy eniggebore Seun gegee het, sodat elkeen wat in Hom glo, nie verlore mag gaan nie, maar die ewige lewe kan hê. – Joh 3:16

En dit is vir julle die teken: julle sal ‘n kindjie vind wat in doeke toegedraai is en in ‘n krip lê. – Luk 2:10-12

May your right hand in the New Year always be stretched out in friendship, never in want. – Irish proverb

Image: Ideago/FreeDigitalPhotos

Die goed wat jy weet, maar nie doen nie!

By Rian Truter on December, Sunday 4 2011 in 2011, Life 6

Toe ek hoor Tom Peters kom Suid-Afrika toe, was ek al halpad Jozi toe. Tot my linkerbrein inskop om te kyk wat die uitstappie my sal kos. Ek weet ghoeroes soos Tom is nie goedkoop nie, maar die hoop beskaam mos nie.

Groot was die ontnugtering na al my somme gemaak is. Nodeloos om te sê, ek kon nie Jozi toe nie. Ek kon met dié geld amper vir Bryce Lawrence in Nieu-Seeland gaan kuier!

My teleurstelling het in moerigheid omgesit toe ek sien wie wel daar sou wees. Maatskappye en instansies wat my swaarverdiende geld mors, het reeds geregistreer. En ek wat hulle befonds om aan te jaag, kan nie. ’n Baie bitter pil om te sluk!

Maar, ten spyte van my afwesigheid, sê Tom het hy sy besoek aan Suid-Afrika baie geniet. Hy het die hoop uitgespreek dat die afgevaardigdes huiswaarts sou keer om met groter vasberadenheid nuwe goed te probeer. Of soos hy dit stel …which is not truly new, but, rather, old things we all know that are typically overlooked in the heat of pressing events.

Toevallig dat hy dit sou noem, want nou die dag na ’n praatjie van my, sê ’n vrou vir my dit was vir haar vreeslik lekker, sy het die praatjie geniet en al daai ordentlikhede. Maar, gaan sy voort, dit wat ek gesê het, is mos eintlik nie iets nuut nie. Ons weet mos die goed.

My flipflop as jy dit dan weet, hoekom doen jy dit nie? En hoe kan ’n mens nou eintlik begrippe soos visie, passie en roeping elke keer nuut verpak? Die ou spreekwoord sê mos jy kan nie van perdedrolle vye maak nie. Dalk soms, maar nie elke keer nie.

Tog, die tannie is reg. As dit by motivering kom, is daar nie te veel nuut onder die son nie. Dit is dieselfde goed wat ons baie goed weet, maar net nie doen nie.

Motivering, en positiwiteit, is soos pille drink. Jy moet dit gereeld doen. Een pil is net nie genoeg nie. Behalwe natuurlik as dit ’n setpil is.

Meer as een pil is nodig om die kiem op sy plek te sit. En dan is dit in die meeste gevalle dieselfde pil. Nie elke keer ’n ander een nie. Hoor mooi: Dieselfde pil, maar die truuk is dat jy dit gereeld neem.

Ek glo die mense wat so gelukkig was om na Tom Peters te kon luister, het na sy aanbieding op die wolke geloop, want die man kán mense besiel.

Net tot die wolkeloper by sy kar kom en sien die lugdraad is afgebreek. Poef! Weg is Tom se motivering!

Om onder sulke omstandighede positief te bly is nie altyd maklik nie, maar daar is tog ’n paar pilletjies wat help:

Praat positief – met ander en in jou eie kop.
Dink positief – oor ander en oor jou self.
Doen positief – voel jou pols. Jy lewe!
Bevriend positief – Hallo vir positiewe mense; bye-bye vir natbroeke en moangatte.
Vee voor jou eie deur – Daar is geen verskoning dat jy nie positief kan wees nie. Jy verwag dit dan van ander!

Alweer meer as een pil! En ek hoor jou sê, dit is niks nuut nie. Ek weet dit alles.

Doen dit dan; hoop ek hoor jy mý sê!

Motivation is what gets you started. Habit is what keeps you going. – Jim Rohn

My life is my message. – Gandhi

Excellence is an art won by training and habituation. We do not act rightly because we have virtue or excellence, but we rather have those because we have acted rightly. We are what we repeatedly do. Excellence, then, is not an act but a habit. – Aristotle

Image: posterize/FreeDigitalPhotos.net

Maak jou olifant los!

By Rian Truter on November, Sunday 27 2011 in 2011, Education, Life 11

Hoe baie keer hoor jy dat iemand nie iets kan doen nie.

Nie dat hulle nie instaat is om dit te doen nie, want liggaamlik en verstandelik is hulle meer as kapabel om dit te kan doen. Hulle het hulself eintlik net self ontmagtig om die taak suksesvol af te handel. Selfs om net te probeer om dit aan te pak.

In die meeste gevalle is dit volwassenes wat só reageer. Dit is hulle wat nie kan dans nie, nie kan valskermspring nie, wat nie met oorgawe kan sing nie …

In skrille kontras met die kleintjies, wat sonder enige twyfel in hul eie vermoëns, op die verhoog spring om hulle sangtalent aan die hele wêreld te openbaar. Altyd met ’n groot applous as beloning.

Wat het dan gebeur dat ons só geword het?

Is dit iets wat saam met die ouderdom gekom het, of is dit soos Nataniël in een van sy gedigte skryf dat ons bang grootgemaak is? Of het ons saam met die grootword vergeet dat ons tot baie meer instaat is?

Ek dink dit is iets wat êrens tussen te klein wees om te weet en grootwees en weet, in ons brein lêplek kom kry het. Amper ’n soort pleister teen moontlike seerkry of dalk ’n geestelike staightjacket.

Ken Blanchard noem hierdie verskynsel assumed constraints en hy illustreer dit met die skitterenede voorbeeld van ‘n sirkusolifant.

Daar word vertel dat as die sirkusolifant nog baie klein is, hy met ’n meneer van ’n ketting om die voet en ’n baie dik ysterpaal vasgemaak word. Hoe hard hy ookal stoei om los te kom; niks help nie. Die ketting en paal is net sterker as hierdie olifantjie se jeugdige krag.

Dit is ironies dat hoe groter die olifant word, die ketting nie groter of dikker word nie. Inteendeel; die ketting bly dieselfde. Al wat regtig gebeur, is dat die olifant opgehou het om te probeer loskom.

Hy het nou al so baie keer sonder sukses probeer om homself los te ruk, dat hy begin glo dat dit onmoontlik is om die paal uit die grond te pluk. Hy het nou al begin aanvaar dat hierdie ketting en paal deel van sy lewe geword het.

Die kenners beweer dan ook dat as hierdie olifant volwasse is en ’n paar ton weeg, dat hy met ’n baie dun toutjie en ’n verskoning vir ’n paaltjie vasgemaak kan word. Hierdie olifant het lankal oorgegee, want hy aanvaar dat hy nie gaan loskom nie.

Wat die tragiese van hierdie olifant se lewe is, is dat hy elke dag die wonderlikste toertjies binne die tent doen. Elke dag laat hy mense na hul asem snak met sy uitsondelike talent en vernuf.

Maar as die applous in sy groot ore stil geraak het, staan hy weer vasgemaak aan ’n paal met ’n ketting om sy voet. Êrens op ’n verlate dorpsveld.

In baie van ons se lewens is daar ook iets wat ons, soos die ketting aan die olifant se voet, weerhou om te doen wat ons regtig wil doen. Ons het al begin aanvaar dat ons dit nie kan doen nie of dat dit net nooit gaan gebeur nie. Ons het ophou spartel en aanvaar nou maar net dat ons oud is, of nie kan sing nie, of nie kan skilder nie of nie …

Ek wil jou vandag uitdaag om ’n slag weer aan daardie ketting te gaan pluk. Miskien verras jy jouself deur agter te kom die ketting is al tot niet geroes… of baie dunner as wat jy ooit gedink het!

If you think you can do a thing or think you can’t do a thing, you’re right. – Henry Ford

Soos wat jy dink so is jy. Soos dit wat jy jou kan verbeel, so kan jy word. – Anoniem

There are no constraints on the human mind, no walls around the human spirit, no barriers to our progress except those we ourselves erect. – Ronald Reagan

Know your limits. Also know how to break them. – Geraint Starker

Image: Castillo Dominici/FreeDigitalPhotos.net

Carpe Diem!

By Rian Truter on November, Sunday 13 2011 in 2011, Education, Life 5

My kennis van Julius Ceasar se taal was nog nooit van so ’n standaard dat ek hom teen Brutus sou kon waarsku nie.

Latyn is vir my so helder soos die ou Boesman in die Kalahari se insig in Suid-Afrika se landswapen. Sy opmerking toe die ontwerpers hom om sy mening daaroor nader: Ek ken moeilikheid, maar hier kom groot klak!

Ek het darem geweet dat die deurmekaar letters op die ou landswapen eendrag maak mag beteken het.

Waar carpe diem vir my die eerste keer betekenis gekry het, was in die film Dead Poets Society waarin Robin Williams die rol van ’n onderwyser, John Keating, vertolk. Behalwe dat dié fliek ’n lewenslange impak op my as mens en op my onderwysloopbaan gehad het, het dit ook dié latynse spreuk ’n wêreldterm soos Coke en Elvis gemaak.

Ek kry elke keer hoendervleis as ek die gedeelte sien waar die leerders Keating groet en een vir een op hulle banke klim en sê: My captain, my captain.

Carpe Diem was op almal se lippe. As jy vandag die frase Carpe Diem op ’n soekenjin intik, kry nie minder as 4, 850, 000 verwysings daarna nie! Oral het iets met carpe diem in of vooraan die lig gesien. Van dagstukkieboeke tot besighede met die naam. Carpe Diem Versekeraars, Carpe Veiligheidsdienste en selfs Carpe Diem Begrafnisondernemers!

Sou ons die gedeelte van Horace se gedig vry vertaal, sou dit min of meer soos volg klink: Terwyl ons met mekaar praat, gaan kosbare tyd verlore; oes die dag en moenie jou vertroue in môre plaas nie.

Allerhande vertalings van Carpe Diem het die lig gesien. Die mees algemene een in Afrikaans is : Gryp die dag! Meer direk vertaal sou carpe eintlik na die proses van oes in landbouterminologie verwys. ’n Getrouer vertaling sou dus wees: Oes die dag!

Al hierdie akademiese vertalings raak egter nie aan my gewone dag-tot-dag-hartsnare nie. Net soos my Latyn Julius nie kon help nie, mis baie van hierdie vertalings vir my die bus.

Hierdie mooi vertalings is miskien goed vir die omslae en titels van dagstukboekies en besighede wat jou wil beïndruk.

Vir my bly die raakste en toepaslikste vertaling (deur die uwe natuurlik): Kry jou gat in rat!

Lekker kort. En dit pas maklik op ’n T-hemp.

Dalk met carpe diem voorop en my vertaling op die agterkant?

Dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero – Horace (Odes Book 1)

(While we’re talking, envious time is fleeing; seize the day, put no trust in the future.)

Dream as if you’ll live forever. Live as if you’ll die today. – James Dean

And in the end, it’s not the years in your life that count. It’s the life in your years. – Abraham Lincoln

Image: Renjith Krishnan/FreeDigitalPhotos.net

Om uit te hou of te vou?

By Rian Truter on November, Thursday 10 2011 in 2011, Leadership, Life 1

Ek sit nou een oggend by die verkeerslig en wag dat dit moet groen word dat ek kan ry. Oor Radio-sonder-Mense trek Kenny Rodgers los met die baie bekende countryliedjie The Gambler: You got to know when to hold ‘em, know when to fold ‘em…

Volgens my kaartspelervriende het hierdie lied se woorde, of moet ek eerder sê, raad, ikoonstatus onder pokerspelers bereik. ’n Mens moet glo weet wanneer om maar liewer jou hand neer te sit as om jou uit ’n swak posisie te probeer bluf.

Almal weet teen hierdie tyd al dat ek ’n groot Tom Peters dissipel is, en soos ek gereeld een keer ’n week doen, kyk ek weer wat het TP te sê. En soos die toeval dit wil hê, het hy presies baie, en in geen onduidelike taal nie, oor die wysheid van dié dobbelaar se raad te sê.

Ek haal hom direk aan en as jy skrikkerig is vir kragwoorde, moenie verder lees nie!

“… it all reminded me of a Very Sensible Saying that I think is pure, unmitigated crap, in fact the World’s Worse Advise: Know when to hold ‘em, know when to fold ‘em. As I said … pure crap.

Forget “fold ‘em”. Drop it from your vocabulary. Excise it. Bury it. Stomp on its grave. If you care, really care, really really care about what you are pursuing, well, then, pursue-the-hell-out-of-it-untill-hell-freezes-over-and-then-some-and-then-some-more. And may the naysayers roast in hell or freeze in the Artic or bore themselves to death with the sound of their “statistically accurate” advice.

It’s a good fortnight to bring this up. I’ll bet the farm, my farm, or at least an acre thereof, that less than 1% of the 10,000 athletes in Beijing moved smoothly through their careers. I’ll bet virtually all had coaches who advised them hang it up, “career-ending” injuries, humiliations heaped upon humiliations, and so on. And on. And yet they persisted. And they’re in Beijing.

My anonymous visiting friend gave me The Pixar Touch: The Making of a Company, by David Price. Consider this paragraph:

“One of the curious aspects of Pixar’s story is that each of the leaders was, by conventional standards, a failure at the time he came onto the scene. [Animator-superstar John] Lasseter landed his dream job at Disney out of college — and had just been fired from it. [Tech genius and founding CEO Ed] Catmull had done well-respected work as a graduate student in computer graphics, but had been turned down for a teaching position and ended up in what he felt was a dead-end software development job. Alvy Ray Smith, the company’s co-founder, had checked out of academia, got work at Xerox’s famous Palo Alto Research Center, and then abruptly found himself on the street. [Steve] Jobs had endured humiliation and pain as he was rejected by Apple Computer; overnight he had transformed from boy wonder of Silicon Valley to a roundly ridiculed has been …”

That is, shit happens. And if enough of it happens to you, then, if you are wise, you’ll fold ’em. And God (and I) will love you just as much as if you’d endured — but we won’t read about you in the history books.

Now if you do indeed “endure” — well, we probably won’t read about you either, because the odds indeed are long against you making it to that history book or Beijing. I readily admit that.

But if you really really, really care …

About computer animation. Or rowing. Or the shotput. Or those supercalifragilisticexpialidocious chocolate-chip cookies you bake. Or haiku. Or better ways to provide a supercalifragilisticexpialidocious customer experience.

If you really really really really really care … then there ain’t no time to fold ’em until your last breath is drawn — and even that’s too soon if you’ve bothered along the way to inflame others about your presumed Quixotic cause.

In the (doubtless not) immortal words of Tom Peters: “There’s a time to hold ’em and a time to keep on holdin’ ’em — if you really really really care.”

Miskien moet ek eerder in die toekoms na Marvin Gaye se ain’t no mountain high enough luister, voor ek my kaarte wil vou?

It is a shameful thing for the soul to faint while the body still perseveres. – Marcus Aurelius Antoninus

Being defeated is often a temporary condition. Giving up is what makes it permanent. – Harriet Beecher Stowe

Consider the postage stamp: its usefulness consists in the ability to stick to one thing till it gets there. – Josh Billings

Many say I am just one to try. I say I am one less to quit. – Diego Marchi

Image: Stuart Miles/FreeDigitalPhotos.net

Let’s make better mistakes!

By Rian Truter on November, Sunday 6 2011 in 2011, Leadership, Life 3

It seems to me we live in a perfect world.

No one makes mistakes any more. Except me and the honorable Minister Fikile Mbalula. That is if we can believe the newspapers. In hindsight our president got it right when he assigned minister Mbalula his portfolio – Sport and Recreation. Maybe the minister’s mistake was that he concentrated too much on the recreation part of his portfolio?

But enough of politicians. It was Winston Churchill who once said a politician needs the ability to foretell what is going to happen tomorrow, next week, next month, and next year. And to have the ability afterwards to explain why it didn’t happen.

It is a well known fact that the only way to learn from your mistakes is to admit that you have made it. Real learning only start when you take responsibility for what happened and not blaming the universe and all the creatures in it.

Easier said than done, I can hear a lot of you mumbling. Admitting is a stupid thing to do. Wait till they catch you before your admit to failure.

It is sad but society only has recognition for winners. And winners do not make mistakes. Society regard mistakes as failure and shameful. In schools, families and at work we are taught to feel guilty about failure and to do whatever we can to avoid mistakes.

According to Scott Berkun, it is this sense of shame combined with the inevitability of setbacks when attempting difficult things that explains why many people give up on their goals. They are not prepared for the mistakes and failures they’ll face on their way to what they want.

If we are so afraid of failure, how are we then ever going to succeed?

Tom Peters, management guru, provide us with a possible answer: Failure = Normal = Good. Reward excellent failure. Punish mediocre success. Fail faster. Succeed sooner.

For those of you that have been entrusted to lead (including all parents and grandparents) you must keep in mind that people only learn from the mistakes they make. You must expect and encourage your employees, your kids, to take initiative and to make mistakes. Then only will they gain experience.

Remember that no expert marksman became a crack shot without wasting some ammunition!

So how can you curb the fear of failure in yourself and in those people you are entrusted to lead to success? Here are a few things to keep in mind when confronted with failure:

• Irresponsibility is not a mistake. It’s just plain stupid!

• The world is not a perfect place. It’s only on magazine covers that people seem to be without any blemishes.

• Failure is not always life threatening. It’s a quite normal happening in life. (Except when you work for the bomb-disposal squad.)

• It’s important to realize that you only fail when you try. If you do nothing you can’t fail. Only doers fail. The rest just fade away.

• Tell people about your own failures.

• Even the greatest people in life failed. Here are a few examples of very successful people who failed before they succeeded:

Harland David Sanders: Better known as Colonel Sanders (KFC) famous chicken recipe was rejected 1009 times before a restaurant accepted it.
Thomas Edison: Inventor of the light bulb. His teachers told him that he was too stupid to learn anything and was fired from his first two jobs.
Charles Schultz: Creator of the Peanuts comic strip had every cartoon he submitted rejected by his high school yearbook editor.
Elvis Presley: The king of rock. When he was still unknown a manager fired him after one performance and said to him: You ain’t going nowhere son. You ought to go back to driving a truck.
Michael Jordan: Some laud him as the best basketball player of all time, but he was cut from his high school basketball team. Luckily this failure did not stop him and he said: I have missed more than 9 000 shots in my career. I have lost almost 300 games. On 26 occasions I have been entrusted to take the game winning shot, and I missed. I have failed over and over and over again in my life. And that is why I succeed.

Failure is not only meant for the losers in life. Every one fails some or other time. Make peace with failure and move on. Or in the words of Tom Peters:

Fail. Forward. Fast!

Losers quit when they fail. Winners fail until they succeed. – Robert Kiyosaki

I’ve learned that mistakes can often be as good a teacher as success. – Jack Welch

Greatness is not achieved by never falling but rising each time we fall. – Confucius

If you decide to run with the ball, just count on fumbling and getting the shit knocked out of you, but never forget how much fun it is just to be able to run with the ball. – Jimmy Buffett

← Previous 1 … 7 8 9 … 11 Next →