Ek kom in om te land!
Felix Baumgartner se epiese valskermsprong het my laat dink aan die dag toe ek ook uit ’n vliegtuig gespring het. Weliswaar nou nie soos hy van 39 km bo die aarde nie, al het dit so gevoel!
Ook heel teen my vriend Stoney se wyse raad in, want volgens hom spring net mal mense uit vliegtuie wat meganies in ’n werkende toestand is!
Waar en wanneer hierdie idee om te gaan valskermspring gebore is, kan ek nie meer presies onthou nie. Ek vermoed dit was gedurende die onderste helfte van ’n bottel rooiwyn.
Laat die valskermspringedagte nou maar ontstaan het waar dit wil, die personeel van Hoërskool DF Malan het besluit om op te hou praat en iets te doen. ’n Tipe spanbou-oefening, maar ons wou ook vir almal in Suid-Afrika wys dat ons so sterk in ons roeping glo, dat ons iets buite die normale sou doen. Ons spreuk vir die betrokke jaar was dan ook nie verniet dis nou die tyd vir gewone mense om buitengewone dinge te doen, nie.
Maar om ‘n lang storie kort te hou; ons is op die ou einde 18 wat gaan spring. Die res van die personeel vorm die ondersteunende grondspan (sekerlik tot party se diepe dankbaarheid) wat die springers aanmoedig, ondersteun en op die grond inwag.
Die springery kos baie geld, maar ons kry borge vir hierdie poging wat ons Borg ’n onnie oppad onder toe doop! Met almal geborg, trek ons senuweeagtig op na Stellenbosch vir twee dae se opleiding. Ja, jy het reg gelees. Twee dae. Eintlik net ‘n aand en oggend. Dis glo net parabats wat ses maande opleiding ontvang! Nie ons nie! Die instrukteurs het sommer dadelik gesien ons kán spring!
Tydens al dié baie opleiding, vertel ons instrukteur dat as jy nou uiteindelik daar bo uit die vliegtuig klim, dan moet jy climb out affirmatively!
Eers dog ek ek hoor nie mooi nie, maar toe hy dit vir ’n tweede keer sê, toe wonder ek of die ANC nou al wragtag ook die valskermspringbesigheid oorgeneem het?
Watse ge-affirmatively uitklim is dit? Daar is genoeg daarvan in my elke dag se lewe!
Ek sou later verstaan wat hy presies bedoel het met climb out affirmatively. Eers toe ek my voet by die gat in die vliegtuig se romp probeer uitsteek om te spring, toe maak sy affirmatively sin.
Met my eerste probeerslag om uit te klim, waai die wind my voet terug tot in die vliegtuig! En ek besef dadelik dat jy hier nie versigtig kan uitklim nie, want dan gaan jy nooit jou voet op daardie wiel kry nie. Al lyk dit vir jou of daar niks is waarin jy trap nie, moet jy nogtans daardie tree met mening gee. Amper asof jy besig is om ’n duin in die Namib te klim.
En met ’n tweede trap, waarmee ek ’n deur sou kon oopskop, slaag ek om uit die vliegtuig te kom.
You must climb out affirmatively!
Is dit nie ook maar dieselfde met baie dinge in die lewe nie?
As jy iets wil bereik, dan kan jy nie halfhartig daarmee omgaan nie. Jy kan nie maak asof jy probeer nie. Jy moet dit voluit doen, of anders gaan jou poging weer terug waai tot daar waar jy weifelend daarmee begin het.
Of ons toe almal veilig terug aarde toe gekom het? Ja, sonder enige pyne en skete. Niemand het ’n been gebreek of selfs ’n spier verrek nie.
Mense het my al baie gevra of die DF-personeel daarna die Cobra in Ratanga gery het?
Ietwat van ‘n swak vraag; parabats hou hulle nie besig met speelgoed nie!
The moment you doubt whether you can fly, you cease for ever to be able to do it. – JM Barrie
Sometimes you have to be really high to see how small you really are. – Felix Baumgartner
We must overcome the notion that we must be regular… it robs you of the chance to be extraordinary and leads you to the mediocre. – Uta Hagan
Foto: Tyger-Burger 11 Maart 1998