Tag Archives | Tradisie

Dink nuut oor leerderleierskap

Wat is dit met ons en badges?

Hoe blinker en hoe meer die balkies, hoe beter die leier glo ons.

Amper soos Idi Amin van vervloë dae.

Om watter duistere rede beplak ons kinders met badges en balkies om te wys dat hulle leiers is? Is dit dalk hier ’n geval van dat ons hoop die nodige vere die nodige voël gaan maak?

Elke keer as ek met kinders oor leierskap praat, wil ek by hulle weet hoekom hulle dink hulle as leiers geïdentifiseer is.

Min van dié leiers kon nog ’n sinvolle antwoord verskaf en meestal dink hulle, let wel, dink hulle sus of so. Miskien het iemand iets in my gesien?  Of dalk dink hulle ek kan dit of dat vermag.

Dit is dan dat ek hulle herinner dat ek glo, sonder om te veralgemeen, die meeste van hulle gelukkig is om daar te wees, want ek is oortuig daar is baie ander “leiers” in die skool, wat gemaklik hulle plek kan neem.

Miskien is die kwessie nie die leiers wat skole voorhou nie, maar dít wat met die leiers gebeur.

In die meeste gevalle; niks. Na die bekroning met die badge of balkie vind daar die tradisionele kamp of seminaar plaas en daarna moet die balkie hulle op koers hou.

Orals in die wêreld, en veral in Suid-Afrika, het leierskap ’n brandende kwessie geword. Etiese en besielende leiers bestaan amper nie meer nie en almal kla en mor oor die gebrek aan leiers wat as rolmodelle kan dien.

Dit het dus dringend noodsaaklik geword dat skole oor leierskap moet besin. Nie op die tradisionele Leerderraad- of prefekmanier nie, maar nuut en vars.

As ons gaan kyk hoeveel van ons skoolkinders op universiteit of na skool hulle vir leierskapposisies beskikbaar stel, dan wonder ons of die skoolleierstelsel hulle lus gemaak het om te lei, of totaal daarvan afgeskrik het.

Ek glo nie die probleem is dat daar te min leiers in ’n skool is nie. Daar is eerder te veel. Die probleem lê myns insiens daarin dat ons nie die volle potentiaal van leierskap in ons skole ontsluit en ontgin nie.

Hoe dan gemaak?

Die antwoord lê opgesluit in ons vermoë om al die leierskappotensiaal wat in ’n skool is raak te sien en te ontwikkel.

Hoekom hoegenaamd leiers aanwys?

Waarom moet net 20 of 30 leerders elke jaar die voorreg kry om as ’n sogenaamde leier ontwikkel te word?

Hoekom nie alle graad 12’s of graad 7’s as leiers beskou nie? Stel almal aan gereelde leierskapontwikkeling bloot en beloon die uitskieters om soos nodig ’n leiersrol te vervul.

As die vlag gehys moet word, kry vir Piet en verduidelik dat jy dink hy is nou die geskikte leier om die vlag die lug in te stuur.  As die genooide gas volgende week verwelkom moet word, kry vir Mandie, want sy is op daardie oomblik die vaardigste spreker in die groep.

O nee, hoor ek baie brom. Wat van die tradisie?

Moet asseblief nie die tradisieverskoning gebruik nie!

Ek is pro-tradisie, maar vir baie van ons het tradisie sinoniem met gewoonte geraak.  En almal van ons weet dat gewoonte en in ’n groef wees, amper dieselfde is.

In die woorde van prof Johann Coetzee: nou is die tyd dat onderwysvoorlopers die konvensionele skooldinge vir die onkonvensionele moet verruil.

Wees braaf en doen ’n slag dinge anders!

As ons effektiewe leierskap begeer, kan ons nie langer wag nie.

Veral nie in ons skole nie, want dit is daar waar die leiers van môre gekweek en ontwikkel word.

 

You don’t need a title to be a leader.Mark Sanborn

Men don’t follow titles, they follow courage.William Wallace in Braveheart

As we look ahead into the next century leaders will be those who empower others.Bill Gates

Foto: AP

 

Continue Reading

40 Days: Tradisie of Turksvy?

Dis weer sulke tyd!

Skoolhoofde en onderwysers bid dié dag verby en sommige dink selfs dat as hulle maak of die dag nie bestaan nie, dit eenvoudig net sal verbygaan.

Helaas. Hierdie volstruistaktiek is net so fataal soos Dewald Potgieter se weiering om pale toe te skop. Op die ou einde verloor jy net.

In enige matrikulant se lewe is 40 Days ‘n gegewe. Net soos Kersvader ‘n gegewe in kleuters se lewe is. Al sê jy nou wat; Kersvader bring die persente. Net so met 40 Days. Saak gesluit en basta verder.

Nou van waar dan gehasie met hierdie 40 Days-gier? Is dit tradisie of ‘n gril wat net geïgnoreer moet word?

Jy kan enige matrikulant oor 40 Days vra, hulle sal met ‘n onwrikbare sekerheid sê dat dit ‘n tradisie is. Vra jy hoekom; is die antwoord: omdat verlede jaar se matrieks dit gedoen het!

Miskien is dit die rede waarom menige skool nie eens wil hoor van 40 Days nie. Presies oor dít wat verlede jaar se matrieks gedoen het. Of liewer; nie moes gedoen het nie!

Die meeste matrikulante assosieer 40 Days met pret en plesier. Soms te veel daarvan en nie altyd in die regte volgorde nie. Dit is die simbolies amper klaar met skool wees. En met reg, want twaalf jaar is nogal ‘n lang tydperk in enige mens se lewe.

Min weet egter van waar die sogenaamde 40 Days-tradisie kom of waar dit ontstaan het. Miskien selfs ook nie die onderwysers nie?

Die mansonderwysers wat diensplig gedoen het, sal die Weermagtradisie van 40 Days verstaan. Min dae! Salueer met ‘n paar vingers en die eretitel van ou manne. Klaar met army en terug na die lewe van civiestraat.

Wat egter baie interessant is, is dat daar in die Bybel baie verwysings na 40 dae is. Dit het vir 40 dae en nagte gereën toe God die wêreld wou reinig (Eks 7:12) en die Israeliete het 40 jaar in die woestyn deurgebring; een jaar vir elke dag wat dit hulle geneem het om die beloofde land verken (Eks 16:35) en Goliat het die soldate vir 40 dae getart voor Dawid hom op sy plek kom sit het (1 Sam 17:16). Miskien het 40 Days dan lank voor ons eintlik daarvan geweet het, reeds sy bestaansreg gekry?

Of was dit Cliff Richard met sy liedjie oor 40 Days wat die tradisie kom vestig het?

Hoe dit ook al sy. 40 Days is hier om te bly.

Matrieks se veertigste dag hoef nie ’n nagmerrie te wees nie. Gesprekvoering en beplanning kan van 40 Days ‘n geleentheid maak wat almal kan geniet en wat op die ou einde ‘n waardige tradisie op die jaarprogram word.

Ruim ‘n gedeelte van die skooldag in waar matrieks die dag op gepaste wyse kan vier. En dit is oor dié gepaste wyse wat daar gesprekvoering en beplanning moet wees.  Ek het al gesien dat ‘n skool in België op die dag suksesvol ‘n matriekkonsert vir die res van die skool aanbied. Elke matriekregisterklas kry ‘n beurt en die klasonderwyser koördineer die betrokke klas se kreatiewe poging. ’n Uitstekende uitlaatklep vir almal wat na amper 12 jaar iets wil sê of gesien wil wees.

Of kry ‘n interessante spreker van hul keuse om met hulle te kom praat en laat hulle daarna êrens op die skoolterrein braai.  En gee hulle ‘n bietjie vroeër af… al sê die Departement dit is teen die reëls. 40 Days maak mos ‘n bietjie van die rebel in ons almal los. Ook in die skoolhoof!

En as al die voorstelle nog té radikaal is, onthou net oor ‘n bietjie meer as 40 dae vier hulle voluit karnaval by die een of ander universiteit. Nie my probleem nie, hoor ek jou sê.

Verkeerde antwoord, Dewald. Verkeerd!

Speel dan ten minste net die liedjie vir hulle…

I’m gonna give you, forty days to geta back … Yea, in forty days(forty days) forty days (forty days).

Tradition is the illusion of permanence. – Woody Allen

It takes an endless amount of history to make even a little tradition. – Henry James.

Tradition is a guide and not a jailer. – W. Somerset Maugham

Image: podpad/FreeDigitalPhotos.net

Continue Reading