Archive | Education

Geloof – ook in jouself!

Geloof is om te glo. Onwrikbaar te glo.

Gewoonlik dink ons aan die begrip van geloof binne ’n religieuse konteks en nie binne ons persoonlike ruimte nie.

Soms wil dit vir my boonop lyk of sommige mense makliker binne ’n godsdienstige konteks kan glo, as in ’n persoonlike konteks.

Miskien is dit omdat baie van ons so Calvinisties grootword dat die gedagte, dat jy in jouself kán en mág glo, summier in sy spore versmoor word. Die eie ek word amper as iets harkoppig en as antagonis vir die goeie ek voorgehou. Om in jouself te glo, grens aan selfverheerliking en dít is ’n groot taboe.

Menige klaskaptein het al ’n verkiesing met een stem verloor, want hy het vir iemand anders gestem. Nie vir homself nie, want dit doen jy nie. As ek dan vir hom vra of hy glo die ander kandidaat is beter as hy, dan sê hy nee, maar jy mag mos nie vir jouself stem nie!

Kurrikulums en werkplekke promofeer spanwerk en saamwerk as vaardighede wat ’n suksesvolle toekoms verseker. Glo aan die krag van die ons en nie die ek nie.

Is dit dan enigsins vreemd dat ons in ’n samelewing leef waar so baie mense opsoek is na hulle eie identiteit? Hoe kan jy weet wie jy is as jy nie in jouself kan en mag glo nie?

En as die papaw die fan tref, dan gryp ons die selfhelpboeke en lees daarin dat die eerste stap op die pad van herstel, is om in jouself te glo!

Ons glo liewer enige iemand anders as wat ons onself glo. Mense met titels en ampte weet skynbaar die beste. Skrywers en sangers gee raad van hoe om gewig te verloor tot hoe om swanger te raak. En ons volg dit slaafs.

Dit het tyd geword om ons kinders te leer dat die ek net so belangrik soos die ons is. En dat hulle in hulle self moet glo.  Dat hulle in hulself mag glo. En dat dit nie verkeerd is nie.

Kom ons hou op om kinders groot te maak wat liewer gesien word as wat hulle gehoor word. Kom ons leer hulle hoe hulle moet maak om gehoor te word.

Ek dink geloof in jouself, of kom ons noem dit sommer selfvertroue, gaan die nommer een oorlewingsvaardigheid vir kinders word.

Sonder hierdie vaardigheid gaan hulle vir iemand anders werk. Gaan hulle nooit hulle eie drome verwesenlik nie, want iemand anders met ’n titel of amp gaan voorgee om meer oor hulle toekoms te weet as hulle self.

Miskien is my alma mater se leuse van toepassing: Wees uself. Maar dan gaan die spreekword verder deur te sê … vra ek vir iemand, maar hy kon nie, want hy was niemand!

Behoede my van dié dag!

Be yourself; everyone is already taken. – Oscar Wilde

It took me a long time not to judge myself through someone else’s eyes. – Sally Field

If being an egomaniac means I believe in what I do and in my art or music, then in that respect you can call me that … I believe in what I do, and I’ll say it. – John Lennon

Continue Reading

Lekker kaalvoet op Warrenton

En die nuus oor die kaalvoetdag hou nie op nie!

Laerskool Van Riebeeckstrand (Melkbos) het laat weet hulle kaalvoetdag was ‘n groot sukses en Russel Pitchers van Laerskool Warrenton skryf:

Môre Rian

Ons, Laerskool Warrenton, het ook jou uitdaging aanvaar en toe sommer self met die Potato Foundation geskakel.  Wat ‘n lieflike inisiatief en projek!

Ons het ons dag egter geskuif na die Vrydag, lekker kaalvoet skooltoe gekom, sommer met gewone klere ook.  Die geld wat ons met die dag gemaak het gaan ons aan hulle gee en die 352 pare skoene het ons aan ‘n welsynsorganisasie op die dorp(Thabisho) gegee om te versprei.  Toe val ons Vrydag, 19de, ook nog so dat dit sommer lekker koud was.

Ou tannies van die dorp se VLV het ook hiervan gehoor en sommer ook kom deel in die pret.  Ek stuur so twee foto’s – die res sal volg.

Dankie ook weereens vir Piesangs en Jellietots.

Groetnis

Wat die kinders kan doen, kan juffrou ook.

LS Warrenton wys hul kaalvoete!

Continue Reading

Vars kreet vir Nuweland

Onthou jy nog die interskoleliedjies wat jy op skool gesing het?

Waar sommige se woorde ontstaan het en presies wat die logika daarvan was, bly vandag nog vir my ‘n raaisel.

Een so ’n treffer was Eet kool. Met min of meer die volgende, herhalende woorde: Eet kool, kool gee wind, kool gee spoed, eet kool!

Hierdie liedjie is  met die grootste oorgawe gesing. Niemand het die feitlikheid daarvan betwyfel nie.

Ons atlete moes blykbaar die lied se raad letterlik opgeneem het (dit was voor opkikkers), want as ons voor gehardloop het, het dit kompleet gelyk of die teenstanders verkies om so ’n tree of twee agter te bly.

Ons het natuurlik geglo dit is ons aanmoediging van die pawiljoen wat dié spoed veroorsaak. Vandag dink ek eerder dit was die koolwinde wat ons atlete aangedryf het.

Saterdag op Nuweland sit ek weer langs so ’n selfaangestelde rasieleier vir die Stormers.

Uitgevat in sy Stormerstrui en vlymskerp met sy sêgoed en kwinkslae. Ken nogal die spel en die spelers. Maar dit is sy kreet wat die aandag trek.

As die Stormers aanval, of as Beast val in die skrum, trek hy weg met Eet sy pap! Eet sy pap!

Ek probeer agterkom of hy die sêding vir toejuiging, aanmoediging of uitjou gebruik, maar ek besef later  die kreet is meerdoelig.

Aanvanklik is die mense in ons deel van die pawiljoen half uit die veld geslaan met die eet van die pap. Maar sy Eet sy pap! Eet sy pap! kry gou ’n klein  koortjie agter ons by. Dié koortjie groei met die verloop van die wedstryd aan en teen rustyd eet ons deel van die grootpawiljoen almal pap.

Deur die verloop van die tweede helfte is daar net een kreet op ons lippe: Eet sy pap! Eet sy pap!

Ons dreunsing dit as Andries Bekker die bal in die lynstaan vat en as die Sharks in die skrum teruggestoot word.

Ons rasieleier het intussen iewers ’n opgestopte hondjie met ’n Stormerstrui gaan koop. Dié aandenking word versigtig op sy skoot vasgehou, want dit is glo vir die kleintjie by die huis.

Net voor die einde, toe ons nou seker is die Stormers gaan dié een deurtrek, staan hy op en met ‘n laaste Eet sy pap! Eet sy pap! verlaat ons rasieleier die pawiljoen.  Oppad huis toe met die hondjie triomfantlik as ’n oorwinningsaluut in die lug gehou.

Eet sy pap! Eet sy pap! bulder die pawiljoen agter ons dirigent aan. En met ’n laaste wuif verdwyn hy die trap af.

En skielik is dit stil.

Maar wát ’n dag op Nuweland was dit nie!

Dat die Stormers gewen het, was ’n bonus. Die hoogtepunt was ons mini interskole en die sing van ons nuwe kreet.

Vir ’n tydjie is ons weggevoer na ons kinderdae en het dit kompleet gevoel ons is met hees gesingde kele terug op die pawiljoen tussen stukkende cheesecutters.

Voor die wedstryd was ons vreemdelinge, maar nou was ons ’n span. Een van doel, een van gees.

Saamgesnoer deur ’n rasieleier wie se naam ons nie ken nie, maar wat ons geleer het ons kan die opponente se pap vir ons vat!

Eet sy pap! Eet sy pap!

Enthusiasm is contagious. Be a carrier. – Susan Rabin

Enthusiasm is excitement with inspiration, motivation, and a pinch of creativity. – Bo Bennet

To look back all the time is boring. Excitement lies in tomorrow. – Natalia Makarova

Continue Reading

LS Moregrove loop kaalvoet

Die leerders, ouers en onderwysers van die Laerskool Moregrove in Port Elizabeth het Piesangs & Jellietots se oproep om gister kaalvoet te loop, ter harte geneem.  Hulle laat weet dat almal ‘n ball gehad het en dat hulle hoop hulle poging sal ‘n paar kinders se harte bly maak.

Ek twyfel nie vir ‘n oomblik daaraan nie!  Dankie Moregrove!  Julle is kaalvoetysters.

Hier is ‘n paar foto’s om te wys hoe hulle dit gedoen het.

So doen mens dit! Pierre Potgieter (skoolhoof) stel die voorbeeld.

Juffrou oppad klas toe. Waar's die skoene?

Dis lekker by die skool! Onderwysers wys voete.

Ons bydrae. Dankie Moregrove!

Almal was deel van Moregrove se kaalvoetdag.

 

Continue Reading

Hier’s jou kans om te help?

Baie dankie aan almal wat gesê het hulle gaan Potato Foundation se Kaalvoetdag ondersteun.

Skoolhoofde het belowe om hulle skole te mobiliseer en self  kaalvoet te loop en oumas het laat weet hulle bang nie kaalvoetloop nie.

Veral nie vir ‘n goeie saak nie.

Soos met alle praat kom daar altyd ‘n tyd waar jy moet wys dat jy bedoel wat jy gesê het, want praat is maklik en doen moeilik.

Ek het intussen met die mense by Potato Foundation gepraat en gesê dat dit nie vir elke Piesang & Jellietotter moontlik gaan wees om op 16 April sonder skoene hulle dagtaak aan te durf nie.

Geen probleem nie, want ons het ooreengekom dat jy maar jou skoene kan aanhou as jy net daadwerklik tot die projek gaan bydra.

Hoe maak ‘n mens dan om betrokke te wees?

1. Koop ‘n paar skoolskoene en stuur/gaan gee dit vir hulle daar in Pretoria. Miskien bietjie moeilik vir mense wat nie in Pretoria bly nie?

2. Skenk geld vir ‘n paar skoolskoene. Ons het ooreengekom dat dit so plus minus R150 ‘n paar sal kos. Teen die bedrag kan jy dalk twee paar gee? Of een paar vir elk van jou kinders of kleinkinders.

Ok. Nou weet ons hoe om te maak. Doen nou net een van die volgende as jy opsie twee gaan kies:

  • Doen ‘n elektroniese oorbetaling aan Potato Foundation en spesifiseer jou bydrae as: Kaalvoetdag.  Hier is hulle bankbesonderhede:

Naam: The Potato Foundation

Bank: Standard Bank

Rekno: 420234616

Takkode: 012 345

  • Besoek hulle webtuiste en klik op DONATION bo-aan die blad.

As jy vergeet het waaroor hierdie saak presies gaan of nou vir die eerste keer hiervan hoor, lees gou weer my post Leer omgee deur te voel. Of kliek op Potato Foundation se logo regs op Piesangs & Jellietots.

Ai, ek kan jou nie maak gee nie, maar kyk net weer bietjie om jou rond om te sien hoeveel jy het om voor dankbaar te wees.

Kom ons hou op om te hoop dat dinge gaan verander. Kom kon begin dinge self verander.

Wag ek hoor iets…

Die kinders sê dankie vir die skoene.

O ja! Onthou om jou kaalvoetfoto’s te stuur dat ek van hulle op P&J kan plaas.

Continue Reading

Leer omgee deur te voel.

Wonder jy ook soms of jy genoeg vir die armes en die behoeftiges doen?

En wonder jy ook wie jy nou eintlik moet help? Wie het jou bydrae die meeste nodig en wie gaan jou geld reg gebruik?

Jy is nie onwillig om te help nie, maar as jy sien hoe word geld deur ons regering gemors, raak jy totaal en al onwillig om nog geld in ’n bodemlose put te gooi! Of om dit in iemand se beursie te sit wat dit nie verdien nie.

So gepraat van barmhartigheid. Iets wat my senuweepunte op ’n knop trek, is die sogenaamde barmhartigheidsaksies wat sommige van ons skole van stapel stuur.

Ons besoek vir ’n middag gou ’n ouetehuis of ’n hospitaal en dan het ons die kinders geleer hoe om van hulself te gee.

Krokodilbollie!

Dis weer Paastyd en ons dra tonne paaseiers na mense toe aan wat dit vir hulle self kan koop en wat dit in elk geval nie meer kan eet nie.

Na die kinders daar weg is, moet die verpleegsters die oues van dae, as gevolg van ’n oordosis suiker en sjokolade, van die plafonne afskraap. Pasaangeërs slaan oor na hoogste ritme en almal se suikervlakke dryf hulle vinniger na AVBOB se stoep as wat jy totsiens kan sê.

Ons jeug leer nie op dié manier om van hulle self te gee nie. Die enigste manier waarop hulle sal leer, is as hulle self voel. Self voel hoe om ’n huis te bou en self voel hoe is dit om nie kos (nie paaseiers nie!) te hê om te eet nie.

Gelukkig is daar nog instansies wat presies op hierdie manier te werk gaan. En wat jou ondersteuning nodig het.

Een hiervan is die Potato Foundation. Gaan klik gerus op hulle logo regs van hierdie post en leer meer van hulle en wat hulle doen.

Potato Foundation se Kaalvoetdag op 16 April  is ‘n praktiese oefening en ’n manier om daadwerklik te help. Hier is wat hulle vra:

Trek daai skoene uit en maak ‘n verskil!!!

Die Potato Foundation gaan hierdie jaar weereens ‘n “KAALVOETDAG” hou as deel van ons Winter Warm projek.

Ons daag elke persoon, besigheid en skool uit om  op 16 April 2013 kaalvoet werk toe of skool toe te gaan.  Die doel is om mense bewus te maak van hoe dit vir ‘n kind voel indien hy/sy nie skoene het om in die winter te dra nie.

Al wat ons vra is dat jy ‘n paar kinderwinterskoene of -skoolskoene skenk, wat jy nie meer gebruik nie.  Jy, jou besigheid en jou skool kan dus ‘n verskil maak in iemand se lewe sonder om ‘n sent te spandeer.

Ons daag jou uit: Kom maak ‘n verskil!!!

Besoek hulle webwerf by http://www.thepotatofoundation.co.za/barefoot_registration.php om jou

Ouers, skoolhoofde en onderwysers: laat die kinders asseblief vir ’n dag sonder skoene loop.

Laat hulle met elke senuwee voel hoe baie mense elke dag van hul lewe die wêreld moet aandurf.

Kom ons leer hulle om opreg te gee, want hulle sal dan verstaan hoe dit is om iets nie te hê nie.

Want hulle het dit aan hulle eie lyf gevoel …

En basta met paaseiers!

If you haven’t got any charity in your heart, you have the worst kind of heart trouble. – Bob Hope

A bone to the dog is not charity. Charity is the bone shared with the dog, when you are just as hungry as the dog. – Jack London

No person was ever honored for what he received. Honor has been the reward for what he gave. – Calvin Coolidge

Continue Reading

Tien sent se steel.

Tydens my gesprekke met onderwysers, beklemtoon ek altyd die feit dat waardes vinniger as straatname verander. En dat onderwysers nie moet laat slap lê as dit kom by waardes en die inprent van dit wat reg en wat verkeerd is nie.

Reg bly reg en verkeerd bly verkeerd.

Jock de Jager (voormalige rektor van Paul Roos Gimnasium) het eens op ‘n tyd aan my gesê, dat hy ondervind dat kinders net erken dat hulle verkeerd is as hulle op heterdaad betrap word. Word hulle nie betrap nie, dan is dit OK om verkeerd te doen. Moet net nie uitgevang word nie.

Vandag, lyk dit my, het die skeidslyn tussen byvoorbeeld steel en nie steel nie, so verdof dat dit aanvaarbaar geword het om ander se besittings vir jou toe te eien. Al word jy uitgevang!

Miskien is dit die daaglikse roof en inbrake waarmee ons moet saamleef, dat mense diefstal as deel van hul bestaan aanvaar? As ek nie ’n flatscreen het nie, dan steel ek een by iemand anders.

Miskien is dit omdat die almal-doen-dit-norm die riglyn van ons lewe geword het?  As ek nie hou van my skoolsak nie, dan ruil ek dit om met daai brand-ene in die gang.

Of miskien is dit die voorbeeld wat volwassenes en die land se leiers aan ons kinders stel? Mammie wat op haar selfoon klets en bestuur as sy hulle by die skool gaan haal en maatskappye en munisipaliteite wat miljoene rande laat verdwyn.

Net hierdie week praat ek weer dieselfde praat met beginneronderwysers op Potgietersrus. Moenie net die sillabus onderrig nie. Onderwys is nie die onderrig van ‘n sillabus nie. Dit is baie meer as dit.  Dit is die onderrig van kinders!

Leer hulle waardes!

Leer hulle daar is nie grade van sonde nie.

Oppad terug Tambo toe, stop ek om iets te koop en kry ’n praktiese les van presies dit wat ek probeer teoretiseer.

Die pakkie sout-en-asyn chips wat ek koop, kos R5.90. Of altans, dit is wat die rakprys aandui. Maar toe ek my geld, nogal presies R6 in munte, vir die kassiere gee, sê sy dit kos ses rand. Eers dog ek ek het verkeerd gelees, want ek het geen benul van wat chips moet kos nie.

Toe ek egter vir haar sê die rak sê dit kos R5.90, pluk sy sonder om te blik of te bloos die geldlaai oop en gee my 10c.

Ek wag dat sy gaan sê sy is jammer vir die fout, maar stilte. Hou net my tiensent na my toe uit asof sy nie ’n oomblik gelede gesê het dit kos ses rand nie!

As ek haar nie bevraagteken het nie, sou sy die tien sent gehou het en niks daarvan gedink het nie.

Verdomp, dis 10c! hoor ek jou skree.

Toegegee, maar dit is die beginsel wat geld.

Daar is nie ’n verskil tussen tien sent steel en tien miljoen steel nie. Die grense raak net makliker om te skuif as jy wegkom met die tien sent. Volgende keer is dit tien rand en wat gebeur dan daarna?

Hoeveel sou sy my teruggegee het as ek met ’n R10-noot betaal het? Drie rand? Ek wonder …

As ek haar nie uitgevang het nie, was haar optrede vir haar aanvaarbaar. Sy sou daarmee weggekom het! En daarmee aangehou het. Nie dat ek dink ons oomblik van waarheid gaan haar laat besin nie. Ek is oortuig verskeie tiensente en meer het intussen hulle weg na haar sak gevind.

Ons kinders, en selfs volwassenes, begin glo dat waardes veranderlik is. Dit is omruilbaar en dat jy dieselfde waarde tydens verskillende situasies verskillend kan aanwend. As jy nie van die een hou nie; daar is baie ander om van te kies.

Noem my outyds, maar tien sent se steel is nie minder krimineel as tien miljoen rand se steel nie!

You, who are on the road, must have a code, that you can live by. Teach your children well… – Cosby, Stills, Nash & Young

Nie alles wat getel kan word, tel nie en nie alles wat tel, kan getel word nie. – Albert Einstein

What you think is right isn’t the same as knowing what is right. – EA Bucchianeri

Grafika: thanunkorn/FreeDigitalPhotos.net

Continue Reading

Raad vir die Minister van Onderwys

Van waar nou weer Gehasi? Of moet ek liewer sê ge-Angie?

Vingerafdrukke vir onderwysers. Bid jou aan!

Seker ook iets wat ons apartheid voor kan blameer, want behalwe vir die dompas is almal voor die voet, bedoel vinger, geafdruk.

Kan ook nie help om in my gedagtes oom PW met sy formidabele vinger te sien nie.

’n Oplossing vir die land se onderwysprobleme? Helaas nie. Net nog ’n foefie om die ware seerplekke mee te verdoesel.

Kom ek help die agbare Minister van Onderwys met hierdie ene:

1. Dit gaan nie help om  miljoene (R480 miljoen as ek reg is) op elektroniese skandeerstelsels te mors om te bepaal wie kom werk en wie nie kom werk nie. Veral as jy nie ’n werkbare siteem het vir as jy uitvind wie nie werk nie.  Dit is soos ’n hond wat kan blaf, maar nie byt nie. En van hierdie keffers is daar genoeg in die staatsbestel.

As u met die nuwe sisteem bepaal het wie nie kom werk nie, wat dan? U weet nou reeds, net so goed soos ek, wie nie werk nie, maar daar word boggerol aan diegene gedoen. Nou hoe gaan hierdie nuwe biometriesevingerafdrukskandeermasjien dié probleem oplos? Wie gaan dit polisieer as daar hierdie week helder oordag ‘n skool in die Weskaap  tot op die fondament afgebreek en weggedra word. En niemand keer of doen iets daaraan nie? Of as miljoene rande se rekenaarsentrums nie eens ingeprop is nie en bokse vol boeke in biblioteke onder die stof staan?

U probleem is dat daar reeds te veel onderwysers by die skool is wat betaal word, maar nie onderrig of opvoed nie. Tegnies gesproke het hulle die vingertoets geslaag. Miskien sal dit help as u masjien nie net inklok nie, maar ook inspuit? Soos jy inklok, spuit die masjien ’n gesonde dosis opgewondenheid en passie in die inklokvinger in. Dit kan werk …

2. Gebruik liewer dié geld om die boeke in Limpopo af te lewer wat nog nie daar is nie. En hou op om te maak of dit wel daar is.

3. Gebruik liewer dié geld om die skole in die Oos-Kaap se onderwysers, wat nie deur die staat betaal word nie, te betaal. Ek praat hier van die onderwysers wat wettig op die skole se diensstaat is,  maar nie deur u provinsiale departement betaal word nie.  En nou moet die ouers daarvoor opdok. Dan wil u  hulle nog verder invinger terwyl hulle nie betaal word nie. Ek dink ek hoor hulle vra: watter vinger verkies u?

4. Bou skole vir daardie toegewyde onderwysers in die platteland wat onder sambrele skool probeer hou. En terwyl u daarmee besig is, sommer ook genoeg toilette en lê sommer krag ook aan.

5. Plant gras op Mitchells Plain se skoolgronde. Geen kind of onderwyser wil skool toe kom as dit soos ’n woestyn lyk nie.

6. Hou op om waar dit nie jeuk nie te krap. Suid-Afrika se onderwysers, die wat elke dag by hul werk is, is professioneel. Hulle het nie ’n sisteem nodig om in te klok vir werk nie. As u my nie glo nie, gaan kyk maar Saterdae op die sportvelde van ons land as hulle nie daar hoef te wees nie.

7. Laaste maar nie die minste nie. Kry tande vir die hond! Fire onderwysers wat nie wil werk nie. U weet wie hulle is.

Onderwys is nie ’n job nie. Onderwys is ’n roeping, agbare minister. Mense wat ’n roeping volg, klok nie met masjiene in of uit nie.

Hulle is 24/7 ingeklok!

How many legs does a dog have if you call the tail a leg? Four. Calling a tail a leg doesn’t make it a leg. – Abraham Lincoln

Public service must be more than doing a job efficiently and honestly. It must be a complete dedication to the people and the nation. – Margaret Chase Smith

Teachers are out there with a very difficult job, which they pursue with tireless dedication. – Chi McBride

Image: digitalart/FreeDigitalPhotos.net

Continue Reading

Lig in die Onderwystonnel?

‘n Onderwyser vra my nou die dag of ek regtig glo dat daar lig in die onderwystonnel is? Of sê ek sommer net so om hulle beter te laat voel?

Sy sê sy byt nou nie meer aan daardie seesterstorie nie, want daar is net te veel seesterre wat teruggegooi moet word. En boonop is daar net hopeloos te min hande vir die teruggooislag!

Natuurlik glo ek dit!  Ek glo dit met my hele hart en verstand, maar ek is ook nugter genoeg om te weet die lig gaan nie sommer môre al só helder skyn dat ek ’n donkerbril moet dra nie!

Haar vraag het my onwillekeurig aan my goeie vriend Claude Moller se geliefkoosde gesegde, it’s better to light the candle than to curse the darkness, laat dink.

Hoe dan gemaak om die flou liggie helderder te laat brand?

Daar is baie moontlike antwoorde op dié vraag. Baie geesdrif, passie, omgee, regte pedagogiek, visie, missie, tonne geloof en al dié begrippe is van toepassing. Maar as die branders voel of dit net te veel word en die liggie al dowwer skyn, wil ek die volgende voorstel.

Gaan soggens vroeër skool toe. Ja, jy het reg gehoor. Vroeër.

Moenie personeelkamer toe gaan nie. Gaan reguit na jou klas toe. Maak die deur toe en gaan sit in een van die banke voor jou lessenaar. Sit nou eers net ’n tydjie daar.  Staan dan op en gaan sit heel agter waar Mixit Maans en Facebook Francine wegkruip. En dan wonder jy …

Of die volgende Nelson Mandela dalk nie vandag in hierdie bank gaan sit nie? Of dalk die volgende Louis Pasteur? Of die volgende Moeder Theresa? Mahatma Gandhi? Of dalk jou kind of my kleinkind?

Steek dan jou hand uit en verbeel jou jy raak aan die volgende Nelson Mandela.

Wow! Jy is bevoorreg! Jy raak aan die toekoms!

Nie die tandarts, dominee, burgemeester, of self president JZ, kan dieselfde sê  nie. Net jy!

‘n Laaste oefeninkie voor jy personeelkamer toe gaan: Klim bo-op een van die banke (moenie bang wees dat iemand jou sien nie) en kry die groter prentjie van waarmee jy besig is. Staan stil. Moenie vroetel of selfbewus wees nie. Maak toe jou oë en vergeet ’n slag van al die assessering en ander departementele rompslomp. Jy is hier vir ’n groter taak as net dít.

Jy is nie hier vir ’n job nie, jy het ’n roeping. Jy is by die naam geroep om ’n onderwyser te wees. Die Here wil jou daar waar jy nou is gebruik. Jy hoef nie weg te foeter na ’n sendingveld wie weet waar nie. Hierdie is jou sendingveld. Moenie een oomblik aan die belangrikheid van jou werk twyfel nie. Moenie dat moangatte, slapgatte en natbroeke jou vlammetjie blus nie.

Onthou die volgende woorde van Marianne Williamson: Our deepest fear is not that we are inadequate. Our deepest fear is that we are powerful beyond measure. It is our light, not our darkness that most frightens us. We ask ourselves, who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous? Actually, who are you not to be? You are a child of God. Your playing small does not serve the world. There is nothing enlightened about shrinking so that other people won’t feel insecure around you. We are all meant to shine, as children do. We were born to make manifest the glory of God that is within us. It’s not just in some of us; it’s in everyone. And as we let our own light shine, we unconsciously give other people permission to do the same. As we are liberated from our own fear, our presence automatically liberates others.

Ja, jy gaan moeg en geirriteerd raak.  Jy gaan soms twyfel.  Jy gaan dink jy word nie genoeg betaal nie, maar onthou altyd net dit: as jy eendag in die hemel kom (onderwysers gaan volgens my soontoe, want hulle hel was op aarde J) gaan die grootste onderwyser van alle tye vir jou wag en Sy hand na jou uitsteek en sê:

O Captain! My Captain!

OK.  Klim van die bank af. Jy is nou gereed!

Sit jou donkerbril op en gaan personeelkamer toe.

En as mense jou vra wat is dit dan  nou met dié bril, dan klap jy hulle met Oprah W: die toekoms skyn so helder dat ek ’n donkerbril móét dra!

Carpe diem!

I touch the future. I teach – Christa McAuliffe

Teachers can change lives with just the right mix of chalk and challenges. – Joyce A. Myers

A teacher affects eternity he can never tell, where his influence stops. – Henry B. Adams

Foto: adamr/FreeDigitalPhotos.net

Continue Reading

Is ‘n matrieksertifikaat nog die papier werd?

As ek na die 7-uur nuus kyk, verstaan ek nogal waarom mense dink Suid-Afrika is besig om op die spreekwoordelike piesangskil te gly.

Veral as jy verlede week gesien het hoe die 2012-matrieks hoopvol toustaan om by ‘n tersiêre inrigting te registreer.

‘n Man met ‘n megafoon skreeu dat hulle seker moet wees hulle is in die regte ry. Watter ry? Daar is dan net een! En boonop ’n baie lang een!

Die woordvoerder van die instelling vertel met trots van die online registrasieproses wat kwansuis so goed werk. Lyk nie so nie, want waarom dan die lang ry? Miskien omdat onlineregistrasie ‘n rekenaar en internettoegang benodig, dommie! En goeie voorligting by die skole van wat om wanneer te doen.

‘n Matrikulant met sterre in haar oë sê sy registreer nou eers, want sy was nie seker oor haar points nie.  Maar noudat sy haar points op die sertifikaat gekry het, kan sy enige iets doen.

Enige iets?  Wie lieg so oop oë vir dié kind?

Die leuenaar in hierdie geval is ons onderwyssisteem wat aan kinders ‘n sertifikaat uitreik wat in baie gevalle nie die papier waarop dit gedruk is, werd is nie.

Kras, hoor ek jou sê. Miskien kras vir jou as jy aan goeie onderwys in een van die plus minus 3 000 funksionele skole (of is dit minder?) in Suid-Afrika blootgestel was.

Hopeloos nie moerig genoeg nie, as jy in ‘n skool was waar die onderwysers nie opdaag vir hul klas nie en waar daar slegs een toilet vir die hele skool is. Of as jou klaskamer ‘n plaaslike bende se sitkamer is.

Ons regering belowe aan ons kinders dat hulle enige iets kan doen, sonder om aan hulle die B-kant van hierdie vervelige seven single te verduidelik. Soos met alles, van behuising tot misdaad, overpromise en underdeliver die politici.

Die matrieksertifikaat overpromise deur vir baie punte op papier te druk waarmee niks gedoen kan word nie. Hoe studeer jy ingenieurswese met 49% vir Wiskunde en hoe word jy ‘n vegvlieënier as jy nie eens Wiskunde op jou papier het nie!

Die probleem lê myns insiens in die underdeliver. Die matrieksertifikaat leer nie die toustaners dat …

1. Harde werk nodig is om sukses te behaal nie. Al sê die matrieksertifikaat dat jy universiteit toe kan gaan, beteken dit nog nie dat jy ‘n sukses daarvan gaan maak of toegelaat gaan word nie. Nie as die points op jou sertifikaat so aangepas en ‘n make over gehad het wat enige realiteitsprogram na sy asem sal laat snak nie. Sukses kom net deur jou eie harde werk en nie deur iemand ander se manipulasie van jou pogings nie.

2. Standaarde oor die wêreld nie soos in SA reggetrek word om  leerders met waardigheid die stelsel te kan verlaat nie (Verstommende woorde van die minister van basiese onderwys, Angi Motshekga, rakende die 30%-slaagstandaard). In sommige plekke in die wêreld is ‘n A nog steeds ‘n A.  Nie soos hier waar die swakste onderwysprovinsie in die land skielik die drie top matrikulante optower nie. Dit is nie onmoontlik nie, hoor ek jou sê. Maar tog ietwat onwaarskynlik, moet jy toegee.

3. Realisme behoort in alles te seëvier. Die spreekwoord if you can dream it you can do it is goed en wel, maar moet net nie die werklikheid vergeet nie. Lees daarmee saam ook dat man must know his limitations. Nie almal is universiteitsmateriaal nie. Universiteit is nie die begin en die einde nie; daar is baie ander opsies.

Wanneer gaan ons beleidmakers wakker word en besef dat hulle met die toekoms van hierdie mooi land dobbel?

Wanneer gaan ek weer na ‘n simbool op ‘n matrieksertifikaat kan kyk en nie wonder of dit die ware punte is nie? Selfs die leerders wat kliphard gewerk het, se punte staan as gevolg van die swakheid van dié sisteem onder verdenking. Wat ’n belediging vir alle matrikulante wat hard gewerk het! En daarom hul eerlike en ware punte verdien.

Wanneer gaan die standaard van ons onderwyssisteem so wees dat ons universiteite nie meer ekstra toetse hoef af te neem om die ware akademiese vaardigheid van ons leerders te bepaal nie?

Ek weet nie.

Miskien eers as dit hopeloos te laat is …

Dit maak geen sin om te probeer bewys dat jy in ‘n eksamen met 30%-slaagsyfer kan uitblink nie. – Jonathan Jansen

Die onverskillige selfbedrog van die Suid-Afrikaanse skoolstelsel gaan tot ekonomiese rampspoed lei. – Leonard van der Dussen

As dit eg is, moet Suid-Afrika ‘n onderwysstelsel hê wat die heel vinnigste in die wêreld verbeter. – Tim Gordon (na aanleiding van die geloofwaardigheid van ‘n slaagsyferverbetering van 13,7 persentasiepunte oor vier jaar.)

Image: africa/FreeDigitalPhotos.net

Continue Reading